Smooth stone is my death.

Crazzy titel, vaarwel FS

Twee groene ogen keken rond, ze schitterde vrolijk, ondanks wat er gebeurd was. Het leven ging door en zij dus ook. Bladval liet veel regen vallen en de druppels van de bui van nu vielen op de stenen en bladeren. De poes liep door, haar vacht was doorweekt en het water liep langs haar snorharen naar beneden. Ze had haar ogen halfgesloten, terwijl de regen tegen haar aansloeg. Het was koud en ze ging ook naar het kamp terug, zodadelijk, maar eerst wou ze even bij de Waterval kijken. Ze kwam daar niet zo vaak en het was mooi daar, ze hield van het uizicht, maar ook van het vallende water. Zo bijzonder. Fogstream liep stevig door, ze was nu nog op gras, dat af en toe aan haar poten bleef plakken. De regen werd minder en hield opeens op, alsof de Starclan huilde en opeens weer klaar was. Ze huilden om Crookedstar, in de Starclan, ondanks dat hij daar was. Of was zijn dood zo zielig, dat toen hij het vertelde, iedereen in snikken los barstte? Fogstream hield haar natte kop omhoog en riep, ''Veel geluk! Ik zal je ooit volgen en misschien jagen we samen dan!'' haar stem schalde door het gebied heen. ''Stormtail zal je trots laten worden, zoals hij je al had laten doen, als Deputy!'' vervolgde ze. Dit was best wel stom. Maar ze wist zeker dat haar oude leider haar verstond en vast ook glimlachte, dat wist ze heel zeker. De poes liep door en versnelde haar pas, nadenkend. Hoe was het in de Starclan? Hoe zal het leven daar zijn? Mooi? Vast wel. Ooit zal zij er ook achter komen, maar dat ging vast en zeker nog even duren, dat wist ze zeker. Maar de dood was dichterbij, heel erg... Zij wist dat niet, zij wist niet wat er ging gebeuren. Fogstream was even gaan rennen, om droog te worden en in de verte zag ze de afgrond al. Ze rende door en het was de bedoeling om net voor het ophouden van het gras te stoppen...

...Maar dat gebeurde niet. De poes rende door het gras, ze voelde de wind in haar gezicht en wist dat ze er bijna was, nu moest ze stoppen. Misschien had ze te veel vaart? Maar het lukte haar niet om op tijd af te remmen en ze ging nog even door, over de stenen. Gelukt en net op tijd... Ze stond stil, vlak voor de afgrond van de waterval. Ze had weinig grip op de gladde stenen en besloot om het uitzicht te bewonderen op het gras. Ze draaide om en toen... Ze gleed uit met haar een poot en krabbelde weer overeind, maar alweer gleed ze uit en dit keer naar achteren. Fogstream slaakt een kreet en sloeg haar nagels in het zand. Nu hielde ze over de heiling, haar poten nog over de rand. Een in het zand en de andere op de stenen, ze spande zich in en probeerde te klimmen. Maar het zand brokkelde weer af, naast haar klonk de waterval keihard en er kwamen druppels haar kant op. Ze probeerde het nog eens. Opeens gleed de poot op steen weg en nu hing ze nog maar aan een, vlug zette ze de andere poot weer op het zand. Ze zocht steun op een graspol, met haar achterpoot. Maar het lukte niet. Fogstream slaakte nog een roep, misschien...''Help!'' maar het verging voor een groot gedeelte in het lawaai van de waterval. Ze ging fluisteren, moe en dood op. ''Crookedstar, ik volg je vlugger dan ik had gedacht. Riverclan, vaarwel'' Ze liet los en viel naar beneden, de diepte in, het water in. Ze raakte bewusteloos van uitputting en de harde klap waarmee ze het water in kwam. Zo verdronk ze wel vlug, onder water opende de poes nog een laatste keer haar groene ogen en sloot ze weer. Een lichte wond in haar hoofd liet bloed in het water stromen en het dreef naar de oppervlakte. De poes verloor haar bewustzijn weer en nu werd alles duister...Even. Al vlug zag ze schimmen, een herkende ze vaag,Leopardfur en was dat Tigerkit niet? Die twee katten waren dood, dus zij ook? Opeens zag ze Crookedstar ook, hij had op haar gewacht? Wist hij al dat ze dood ging. Een onbekende Cat praatte, ''Welkom in de Starclan, hier leven we in vrede met de clans, je zal je hier goed voelen'' zei de kater. Fogstream keek om, ze zag het Riverclan gebied nog een keer van boven en toe volgde ze de rest, het gebied van de Starclan in. Vannacht zal zij vanaf de Silverpelt naar beneden kijken, maar ze zal ook een keer met Stormstar dromen. Vreemd genoeg had ze daar zin in. Er was iets wat ze graag wel vertellen, over haar vreemde dood, zo vlug na die van de Leader.

Het lijk was aangespoeld, er stroomde nog steeds bloed uit de wond, maar niet veel meer. Ze kon gevonden worden, door een Riverclan lid. Ze zal begraven worden, maar haar dood zal ook een grote schok zijn. Zeker omdat Crookedstar pas net dood was en iedereen al geschokt was.

(Butterbell eerst, daarna andere katten)

Een witte poes met grijze aftekeningen lag te slapen. Ze had haar ogen fijn gesloten terwijl ze heerlijk droomde, maar die droom veranderde in een nachtmerrie. Bloed. Angst. Een hard gegil en die vreselijke dode geur. Het leek wel alsof ze de dood van Crookedstar opnieuw beleefde. Ze schoot wakker. De poes keek geschrokken om haar heen, maar iedereen sliep nog. Ze wilde niemand gaan wakker maken want het betekende vast niets. Het was een gewone nachtmerrie. De poes zuchtte diep en liep het kamp uit. Ze keek om haar heen op zoek naar iets. Ze wist niet wat. Iets in haar zei dat ze moest zoeken. De poes snoof een geur op van een riverclan warrior. Ze rook ook bloed. Oh nee. Niet weer! Ze rende zo snel als ze kon richting de poezengeur. Ze staarde om haar heen en liep richting de waterval, die het dichtsbij was. De poes remde na een tijd af en zag een grijze gestreepte kat liggen. Aangespoeld. Veel bloed was er niet te vinden want de kat had maar een kleine wonde opgelopen. Toch was ze veel bloed verloren en was ze waarschijnlijk verdronken. Lotus zuchtte eens diep terwijl ze naar de kat rende. Ze herkende haar niet meteen, maar de naam kende ze eigenlijk wel. Het was Fogstream. Het was een hele goede warrior geweest. De poes slikte een keer. "Rust zacht.. Jaag samen met de StarClan lieve Fogstream." Ze gaf de poes een neusje en keek om haar heen. Iedereen sliep dus ze stond er ditmaal alleen voor. Ze pakte meteen de poes bij haar nekvel en begon te slepen, voorzichtig. Ze sleepte de poes mee naar het kamp.

Is het goed dat ik daar eentje open ofzo? ;3

Morningpaw lag rustig te slapen toen ze iets vreemds hoorde en ze rook bloed ... Afvragend wat er was liep ze richting de open plek en zag daar dat Lotusleaf het dode lichaam van Fogstream naar binnen sleepte. Onmiddellijk dacht ze terug aan die verschrikkelijke dag dat Crookedstar gestorven was. Morningpaw liep naar waar de krijger was neergelegd en drukte zijn neus tegen hem aan in de hoop dat dit de laatste kat was die zich bij de sterrerenclan zou voegen in manen.