Een kleine wandeling doet goed

Op de Lost Territory zie je een schim lopen, nou lopen. Ze lijkt mank te lopen door haar achterpoot waar een klein wondje op zit. Moonrise was weer gaan wandelen na de laatste keer takken met Shaka halen. Een beetje frisse lucht is goed voor haar, en de kittens in haar buik. De zon was nog maar net op, waardoor het nog fris is, maar dat is beter dan de hitte in de middag met haar dikke vacht. Ze zag verderop ook een andere kat verschijnen. Ze weet dat Shaka wilt dat iedereen gastvrij wordt ontvangen dus loopt ze mank op de andere kat af. Moonrise zag dat het ging om een nog best jonge kat. Hij heeft een witte vacht en blauwe ogen. Op een kleine afstand stond ze stil om hem te begroeten. 'Hallo, witje.' zei ze lachend. Moonrise heeft de rare gewoonte om katten waar ze de naam nog niet kent een bijnaam te geven, of het nu gaat over hun uiterlijk of omgeving of tijd... Daar plukt ze altijd de bijnamen van. Dat is deze keer witje geworden, door de enkele wolken in de lucht en zijn vachtkleur. 'Ik ben Moonrise en ik hoor bij de Lost Ones, waar Shaka de leiding van neemt om het nog wel een beetje ordelijk te houden.' zei ze met een warme glimlach. Shaka loopt overal wel rond en spreekt met veel katten had ze begrepen, dus misschien heeft deze kat ook wel een keer met Shaka gepraat. Met een warme glimlach bleef ze de kat aankijken zonder enkele boze of kwade emotie. Hoe kan je die ook hebben op deze mooie dag!

{Zahar}

De kattin die noemde hem een witje. “M-m-mijn n-naam is n-niet Witje m-mevrouw, m-mijn n-naam is Z-zahar”, mauwde de kater vriendelijk, proberend haar duidelijk te maken dat hij Zahar noemde. Ze zei ook dat ze bij de Lost Ones hoorde die onder leiding was van Shaka. Dat weet de rogue al, want hij had er ooit een nachtje mogen slapen van hem. “I-ik ken S-shaka”, gaf de witte jonge tom nog toe terwijl hij een vriendelijk lachje terug kaatste. Hij had al vele rogues ontmoet ondertussen, Shaka was één van de vriendelijkste die hij kende.