The source of Wonders

Onderwerp: The source of Wonders vr 7 aug 2020 - 13:46

De lichtbruine poes kwam net terug van een korte jacht op deze mooie dag, en het was best wel genieten hoe het leven haar toch kansen bad een gewone warrior te mogen zijn zelfs met haar lichtgevoeligheid. Vrolijk trippelde de jonge kattin het kamp binnen en vertraagde toen haar tempo, om uiteindelijk rond te kijken met haar amberen ogen. Daar zag ze dan een apprentice staan en ze kwam al snel wat dichterbij met een glimlach op haar gezicht. Het was niet vaak voorkomend een kleine lach op haar gezicht te zien, normaal was ze altijd bedroefd. “Hey”, mauwde de lichtbruine tabby lief en zacht toen ze naast de kater stond.

[+Barnpaw]

Onderwerp: Re: The source of Wonders di 11 aug 2020 - 16:18

b a r n p a w

Ze zon stond al hoog - té hoog - toen Barnpaw zich eindelijk uit het nest had weten te slepen. Vannacht was weer een van die nare slapeloze nachten geweest en Barnpaw had hevige koppijn. En het zou vast niet lang duren voor deze erger zou worden, helemaal als hij Littlefish, Crystalshell of Pantherstar tegen zou komen. Zijn 'luiheid' waren namelijk dingen die al deze drie katten graag wilden laten verdwijnen. Met enige subtiliteit glipte hij dus tussen alle katten door, hopend dat niemand hem op zou merken. Sh*t. Hij zag een jonge poes, die hij herkende als Salmonsight, rechtstreeks op hem aflopen. Oh. No.
Barnpaw probeerde nog te vluchten, maar toen de poes hem begroette, kon hij niet meer terug. Oh well.
Aan haar houding en stem leek het alsof ze niet doorhad dat hij de hele ochtend opgerold had gelegen en geen poot had verroerd. "Goedemiddag." Begroette hij haar dus terug. Fake it till you make it. "Is Riverclan nog steeds veilig?" Hij verlaagde zijn stem, alsof hij een Leader was die het aan zijn Deputy vroeg. "Of moet ik me al zorgen maken dat de noordelijke zalmen ons gaan aanvallen? Of de tonijnen?" Hij had moeite om zijn gezicht in plooi te houden en dus brak er een kleine grijns door op zijn gezicht.

+ Salmonsight

~ 4 - 7 - '20 ~

Elyon

Onderwerp: Re: The source of Wonders di 11 aug 2020 - 17:46

Noordelijke zalmen die hem gingen aanvallen? Eventjes voelde ze zich hierdoor beledigd door het feit dat zij Salmonsight noemde, maar verder trok ze zich er niks van aan. “Heb je wel geslapen? Vissen vallen ons nooit aan”, mauwde de lichtbruine poes terwijl ze zachtjes giechelde. De apprentices deze dagen, zoveel fantasie in hun kopjes. Jammer dat zij niet zoveel fantasie had, ze hield wel van creatief te zijn alhoewel ze dat niet echt was. Kwam namelijk ook omdat ze zo weinig zag door haar domme lichtgevoeligheid. Haar gele ogen richtten even een vriendelijke blik naar de jonge kater. “Dus, hoe gaat het met je Barnpaw?”

Onderwerp: Re: The source of Wonders di 11 aug 2020 - 21:32

b a r n p a w

Salmonsight leek het eerst niet zo grappig te vonden, maar giechelde uiteindelijk alsnog zachtjes. Barnpaw, die zag dat dit nog wel langer kon duren, ging op de grond zitten. "Dan ken jij de vissen die ik ken niet. Die zijn heel groot en heel eng, hoor!" Hij sperde zijn poten uiteen, om de grootte van de vis aan te duiden.
Het liefst praatte Barnpaw de hele dag wel met andere katten. Het kostte hem niet zoveel energie als jagen en hij hield van gezelschap. En toen vroeg ze die standaard vraag. Barnpaw kende deze vraag maar al te goed en wist, uit ervaring, dat je snel genoeg moest reageren, anders zouden ze zorgen over je maken. "Wel een heel stuk beter nu ik weet dat een sterke en lieve zalm aan mijn kant staat." Hij knipoogde en grijnsde opnieuw. Nice, een ander onderwerp. En hij had niet eens hoeven te liegen, want Salmon was lief. Barnpaw bestudeerde haar iets meer. En ze was ook best knap. "Heb je honger?" Vroeg hij vrolijk, waarna hij breed grijnsde.

