Little Fish of the Dancer

Eindelijk waren ze weer vrij om zich in het territorium te begeven. Hazelnut was uiterst blij dat hij niet meer bij elke beweging die hij maakte, in de gaten werd gehouden. Hij had zich op meerdere momenten moeten inhouden om niemand in het gezicht aan te vallen. Hij was een grote kater en had met gemak een aantal katten onderuit kunnen halen. Die langere tijd zichzelf en zijn energie onderdrukken was niet bepaald een goede periode geweest. Nu kon hij gelukkig zijn energie kwijt. hij was op een jachtpatrouille vertrokken, alleen zodat hij met niemand rekening moest houden. Zijn poten bleven in beweging, totdat hij verplicht tot een halt moest komen. De fourtrees, de grens, liet hem stoppen. Hij moest even op adem komen en sloot kort zijn ogen. Dit deed hem goed! Hij opende snel weer zijn ogen toen hij de geur van een kat opving. Zijn oren stonden naar voren, hij was alert maar stond niet meteen in een aanvallende houding. "Hallo?" mauwde hij en draaide zich in de richting van waar de geur vandaan kwam. Een klein onderdeel uit te geur liet hem terugdenken aan het verleden, maar hij kon niet precies plaatsen wat deze geur precies te maken had met het verleden.

Littlefish

Littlefish keek op toen een kat haar vragend begroette. Ze keek hem aan met vriendelijke turquoise ogen en een warme glimlach op haar snuitje. "Hallo.", antwoordde ze vriendelijk, waarna ze op de Shadowclanner af liep. Ze was verrast om hem hier te zien, zo op zijn gemak, zo.. Bloodclannerloos. "Is Shadowclan vrij?" Het was misschien een overbodige vraag.. Maar ze had confirmatie nodig. Want als Shadowclan vrij was, betekende dat dat haar familie veilig was, en dat betekende allés voor haar - ook al zou ze haar leven nu geven voor Riverclan, als het moest.

Hazelnut bleef staan waar hij stond en volgde elke beweging van de gevlekte poes nauw op. Deze poes, ze leek hem bekend. Voor een kort moment wist hij niet waar hij dit moest plaatsen, totdat ze iets dichter bij kwam en hij haar snoetje duidelijk kon zien. Het ontnam hem even zijn adem. Haar vriendelijke blik, die warme glimlach waren hem oh zo bekend. Winddancer.Hij was dan ook even stil, zelfs nadat ze jongere poes hem vriendelijk gegroet had. "Is Shadowclan vrij?" Hij werd dan ook uit zijn gedachtegang getrokken toen de poes opnieuw sprak. "J-ja, Shadowclan is terug vrij." mauwde de kater snel, om zichzelf terug te herpakken en glimlachte even naar de poes. "Ken ik jouw?" vroeg hij uiteindelijk. Waarom moest hij bij deze poes aan zijn jeugdliefde denken? Was dit familie van Winddancer? Hij wist dat er iets van haar bloed in Riverclan zat, was dit één van hen?

Shadowclan was vrij, Starclan zij dank! Haar glimlach werd nog wijder; ze onderdrukte de neiging om hem in een omhelzing aan te vliegen. Als hij Riverclan was geweest, had ze dat zonder moeite gedaan, maar ze had nog nét genoeg hersenen in haar hoofd om te weten dat dat niet het beste idee was met iemand van een andere clan, ook al was die clan Shadowclan. "Mijn naam is Littlefish?", antwoordde ze, al was het meer een vraag als antwoord. Ze herinnerde zich niet specifiek dat ze de kater al ontmoet had, tenzij tijdens de journey of op een andere gathering - maar dat telde niet echt, want dat was waarschijnlijk allemaal van ver geweest. Of, wat ook altijd kon met Shadowclanners, misschien had ze hem ontmoet toen ze nog een kitten was en nog bij Shadowclan gehoord had? Allemaal heel mogelijke opties.

De, voor hem 'bekende' poes stelde zich voor als Littlefish. Natuurlijk kwam de naam hem niet bekend voor. Welke riverclanner kende hij dan ook behalve de high ranks? Omdat haar antwoord nogal overkwam als een vraag, glimlachte hij even scheef naar de poes. Oeps. "Oh, aangenaam Littlefish." Natuurlijk moest hij nu een poging doen om zijn gekke vraag wat te verdoezelen. Was hij dan zo verkeerd geweest? "Ik ben Hazelnut," mauwde de kater dan ook, om het gesprek verder normaal te laten verlopen. Alsof er niets gebeurd was. De kater zette zichzelf uiteindelijk neer, er van uit gaande dat hij niet klaar moest staan voor een mogelijke aanval. Hier bij Fourtrees was iedereen welkom. Dit was een plek om katten te ontmoeten, om verhalen uit te wisselen tijdens de gathering. Het mocht dan wel geen gathering zijn, toch bleef deze plek een plek van vrede.