Alone Together

De rode kit zag dat Argent ongeduldig in de bek van Tigerblaze aan het wiebelen was. Toen ze eenmaal op de grond stond kwam ze op Ember afgesprint. Argent vertelde dat zij aan het worstelen was met een prooidier en dat ze toen opeens Ember kwijt was. "Ik was achter de rest van de rare prooien aangerend en toen was ik jou opeens kwijt" reageerde Ember enthousiast nu alles duidelijk was. Hierna vroeg Argent aan Tigerblaze of ze haar prooi wilde ophalen en Tigerblaze legde toen uit dat het kuikens waren. Na haar verhaal vroeg Tigerblaze aan Ember of ze ook een kuiken had gevangen. Enthousiast knikte de rode poes en met haar staart wijzend naar de plek piepte ze trots: "Ja, het kuiken dat ik achternazat heb ik besprongen en het ligt nu daar.". Nadat de krijger had gevraagd of ze al vlees aten en de 2 zussen hadden geantwoord, legde Tigerblaze met een beetje wantrouwen een muis voor hun weg. "Bedankt!" piepte Ember blij voordat ze zich samen met Argent op de muis stortte.

Samen zat Ember met Argent van de muis te genieten. Ze had wel door dat Tiger ervandoor was gegaan om haar kuiken te halen, maar haar honger had ervoor gezorgd dat haar aandacht bij het eten bleef. Na een tijdje verscheen de krijger weer en legde het kuiken naast haar neer. De rode kit was nog steeds een beetje onder de indruk van het dier, ze had het tot vandaag nog nooit gezien. Ze was ook heel blij dat Tiger het mee had genomen, veel krijgers zouden hun gelijk mee naar het kamp hebben terug genomen. "Bedankt voor het meenemen van het kuiken." piepte ze dan ook blij. Hierna vertelde de poes aan Argent dat het veel te gevaarlijk was in het bos hier en dat ze niemand alleen kon achterlaten. En zelfs de smekende oogjes konden niet helpen. Nu ze de muis had gesmikkeld luisterde Ember wat aandachtiger en probeerde een oplossing te verzinnen voor het probleem. "Misschien dat er iemand op je rug kan?" opperde ze hoopvol als oplossing. Mamma liet ze soms ook meerijden op haar rug en dat ging haast nooit fout.

Nadat ze haar idee had geopperd werd ze al gelijk enthousiast. Argent vond het ook een geweldig idee en steunde haar. De warrior moest eerst even nadenken, maar besloot toen dat een goed idee was. Ze zouden zo veel sneller en veiliger door het woud heengaan. Tigerblaze vroeg ze of ze beiden op haar rug pasten en Ember besloot het gewoon uit te proberen. Met haar korte pootjes krabbelde de rode kit op de rug van Tigerblaze en na wat gestompel kwam ze boven aan. Als houvast probeerde ze zich zo plat mogelijk te maken en toen ze dat gedaan had keek ze Argent aan. "Nu kijken of jij past." piepte ze en ze wenkte met haar staart naar achter

Ember zag dat ook Argent een aanloopje nam en toen sprong. Ook zij moest nog een stukje klauteren voor ze er uiteindelijk opzat. Ze legde hierna het kopje op Embers achterwerk en grapte dat ze geen scheet moest laten. Voor de grap maakte de rode kit een scheet geluidje met haar mond. Nadat de twee kittens klaar zaten gaf Tiger eerst nog een korte uitleg en begon toen met lopen. Ze liep heel rustig en bouwde haar snelheid heel geleidelijk op. Ember keek rond en genoot van het uitzicht, ook was de kitten verwonderd over de snelheid. Ze was natuurlijk gewend aan haar kleine pootjes en ze vond dit tempo een grote verbetering. Toen ze bij het kuiken aankwamen pakte Tigerblaze het behendig op. "Bravo" piepte Ember blij en enthousiast. Ze keek ook even om naar haar zusje, "Gaat bij jou ook alles nog goed zus?".

Ember was blij om te horen dat alles ook nog goed ging met haar zusje, alleen wou Argent nu wel snel haar prooi op gaan halen. Haar zus liet ook merken dat het inderdaad al best lang had geduurd en dat mama ondertussen wel doorhad dat ze weg waren. Ember stemde hiermee in. Alleen vertelde Tigerblaze ze nu dat ze geen twee kuikens in haar bek kon vast houden en ze moesten dus van haar rug af. "Geen probleem" piepte Ember met hernieuwde energie. Nu moest alleen Argent nog van Tigerblaze haar rug af komen en dan konden ze bepalen wie het kuiken ging dragen.

Ember gleed vrolijk van Tigerblaze haar rug af, ondanks de pech die ze hadden was dit toch een gaaf avontuur geweest. Ze liep naar Argent toe om te vragen om te zien hoe zij het had ervaren, maar precies op dat moment hoorde ze een geluid verderop, gehijg en geblaf. Tiger riep dat ze zo snel mogelijk een boom moesten opzoeken omdat er honden aankwamen. Met een steeds groter gevoel aan angst tikte ze voor de zekerheid met haar staart op Argent en rende toen naar een boom toe. Ze keek omhoog en sprong en gebruikte haar klauwen voor houvast. Ze ging niet snel omhoog, maar het ging beter dan verwacht. Ze keek met een angstige blik naar Tiger en vroeg af wat ze van plan was, hierna verschoof haar blik naar Argent om te zien of zij het ook redde.