Headless corpse

Onderwerp: Headless corpse za 27 jun 2020 - 20:01

Wanneer mijn blik naar de hemel staart denk ik niet aan één iemand maar aan meerdere die daar nu boven zijn. Sommige die vertrokken zijn zonder enige context sommige met hun bloed aan mijn mond klevend. De smaak beviel me de eerste keer goed, te goed, waardoor zo nu en dan ik nog altijd hunker naar het zalige vlees. Toch moet ik me me honger naar meer soms onderdrukken maar als ik eerlijk ben met mezelf is mijn demper als eentje die je op een geweer zet: het verzacht het geluid maar de kogel schiet nog altijd zo snel naar buiten toe in jou lijf. In jou lijf waar ik mijn tanden in druk, het eerlijke hapje vlees wat mij de kracht geeft om weer veder te gaan, naar mijn volgende prooi. Een siddering loopt van mijn nek tot het puntje van mijn staart, het is een genotvolle siddering, eentje die ik het liefst vierentwintig zeven voel. De bekende smaak van mijn vorige maaltijden proeven op mijn tong wanneer mijn blik kruist met de jouwe maar helaas ben jij iemand die gemist zal worden. Een gerespecteerde warrior waar naar gezocht zal worden in tegendeel van mijn vorige hapjes. Dit is jou geluk, Lynxfang. Wanneer mijn blik nog kort naar de sterren flits flitsen ze ook weer snel terug naar jou ogen, in mijn hoofd heb ik al een zin klaar staan enkel me lippen nemen nog een enkele seconde voor ze bewegen. “Vind ge het niet gevaarlijk om s’nachts zo alleen rond te zwerven? met die serial killer vrijrond.” Serial killer bekt lekkerder in de mond vind ik zo, in ieder geval beter dan anjer moordenaar. Domme naam.

@Lynxfang

Onderwerp: Re: Headless corpse do 2 jul 2020 - 21:06

Het was niet abnormaal voor de kater om nog in het donker buiten het kamp te zijn voor een klein jachtje of een checkup bij de grenzen. Iedereen wist dit ook wel van hem en toen hij het kamp had verlaten vlak voor de schemering had de Warrior op wacht hem vriendelijk begroet. Inmiddels was het al een stuk donkerder en was hij op de terugweg, tussen zijn tanden hing het lijfje van een woelrat. Liever had hij een succesvoller jacht gehad, maar dat leek er helaas niet in te zitten vandaag. Euh, vannacht. In de duisternis was de gedaante van een andere en dichtbij genoeg kon hij Fleckhound herkennen. Ze waren ongeveer even oud en waren samen getraind, maar eerlijk gezegd had hij niet zo op de andere. Ze waren in elk geval verschillend. De woorden van Fleckhound lieten hem even wat wantrouwig kijken, maar hij herstelde zichzelf vlug en legde zijn prooi op de grond neer. ''Ik ga niet mijn taken verwaarlozen omdat er een moordende gek rondloopt''was zijn duidelijke antwoord. Nee, Lynxfang had geen ontzag of wat dan ook voor die moordenaar. Gewoon een gek die van een ziek spelletje hield. Niet te vergeten dat hij de lichamen steeds leek te vinden. Was dat ook deel van het spelletje? Of gewoon luiter toeval? Niet dat het uitmaakte, vroeg of later zouden ze die zogenaamde Anjermoordenaar kunnen stoppen in zijn pad. ''Geldt hetzelfde dan niet voor jou? Jij was inmiddels ook alleen''beet hij Fleckhound toe, want waarom dacht die dan veilig te zijn.