and we'll have halloween on christmas

De poes was net binnen haar schuur gestapt toen ze opeens een luidde commotie hoorde, ze probeerde het te negeren. Om niet weer om te kijken, en in het ergste geval er tussen te komen. Dit was iets dar Orchis alleen moest oplossen. Maar haar nieuwsgierigheid was vele maten sterker dan haar beheersing er van. Dus voor dat ze het wist had ze haar hoofd al weer naar menigte gedraaid. Er was een gevecht ontstaan. Polarkiss was het duidelijk niet eens met haar beslissing en daagde de nieuwe commander uit. Maar hoe snel het gevecht gestart was - leek het ook over te zijn. De oudere poes viel op de grond en kwam er ook niet meer vandaan. Ze was dood. Brat wist er eigenlijk niet wat ze er van moest maken, dat Orchis voor zich zelf opkwam prima. Maar om dan een mede lid te doden. Hmm. Veel tijd om er over na te denken had ze niet want al snel kwam de misvormde haar kant op gelopen. 'Ik wil niet dat het lijk hier in het kamp blijft rotten hoor.' Als dit Shadowclan was geweest, had het haar niet uitgemaakt. Maar hier wilde ze geen rottende lijken hebben. 'Haal het maar in de nacht weg.'

and we'll have halloween on christmas Orchis14

Polarkiss, oh je had me niet moeten uitdagen.. de tijdperk om hem te disrespecten was over. Hij was nu de oppermacht, hij was nu de baas over hun, wie ooit nog durfde.. wie ooit hem nog zou bespotte of onder spugen, oh zijn wraak zal niet zoet maar vlammend pittig zijn. Iedereen die hem ooit verkeerd behandeld had, het ging nu hun einde worden. Polarkiss.. helaas maar waar maar dit is nu mijn wereld en er is geen meer plek voor jou, Coacaze jij bent nu de gene die klappen krijgt.. oh en vader, oh vader vader vader vader; vadertje toch. Vaen, Vaen, jouw botten gaan kraken zoals de mijne toen. Maar nu nog niet, nog even geduld Orchis sprak hij tegen zichzelf terwijl hij nog een laatste blik op de dode member liet vallen. Zijn lippen waren gekruld in een grimas, hij was best trost op zichzelf, de gehele clan was voor even stil geworden door zijn overwinning. Maar dit zou niet de laatste zijn, nee, Polarkiss was het begin. Bloed zou wederkeren, roder en roder zou de wereld worden. Zijn wereld.

Brat's woorden streken eigenlijk al door zijn stekelige onverzorgde haartjes in maar hij hield zijn gehele lichaam als strak als een standbeeld. Kennelijk hadden ze meteen al een meningsverschil hoe er geregeerd moest worden. In zijn visie was een dode lijk als standpunt eentje die maar al te goed zou werken maar Brat wou dat het wegging en helaas moest hij nog altijd naar die rooie luisteren. De tom gaf voor nu een knikje maar mooi niet dat hij het ging doen.

Brat vernauwde haar oog, de kater die altijd zo'n grote bek had zei opeens niks meer. Hij knikte enkel. Iets vertelde haar dat de kans dat hij het bevel zou opvolgen niet zo groot was. En ja- het was een klein ding, ze kon het laten gaan. Maar zo was ze niet in elkaar gestoken; zij was de leider nu. En alles wat zij opdroeg diende uitgevoerd te worden, tot aan de kleinste detail. 'Ik meen het Orchis, ik wil dat lijk hier weg hebben.' Haar houding was kalm, maar haar toon uiterst serieus. Langzaam bewoog de poes haar lichaam dichter naar die van hem toe- tot hun vacht haren elkaar bijna raakte. 'Ik heb je deze rang geven maar vergeet niet dat ik het ook zo weer van je kan afpakken.'

Haar woorden, die commanderende woorden, hij haatte ze, zelfs nu hij de ladder bijna op het hoogste beklommen had, had hij nog altijd iemand boven hem staan waar hij naar luisteren moest. Iemand die hem met een vingerknip van zijn macht kon ontdoen. Hoewel hij liever niet haar voeten kuste was het misschien voor nu het beste, vooral na alle uitgevreten dingen die hij gedaan had bij haar. Het was nog altijd zijn wereld, van hem, hem hem, hij zou zijn macht behouden. Kosten wat het kost, hij liet dit pareltje van een rang niet uit zijn teentjes glippen. ''noted,'' Sprak hij met zijn oren licht naar achteren gevouwen en zijn roze tong glijdend over zijn droge lippen. ''of course I meant no disrespect towards her majesty,'' Orchis liet zijn blik afglijden en bracht zijn poot omhoog om deze enkele likken te geven. ''as you know.. I have tremendous respect for your postition.'' Positie ja-Sprak hij terwijl hij zijn gelikte poot over zijn snoet haalde. Zijn blauwe ogen gingen weer naar die van Brat een grinnik borrelde in zijn keel maar hij hield zo ver het lukte zijn tanden op elkaar. ''now I do kinda wonder~ why you chosed me, i mean- ain't Zahida the right girl for this? Her lipstick kiss prints can be found everywhere who has a high position, you don't like those ass licks anymore?

Onderwerp: Re: and we'll have halloween on christmas