Quinty
106
Actief
"Try another verse, try another dis. You get a shot at the Queen, but you better not miss!"
| |
|  Onderwerp: Booooooring  ma 22 jun 2020 - 16:57 | |
| Ashpaw gromde zachtjes, terwijl met haar pootje wat stof wegsloeg. Ze had niets te doen vandaag, haar taken waren al gedaan en Bearclaw leek het te druk te hebben voor meer training. Misschien moest ze eens aan haar moeder vragen wanneer ze met de extra trainingen konden gaan beginnen. Aan de andere kant, leek het alsof Abysshowl de laatste tijd niet zo blij met haar was geweest. Ze snoof dan ook eventjes en plofte op de grond, waarmee stof om haar heen opwaaide en neerdwarrelde op haar grijze vacht. Ze zuchtte eventjes en keek verveeld het kamp door. Waarom was er nooit iets leuks te doen als zij eens tijd had om iets te kunnen doen. Ze geeuwde verveeld en legde haar kop op d’r pootjes, dan maar opwarmen in het zonnetje ofzo.
[ @Swankit first]  "You get a shot at the Queen, but you better not miss!" |
|
Miss F
45
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Booooooring di 23 jun 2020 - 19:33 | |
| Het zonnetje begon te schijnen en Swankit wilde dat ze door het territorium kon rennen, aan de zijde van haar pleegvader. Ze zou het ontzettend leuk vinden om het territorium te gaan ontdekken… en misschien een kleine kans te hebben om haar vader te ontmoeten. Ze vroeg zich af of hij vaak aan haar dacht en of haar moeder over haar verteld had. Was hij bij de geboorte geweest? Ze wist niet zo goed of ze haar moeder nog op haar woord kon geloven. Die had gezegd dat haar vader haar gewillig af had gestaan aan WindClan en de rest van haar siblings met zich mee had genomen in RiverClan. Dat hij geen potentie zag voor haar in zijn eigen Clan en haar daarom maar gedumpt had bij haar moeder. Ze slikte een brok in haar keel weg. Dat idee deed haar wel pijn. Ze wist dat ze een pleegvader had die veel van haar hield, maar ze zou graag het totaalplaatje willen hebben: een moeder die van haar hield en een vader die van haar hield. Ze was er echter niet bitter onder, alleen heel erg verdrietig. Met een beduusde blik keek ze naar buiten, waar ze een apprentice met een verveelde blik neer zag ploffen. De apprentice zag er eenzaam uit en dus verliet Swankit haar den, waarna ze vrolijk naar de apprentice wandelde en zich haar naam probeerde te herinneren. Het kwam echter niet meteen in haar op en dus haalde ze haar schouders maar op. Ze zou het wel te weten komen, uiteindelijk. “Hallo!” begroette ze de she-cat vrolijk. “Jij ziet eruit alsof je je verveelt. Heb je misschien zin om met me te spelen of me iets meer over de Clan te vertellen?” Ze kon altijd eens proberen, toch?
|
|
