Restless paws

Het hoge gepiep van een mees deed Rudekit's oren overeind schieten. De kitten krabbelende verwoed tussen de twee grote voorpoten die hem gevangen hielden. De tong die bij de poten hoorde streek nogmaals over zijn rug en staartje. Naar Rude's idee zat hij hier al manen. En zijn geduld kon niet langer meer op de proef worden gesteld. "Mag ik gaaannn?" Riep hij zeurend. De grote poes moest grinniken en liet bij wijze van instemming haar greep verslappen. Met een lichte grom glipte Rudekit snel uit de sterke poten. Op de open plek was het overladen. Hij wilde zich eigenlijk niet mengen met de chaos en wat informatie sprokkelen leek hem dan wel verstandig. Hij veranderde van koers. Met grote passen liep hij op Scarletkit af. Scarletkit was de dochter van Beechresin en Beechresin dan weer van Acorndust, de Deputy. Ze moest toch iets meer weten over de hele toestand. "He Scarletkit. Hoe is je grootvader?" Begon Rudekit weinig subtiel.
{ SCARLETKIT & OPEN }

Als ze eerlijk was had ze geen idee wat er allemaal aan de hand was. Ze was dan wel de kleindochter van de soort van leider, maar die was er nu niet. Hij was nu niet in het kamp, dat was wat ze meegekregen had. Ze had haar blik op de open plek gericht, hopende er iets van duidelijkheid uit te kunnen halen, maar dat lukte niet echt. Haar aandacht werd dan ook al snel getrokken door een andere kitten die vrijwel meteen naar haar grootvader vroeg. Voor een moment hield ze haar kopje scheef, want ze had geen idee hoe hij was. "Geen idee, hij is niet hier." Sprak ze dan ook. Dat was de informatie die ze had en ze had haar moeder ook amper gezien.

De schildpadkat hield haar kopje scheef voor ze zei: "Geen idee, hij is niet hier." Rudekit had het gevoel dat hij tegen een muur van naaldbomen liep. De moed zonk hem even in de poten. Er viel hier geen informatie te rapen. Of de andere kitten wist wel iets meer maar mocht niets kwijt.. Dat de Deputy er niet was wist Rudekit. Maar wanneer zou hij terugkeren? Wanneer zou zijn clan de invallers buiten schoppen? Zoveel vragen had de kitten. "En voor hij weg ging dan.." Probeerde hij nog een laatste keer. De Queens waren soms zo vaag. Of Rudekit werd iets te oud om door de leugens om bestwil heen te kijken.

Ze was eerlijk geweest, ze had tenslotte geen idee waar haar grootvader nu was en hoe het met hem ging. De vraag kwam nu dan ook hoe het met hem ging voor hij wegging. Natuurlijk had ze lang niet alles meegekregen wat er gebeurd was, maar wat ze wel wist was dat hij er moe uit had gezien. "Hij zag er moe uit." Sprak ze dan ook, ook al wist ze dat het meestal verdween wanneer hij dichtbij de nursery kwam. "Maar dat was alleen te zien als hij alleen was." Sprak ze dan ook. Ze had geen idee waarom dat het geval was, maar misschien hoorde dat wel zo.

"Hij zag er moe uit. Maar dat was alleen te zien als hij alleen was." Mauwde Scarletkit. De zwart-witte kitten trok met zijn oren bij het antwoord. "Hmf" Rudekit zakte door zijn poten en liet zijn kin op zijn poten zakken. Het baarde hem zorgen dat hun Deputy niet helder zou kunnen denken als hij moe was vertrokken. Maar Acorndust was een sterke Deputy dus hij zou zich vast niet laten bedotten toch? Het wachten was moordend voor de kitten maar er zat niks anders op zo bleek nog eens.

Ze begreep nog steeds niet helemaal waarom de ander bleef vragen naar Acorndust. "Waarom wil je dit weten?" Het was niet alsof ze hier veel over wist of dat ze wist waar haar grootvader nu was. Ergens wilde ze dit wel weten, maar niemand zou het haar vertellen ook al wisten ze het antwoord. Ze was tenslotte maar een kitten, iemand die nog niet oud genoeg was om de echte dingen mee te maken. Toch gold datzelfde voor Rudekit toch? Hij was ook nog een kitten.

Met een mopperend gezicht keek hij naar de modderige grond onder zijn poten. "Waarom wil je dit weten?" Vroeg Scarletkit plots. Om eerlijk te zijn viel hij een beetje uit de lucht bij deze vraag. Hij was ongerust om zijn Deputy en over de toekomst van zijn Clan. Was zij dit niet? Hij begreep het niet helemaal. "Omdat.." Begon Rudekit. Nou ja, omdat hij geen Bloodclanner meer kon zien of ruiken. "Hm omdat hij onze Deputy is en hij onze Clan mee moet beschermen." Zo simpel was het, niet? "Hij moet terug komen."

Haar grootvader was inderdaad hun deputy en mogelijk de enige die dit alles kon veranderen, maar waarom moest Rudekit daarom zoveel over hem vragen wanneer ze geen idee had? "Hij komt terug," Sprak ze dan ook. Haar moeder mocht hem misschien niet zo erg mogen, maar ze zag nog niks verkeerds aan hem. "Ik zie alleen niet in hoe vragen over hem stellen daarmee gaat helpen." Want waarom zou hij ze aan haar stellen, terwijl ze er amper wat van wist? Er waren anderen die dit veel beter konden beantwoorden.