There was a loophole in my dreaming, so I got out of bed

Voor de eerste keer sinds zijn zoon warrior was kon Amberhunt Rockpath meenemen om te gaan jagen. Eigenlijk was het gewoon een excuus op tijd door te brengen met een van zijn kinderen, maar zo deden ze nog een beetje productief. Ze waren al een tijdje op weg, pratend over niks in het bijzonder, toen de oranje kater een onderwerp aan besloot te snijden waar hij niet meer zo vaak over praatte: Zijn familie, en Amare in het bijzonder. "Rock, heb ik je ooit verteld over je tante?" Begon hij terwijl ze voorzichtig balancerend over een omgevallen boom liepen. Het was een moeilijk onderwerp voor hem: Zijn zus die hij al een hele tijd niet gezien had. Hij miste haar, wilde haar laten weten dat hij oké was. Maar dat kon niet, zeker niet met de nieuwe regels die Acornstar had ingesteld.

[Rock]

Hoewel hij niet erg close was met zijn vader vond hij het fijn om met hem op pad te gaan. Wat kletsen en tussendoor weleens iets vangen, heerlijk was het. De rust die het met zich meebracht deed hem goed. Met een sprong ging hij achter de kater een boomstam op en liep hij er geconcentreerd overeen. Toen zijn vader opeens vroeg naar zijn tante stopte hij even. Hij had wel over haar gehoord ja. Een clangenoot had het er ooit over, de gewonde Rogue die Amberhunt hun kamp binnen had gebracht. Maar dat contact was toch verleden tijd? "Je hebt me nooit over haar verteld." zei hij met een nieuwsgierige ondertoon. Met gespitste oren wachtte hij iets van uitleg af. Dit kwam wel heel opeens.

Hij had het onderwerp verzwegen voor zijn kinderen, maar hij wist zeker dat een aantal wel ongeveer wisten wat hun vader had uitgehaald. Maar zelfs Demonslayer wist maar weinig van de details over Amare. Amberhunt hopte van de boomstam af en liep verder door het dennenbos. Hij wachtte totdat Rockpath weer naast hem liep en begon toen: "Haar naam is Amare, ze komt niet uit het woud. Ze is een rogue en zorgt voor zichzelf." Het beeld van zijn zus en Shark schoot plotseling door zijn kop, wat als dat weer was gebeurd? Hij had haar al zo lang niet gezien, ze zou wel dood kunnen zijn. "Ik ontmoette haar vroeger vaak bij de grens, en dan praatten we. Over van alles; onze vader, de clans, haar leven." Hij wist niet helemaal hoe hij het verhaal moest vertellen, voelde zich misselijk bij de gedachten die net in hem opgekomen waren.

Hij sprong achter zijn vader de boomstam af en nam plaats aan zijn zijde. Zoals hij al dacht was zijn tante inderdaad een rogue. Voor zichzelf zorgen.. daar moest ze vast heel sterk voor zijn. Hij had dan ook nooit gehoord van een zwakke rogue. Meestal waren ze een bedreiging en moesten ze verdreven worden. Dat zijn vader haar bij de grens ontmoette vond hij dan ook maar moeilijk te geloven. Dat moest wel tegen één van de regels zijn. Aan de andere kant was ze wel zijn zus. Als een van zijn siblings opeens rogue zou worden zou hij diegene ook wel opzoeken, wat de regels dan ook waren. "Waarom zie je haar niet meer dan?" vroeg hij benieuwd. Er moest vast wel iets groots gebeurd zijn.

Het was begonnen toen hij nog maar een apprentice was. Amberhunt herinnerde het zich als de dag van gisteren: Hij had de vreemde rogue horen schreeuwen op de grens en was er, als de held die hij was, op af gegaan. Pas bij de derde ontmoeting ontdekten ze de familieband. Hij keek Rockpath aan terwijl ze het dennenbos doorliepen. Waarom zag hij Amare niet meer? Hij zuchtte en keek weer voor zich uit. "Toen ik jonger was vond ik dat het allemaal een heel goed idee, met haar afspreken. Maar al vanaf het incident... Toen ik haar meegebracht heb naar het kamp, wist ik diep van binnen dat ik eigenlijk moest stoppen." Hij schudde zijn kop met een bittere glimlach. "Ze was het laatste stukje familie dat ik had, daarom duurde het nog zo lang... Totdat je vader zei dat het niet meer kon."