+ Salmonsight

~ 4 - 7 - '20 ~

Elyon

Onderwerp: Re: The source of Wonders di 11 aug 2020 - 22:54

Hij zei dat de vissen die hij kende erg groot en eng waren. Terwijl de kattin daar even over na dacht ging ze op de grond zitten en vertoonde ook een grijns op haar gezicht toen ze door had dat zij de lieve zalm was waar de kater over sprak. Hij was best vriendelijk voor een apprentice, Salmon had al andere gevallen gezien die niet heel erg vriendelijk of open waren naar anderen toe. Het was ook een van de weinige keren dat ze zelf het gesprek startte en de lichtbruine poes had daarmee ook gewoon gehoopt dat het een vriendelijke kat was. “Hmm, ik heb eigenlijk best wel honger ja”, gaf de jonge warrior vrolijkjes toe. Leek haar wel logisch honger te hebben na een goede jacht. Het had haar ook veel energie gekost after all.

Onderwerp: Re: The source of Wonders wo 12 aug 2020 - 14:20

b a r n p a w

Gelukkig had ze ook honger, want Barnpaw hoorde zijn maag knorren en in je eentje eten kan eigenlijk niet. Helemaal als je in de laatste dagen geen enkele prooi hebt gevangen. Of was het nu al een moon? Ergens bekroop hem een schuldgevoel, maar die schudde hij snel van zich af. "Laat me raden wat je lievelingseten is." Hij had een lichte twinkel in zijn ogen. "Zalm, toevallig?" Hij knipoogde naar Salmonsight en draaide zich om naar de prooistapel. "Of heb je vandaag meer zin in iets anders?" Met zijn poot prikte hij in een vogel die al lang dood leek te zijn. Iewhl. Waarom nam iedereen altijd het verse? Nu moest hij dit verslapt schepsel eten. Maar misschien had hij het ook wel verdiend.

+ Salmonsight

little owl baby

Elyon

Onderwerp: Re: The source of Wonders wo 12 aug 2020 - 17:28

Haar gele ogen richtten zich ook al naar de prooistapel. Haar lieveningseten was inderdaad zalm en ze knikte daarmee even maar een beetje verandering mocht wel. Toen prikte de apprentice in een vogel die al een tijdje dood leek te zijn en daarmee verslapt. “Ik neem die vogel wel”, mauwde de lichtbruine poes en pakte de vogel in haar bek na dat ze bij de prooistapel kon. Geen voedselverspilling allowed here. En tenslotte, gewoon omdat voedsel verser was wilde niet zeggen dat het wat oudere voedsel walgelijke troep was. “Wat is jouw lieveningseten?”, vroeg de warrior nog nadat ze weer ging neerliggen met de vogel tussen haar poten, klaar om er een hap uit te nemen.

Onderwerp: Re: The source of Wonders ma 17 aug 2020 - 13:13

b a r n p a w

Maar nog voor Barnpaw over zijn afgrijzen heen kon komen en de prooi kon vastbijten, greep Salmonsight hem voor zijn neus weg. Eerst was hij even verbaasd; tenslotte, waarom zou je een smerige vogel eten als er nog verse prooi is, maar toen leek hij het te snappen. No way dat hij een hardwerkende warrior smerig eten ging laten eten. Not on his watch. Half-soepel draaide hij zich dus vlug om en voor ze een hap kon nemen uit de vogel, sloeg hij hem tussen haar poten weg en sprong er daarna vlug op, om te voorkomen dat ze hem weer terug kon pakken. Hij twijfelde voor een seconde, maar nam toen een grote hap uit de vogel. Met al zijn wilskracht slikte hij het door. "Ik denk verslapte, ranzige en half uitgedroogde vogel." Hij knipoogde naar Salmonsight en wees met zijn staart naar de stapel. "Kies jij maar iets vers uit."

+ Salmonsight

little owl baby

Elyon

Onderwerp: Re: The source of Wonders ma 17 aug 2020 - 13:43

Voor de kattin een hap er in kon nemen nam de apprentice het vliegensvlug uit haar poten en nam er zelf een grote hap uit. Voedseldief pretty much? Met grote ogen keek ze hem aan en vlak daarna mauwde de witte kater dat zij iets verser mocht pakken. “Dat hoefde echt niet hoor”, gaf ze kalmpjes toe. De lichtbruine poes haalde vervolgens haar schouders lichtjes op en pakte een zalm van de prooistapel, waarna ze weer in haar vorige positie ging. Vervolgens nam ze wat hapjes uit de grote vis en richtte haar gele ogen weer naar hem toe. “Vond je het lekker?”, vroeg de poes vervolgens nieuwsgierig. Niemand nam ooit zo zelfzeker zo’n grote hap uit een verslapte, uitgedroogde dode vogel.

Onderwerp: Re: The source of Wonders