Darkness of Time

Onderwerp: Darkness of Time wo 6 mei 2020 - 18:05

the way to a vision of renewal isby moving through the darkness

Night was misschien een tunneler, maar dat betekende niet dat ze zich enkel in de tunnels begaf. Nee, in de avond voelde ze zich altijd prima op haar gemak boven de grond. Een harde bries waaide over hun territorium, het was weer waar ze van genoot. Het deed haar denken aan de jacht, en aan de kracht die ze hiervan ontving. Het gaf haar energie; dit was dan ook de reden dat ze zo van stormen hield. Er was niets wat haar levendiger maakte dan een goede onweersbui. Een wassende maan liet haar zwakke licht op het gebied voor haar vallen, en maakte zo het contrast tussen licht en donker wat hoger. Zo kon ze zien dat er verschillende vogels, kraaien, op de grond aan het pikken waren op zoek naar voedsel. Ze had vandaag al gejaagd, dus hen doden was nu niet nodig. Nighthowler eerde leven waar dit nodig was, geloofde dat iedere ziel gelijk was, of dit nu de ziel van een kleine muis of een ziel van de grootste beer was. Geen één dier was meer waard dan de ander, anders zou er geen juist balans in het universum zijn. Haar oortje trok naar rechts toen ze hiervandaan een geluid hoorde. Er was een tak geknapt, wat betekende dat er een zwaarder dier haar kant op kwam. Ze rook aan de lucht, en herkende de geur meteen.
- Crowcall

MONTY

Onderwerp: Re: Darkness of Time zo 24 mei 2020 - 15:07

De avondwind streek door haar vacht. Waar de tunnels haar omhelsden met stilte, deed de wind dat met een gesuis dat probeerde alle zorgen weg te blazen. Beide methoden waren nooit geheel succesvol, maar liever de stem van de wind dan de stemmen van de katten in het kamp. Haar zwarte vacht glansde zwakjes in het maanlicht, de sterren schitterden koeltjes aan het hemelgewelf. Ze was niet op jacht, dus probeerde ze niet stil te zijn.
Tussen de maïsplanten was de wind minder te voelen, maar de planten schoven ruisend langs elkaar. Crowcall dacht aan een andere dag in het maïsveld. Een mooiere dag. Een leugen. Ze rook de aanwezigheid van een ander en bleef staan. Ze herkende de geur. Ze vroeg zich af of Nighthowler haar ook al opgemerkt had.

Onderwerp: Re: Darkness of Time zo 24 mei 2020 - 18:09

the way to a vision of renewal isby moving through the darkness

Het duurde even voordat ze haar zus zag door het hoge gras door. Het was hier erg gemakkelijk te camoufleren, bovendien was hun donkere vacht op z'n element in de nacht. Toen ze Crow zag, liep ze naar haar zus toe. Hoewel Night niet per se sociaal was, hield ze van haar familie en een gesprek met hen als ze hen tegenkwam, was altijd goed. Met wat stevige passen voor een vrouw liep ze op de ander af, waarna ze haar zus begroette door haar neus tegen diens wang aan te drukken. "Hé Crow, was 't niet meer uit te staan in het kamp?" sprak ze met een licht plagende toon, al wisten ze beiden dat er een serieuze ondertoon te vinden was in de vraag. Het was geen geheim dat Crowcall zich nu niet helemaal op haar gemak voelde, en het was geen wonder waarom. Night had gewenst dat zij in haar zus plaats stond; zij zou het waarschijnlijk beter kunnen hebben. Ze hield van haar zus, maar als je een activiste was als haar moest je gewoon sterker in je schoenen staan.

MONTY

Onderwerp: Re: Darkness of Time za 13 jun 2020 - 13:02

Misschien had ze toch beter de tunnels in kunnen gaan. In dat doolhof kwam je zelden een ander tegen, zeker op het moment dat de meeste katten in het kamp zaten, zich klaarmakend om te gaan slapen. De tunnels waren geen plek voor een avondwandeling. Maar goed, ze mocht niet klagen, er waren heel wat ergere katten die ze tegen had kunnen komen. Ze had alleen niet de energie om naar haar zus te glimlachen. Wel beantwoordde ze de begroeting met een duwtje van haar snuit terug. Bij de vraag haalde ze haar schouders op. Nighthowler had gelijk, ze hield het inderdaad niet uit daar, tussen al die katten die praatten over hun alledaagse zorgen en roddelden over ShadowClan terwijl ze geen idee hadden wat er nu echt aan de hand was. Crowcall werd gek van het gespeculeer, en woede overmande haar iedere keer als iemand zei dat ShadowClan dit over zichzelf had afgeroepen, dat ze het misschien zelfs wilden, BloodClan in hun kamp. "Hoe kan iedereen zó..." Zo wat? Zo blind zijn? Zo egoïstisch? ShadowClan leed, en dat was niet hun schuld. Maar wiens schuld het wel was... daar wilde ze niet aan denken. Daar probeerde ze niet aan te denken. Maar dat lukte niet.

Onderwerp: Re: Darkness of Time