Hear me roar

Onderwerp: Hear me roar wo 17 jun 2020 - 22:00

Het zou niet lang meer duren, ook al besefte Smokingkit dat nog niet zo goed. Niet lang meer voor zijn oogjes eindelijk zouden open gaan. Hij kon al heel goed nacht van dag onderscheiden, en hij wist dus nu ook dat het best licht was, dus moest het wel dag zijn, toch? Hij snuffelde wat rond zijn nest, want hij had geen behoefte aan melk of slaap. Tijd voor avontuur dus? Zeker wel. Hij wist inmiddels wel zijn route, naar de rand van het nest en er weer uitdonderen. Hij had het inmiddels al zo vaak gedaan, zou best eens goed kunnen dat dat zorgen zou opwekken bij de vele queens in de nursery. Maar goed, wat boeide dat ook. ”Wah!” schreeuwde hij hard, zodat iedereen kon horen dat hij er was. Hallo!

Burntkit eerst

Onderwerp: Re: Hear me roar wo 17 jun 2020 - 23:01

Zijn oogjes zaten nog stijf dicht op elkaar, maar het was sinds kort wel dat hij de eerste geluidjes aan het ontvangen was. Verwonderd had hij geluisterd naar alle geluiden die te horen waren. Wat het was, wist hij niet. Het was een beetje vaag allemaal om te horen. Zijn oortjes bewegen kon hij ook nog niet echt, daar was hij te jong voor. Hij hoorde soms ook dingen, alsof er tegen hem geluiden gemaakt werden, maar wat die geluiden betekende? Hij wist alleen maar dat het veilige geluiden waren, dat voelde hij. Het was altijd dichtbij mama, die geluiden. En dat betekende meer dan genoeg voor hem. "Wah!" klonk er echter luid, waarop er een geschrokken piep uit zijn bek kwam en hij zijn kopje draaide richting het geluid. Alsof hij al kon zien, maar dat kon hij natuurlijk nog niet. "Mwah?" een beetje verward maar misschien ook al een lichte toon van ondervraging.

Onderwerp: Re: Hear me roar do 18 jun 2020 - 16:03

Smokingkit kroop nog wat verder, tot hij ergens naast zich een antwoord hoorde. Ah! Daar was iemand. Hij probeerde richting die ander te kruipen, maar stootte al gauw tegen een muur, ofzoiets, waardoor hij niet verder kon. Een boze piep klonk uit zijn bekje toen hij doorkreeg dat hij niet verder zou komen dan dit, waarna hij nog één keer met zijn pootje graaide. "Wahah!" Was zijn antwoord op de ander, terwijl zijn stemgeluid iet wat ongeduldig klonk. Hij wilde heel graag bij die ander komen, maar waarom lukte dat niet? Het was ook zo intens lastig om je vooruit te bewegen als je blind was en je lichaam nog niet altijd deed wat je zou willen. Maar ja, dat zou Smoking maar moeten accepteren, als de baby die hij was.

Onderwerp: Re: Hear me roar di 23 jun 2020 - 21:31

Het was even stil na zijn geluidje, waarop de jonge kitten even zijn kopje draaide in het rond, misschien om toch nog een geluidje op te vangen. Toen hij een boze piep hoorde begon hij te kruipen door zijn nest, dichterbij het geluid. Heel snel kon hij nog niet kruipen natuurlijk en het ging nog heel onhandig, maar langzaam maar zeker kwam hij wel dichterbij. ”Wahah!” klonk er van de andere geluidsmaker af. Hij kwam steeds dichterbij, tot hij ergens af viel en recht bovenop iets anders warm viel. ”Iep!” piepte hij geschrokken, wat was dit? Wie was dit? Waarom voelde dit net als de andere twee bundels naast hem?

Onderwerp: Re: Hear me roar