Survival of the fittest only means surviving fate

Natuurlijk was hij de medicine cat van Riverclan dankbaar dat ze zijn wonden had verzorgd. Toch deed het hem denken aan het feit dat zijn clan mogelijk helemaal geen medicine cat meer had wanneer Bloodclan weg was. Hij had Acefray tenslotte verbannen en hij wist niet eens of Bloodpaw nog in leven zou zijn wanneer hij eenmaal terug zou komen. Shade had de kater aardig toegetakeld van wat hij had kunnen zien. Hij hoopte maar dat zijn dochter daar ongeschonden van weggekomen was, want de idioot had Bloodpaw willen verdedigen. Dat was nog iets wat hij misschien toch een keer onder ogen moest komen. Het feit dat zijn dochter gevoelens had voor Bloodpaw en dat de kittens mogelijk ook van hem waren. Toch was er geen bewijs of dit ook daadwerkelijk zo was, maar misschien moest hij toch eens een hartig woordje met de kater spreken als hij nog leefde. Hij zette het uit zijn hoofd toen hij de medicine cat den van Riverclan binnen stapte. Hij wist dat het belangrijk was dat hij zijn wonden liet controleren, vooral voor infectie. Hij voelde de wond in zijn buik ook nog trekken met elke stap die hij zette en hij hoopte dan ook maar dat het goed genoeg geheeld zou zijn wanneer het volgende gevecht zou zijn.

[Coyotespirit]

_{Coyotespirit had net Shatteredice weer in slaap gekregen en was nu haar kruiden wat aan het sorteren. Haar den leek wel een multiculturele wijk. Niet alleen had ze een Windclanner op bezoek, ook Acorndust, de deputy van Shadowclan, had een wond die Coyo moest verzorgen. Want ja, het zou je maar eens gebeuren dat zowel je Clanleader als je Medicine Cat overgelopen was naar Bloodclan. En vervolgens was Shadowclan ook nog eens aangevallen? Zoiets in ieder geval. Coyotespirit vond het allemaal een beetje verwarrend, en om heel eerlijk te zijn had ze ook helemaal geen zin in al dit gedoe. Maar ze moest Shadowclan bijstaan, Acorndust verzorgen. Zolang het maar niet verder ging dan dat. Een beweging bij de ingang deed haar opkijken, en daar zag ze de Shadowclan deputy staan. Coyo knikte respectvol als begroeting en gebaarde dat hij verder naar binnen mocht komen. "Acorndust, hoe gaat het?" miauwde ze op een vriendelijke toon, terwijl ze het lichaam van de kater even scande met haar ogen. Zover zij kon zien zag alles er nog goed uit, in ieder geval.}

Tijd was wat normaal gesproken nodig was om wonden als dit te helen, maar die tijd had hij simpelweg niet. Het liefst zou hij dan ook willen weten wat het snelste was dat mogelijk was, maar wist ergens wel dat het niet snel genoeg voor hem zou zijn. "De wonden lijken voor nu dicht te blijven." Antwoordde hij dan ook. Toch wist hij dat het met iets strekken al mis kon gaan op het moment. "Hoe lang denk je dat het duurt voor ik weer terug kan?" Vroeg hij, bewust niet vragend wanneer hij goed genoeg hersteld zou zijn voor een gevecht, want dat zou langer duren dan dit, dat wist hij zeker. Afhankelijk van wat ze zou zeggen zou hij er wel of niet naar luisteren, ook al was de kans groter dat hij er niet naar zou luisteren.

_{Met een tevreden blik in haar ogen bekeek Coyotespirit de Shadowclan Deputy. Enkele dagen geleden kwam hij verzwakt van het gevecht tussen Bloodclan en Shadowclan binnen bij Riverclan, maar nu zag hij er al een stuk beter uit. Het verbaasde haar dan ook niet zoveel toen Acorndust haar vroeg hoe lang het nog zou duren voordat hij terug kon naar zijn eigen Clan. Dat hij snel terug wilde snapte de Medicine Cat volkomen, en hoewel hij nog niet helemaal genezen was gunde ze het van harte dat hij zo snel mogelijk het gevecht kon leiden om Shadowclan terug te veroveren. "Als je nog twee dagen goed rust, denk ik dat je wel weer tegen een stootje kan." miauwde ze, hoewel ze wist dat het eigenlijk minstens nog een week zou duren voordat ze de kater normaliter weer een gevecht in zou sturen. Maar dit was een noodgeval, en soms moest je risico's nemen. Iets wat de poes heel goed kon begrijpen. "Bovendien, ik ga sowieso mee, dus als er iets gebeurd kan ik je altijd daar nog zo goed en kwaad als het kan oplappen." miauwde ze vervolgens, terwijl ze de Deputy een glimlach schonk.}

Twee dagen goede rust, dat klonk ergens alsof hij stil zou moeten blijven zitten en dat was niet iets waar hij voor gemaakt was als hij heel eerlijk was. "Goede rust, wat versta je daar onder?" Misschien had hij dit beter niet kunnen vragen, deed hij eigenlijk ook nooit aan zijn eigen medicine cats. Het was in ieder geval iets van een geruststelling dat de medicine cat ook mee zou gaan, ondanks dat het niet zijn eigen medicine cat zou zijn. "Dat is in ieder geval iets van een geruststelling." Sprak hij dan ook. Ook al als hij heel eerlijk was zou hij niet zomaar stoppen in een gevecht een waarschijnlijk doorgaan tot hij er praktisch bij neerviel, maar dat vertelde hij er maar niet bij.

_{Natuurlijk vroeg de Shadowclandeputy wat goede rust was. En ze snapte ook dat hij zo snel mogelijk in actie wilde, waarschijnlijk op zoek naar nog meer bondgenoten. Om eerlijk te zijn had Coyotespirit ook niet zoveel zin om de kater tegen te houden. "Nou, het lijkt me sowieso verstandig om niet teveel bewegen. Loop niet te lang achter elkaar, en rennen is al helemaal uit den boze. Snap je dat?" sprak ze tegen Acorndust, terwijl ze haar oren licht ongemakkelijk opzij draaide. Ze wilde absoluut niet dat Shadowclan naar de klote ging, maar tegelijkertijd wilde ze ook niet dat de deputy dingen ging doen wat hij nog niet kon doen, of wat zijn wond alleen maar slechter zou maken. Ze knikte met een kleine glimlach op haar lippen. "Ja, ik hoop daar dan zoveel mogelijk katten te kunnen helpen." miauwde ze, terwijl ze eventjes rilde. Ze had een slecht gevoel over het gevecht, alsof er iets ging gebeuren waar ze helemaal niet op zat te wachten.}

Hij zou dus wel rond kunnen gaan naar de andere clans als hij dat wilde. Dat was iets in ieder geval. Hij had namelijk geen idee of Riverclan genoeg zou zijn, dus wat katten van de andere clans erbij zouden zeker helpen. Als ze wilden helpen tenminste, maar het was bloodclan, dus de kans was er in ieder geval wel dat ze zouden willen helpen. Hij knikte dan ook kort. "Ik zal er proberen rekening mee te houden." Anders kon hij niet, stilzitten was niks voor hem tenslotte. Ze hadden een medicine cat nodig voor het gevecht, dat was zeker. Hij had geen idee tenslotte of Bloodpaw nog leefde en Acefray was niet te vertrouwen meer. Hij hoopte dat de schade beperkt zou blijven, maar gezien het bloodclan was zou dat nog eens lastig kunnen worden. "Hopelijk is het niet veel nodig, maar het is bloodclan helaas." Elk gevecht leverde gewonden op, maar met bloodclan was dit nog net iets erger.