Vogeltje

Onderwerp: Vogeltje do 1 jul 2010 - 19:18

Ijsel liep door het parkje. Haar poten deden zeer van het lopen. De hele dag was ze van plek naar plek getrokken. Ijsel zag een bankje saan en klom er op en ruste even uit. Toen de schemering viel, krulde ze zich op en viel in slaap. De volgende ochtend was het mooi weer. Ijsel had haar ogen dicht en luisterde aandachtig naar alle geluiden. Ze opende haar ogen en sprong van het bankje af en liep naar een boom. Ijsel bestudeerde de boom en ondekte dat hij stevig genoeg was. Soepel klom ze er in en ging op een gevorkte tak zitten en wachte tot er een prooi op de tak kwam zitten. Zo verstreek er gauw een kwartier toen er plots een eekhoorn voorbij kwam. Ijsel haalde er naar uit maar helaas voor haar was de eekhoorn te vlug en greep ze mis. Haar volgende poging lukte wel. Triomfantelijk sprong ze uit de boom met een vogel in haar bek. Toen ze die met veel smaak op gepeuzeld had ging ze weer zitten. In eens schoot de gedachte van partnerschap door haar hoofd. Ze dacht na. Eigenlijk had ze nog nooit over een partner na gedacht, maar meschien moest ze daar toch maar eens mee beginnen! Maarja, nu niet. Ze zuchte en staarde verveeld voor zich uit.

Onderwerp: Re: Vogeltje vr 2 jul 2010 - 18:06

Een rustig parkje. Met bladeren die wiegden in de wind. Rustig en mooi... Behalve voor nietsvermoedende vogels. Sandstorm was hier. Vogels waren nooit veilig met een kat in de buurt, zeker geen Rogue. Sandstorm wist eigenlijk niet helemaal wat hij hier deed. Hij had geen honger, hij had net gegeten, en over zijn leven nagedacht. Zou hij voor altijd alleen blijven? Op dat moment was er een hond aan komen rennen die hem op had gejaagd. De hond was daarna teruggefloten, en Sandstorm wandelde nu op zijn gemak door het park. Sandstorm kwam bij een boom, een van de vele leek het wel. Maar deze bleek toch een verrassing te hebben; er sprong een sneeuwwitte kat uit de boom, met ijsblauwe ogen en een vogel in haar bek. Onwillekeurig stapte Sandstorm wat achteruit; deze kat was geen kittypet, en rook niet naar een clan. Ze had hem nog niet gezien. Ze was een eenling, net als hij. Sandstorm keek toe hoe ze met smaak de vogel opat, en gemakkelijk ging zitten. Hij bewoog wat, een takje brak. Omdat het nu toch niets meer uitmaakte liep hij naar haar toe, ze had hem toch wel gehoord. Sandstorm ging voor de knappe eenling zitten, sloeg zijn staart om zich heen en keek haar onderzoekend aan. Wat zou haar reactie zijn?

Onderwerp: Re: Vogeltje vr 2 jul 2010 - 20:50

Ijsel keek nu ook eens de kat onderzoekend aan. " Hallo. Ik ben Ijsel." Zij ze toen. Deze kat was ook een eenling en dus was dat geen grote bedrijging voor haar. Ijsel begon zich wat minder op haar gemak te voelen bij deze kat. Zijn felgroene ogen vielen goed op. Onwillekeurig wende Ijsel haar blik af en keek even naar de andere niets vermoedende vogels. Een vogeltje had de twee katten niet in de gaten en streek vlak bij Ijsel neer. Ijsel greep haar kans niet meteen. Ze vond het best grappig een vogeltje haar te slim af te laten zijn. Al was Ijsel ze natuurlijk wel altijd te slim af. Ijsel begon haar sneeuwwitte vacht eens goed te likken, al was hij niet vies.

{Sorry, weet niet zoveel te typen.}

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 15:01

De vreemde poes keek hem onderzoekend aan. 'Hallo, ik ben Ijsel.' miauwde ze, alvorens een vogel te laten ontsnappen. Sandstorm wist dat ze hem zo had kunnen pakken, ze was notabene met een vogel de boom uitgesprongen. 'Hallo, ik ben Sandstorm.' antwoordde hij. Sandstorm besloot dat hij zich ook maar eens moest gaan likken; zijn vacht was weliswaar schoon, maar de glans was er een beetje uit. Of in ieder geval, dat was zijn excuus om zijn vacht te gaan wassen. Na een tijdje was hij klaar. De sneeuwwitte vacht van de kat tegenover hem was bijna zo wit dat het onmogelijk was. Ze had een prachtige vacht. Sandstorm vond dat het tijd werd om wat te vragen. 'Ijsel, gezellig dat ik je tegenkom.' kan het formeler? dacht hij in zichzelf. 'Wat doe jij hier op een tweebeenplek? Ik had niet verwacht zo'n sneeuwwitte kat hier tegen te komen. Tweebenen schijnen dol te zijn op katten met mooie vachten en ogen.' Hij keek haar onderzoekend aan. Hopelijk trok ze zich niets aan van zijn opmerking over tweebenen.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 15:17

Ijsel grijnsde."Toen ik klein was was ik gestolen door een dief. maar toen ik eenmaal 5 maanden was onderschatte ze me met slim heid. Ik onsnapte dus maar ik snap werkelijk niet dat zo mens zo dom kon zijn. Ik was notabene pas 5 maanden maarja, die stommen tweebenen zijn dommer dan ik dacht. Ze hebben me wel geprobeerd nog te kunnen pakken alleen helaas voor hun lukte het niet. Ik als klein katje had er werkelijk plezier in om te junnen aan zien dat die tweebenen in zo`n raar ding met wielen probeerde te pakken. Ik snap werkelijk niet waarom ze niet wat beters hadden gekozen." Vertelde Ijsel de kat die Sandstorm hete. Hij mocht haar geschiedenis best weten. Wat vreemd. Ze noemde die gebeurtenis al een geschiedenis terwijl dat 5 maanden geleden nog geweest was! Ze keek naar de lucht en merkte voor de zoveelste keer op dat ze in de sneeuw op een mooie dag niet opviel. Haar sneeuwwitte vacht niet in de sneeuw en haar ogen niet bij een heldere blauwe lucht. En dat was in de winter gunstig maar in de lente niet. Ijsel keek weer naar de kat voor haar. Recht in de felgroene ogen van hem.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 15:31

Ijsel keek hem recht aan. 'Werkelijk, ik had niet gedacht dat die tweebenen zo stom zouden zijn. Als klein katje had ik er werkelijk plezier in ze te ontvluchten. ' Sandstorm grijnsde met Ijsel mee. 'Groot gelijk heb je. Ze zijn echt zo heerlijk om mee te sollen. Tweebenen begrijpen katten niet.' stemde Sandstorm met haar in. 'Interessante geschiedenis. Mijne is veel simpeler. Ik ben netjes door mijn ouders opgevoed, tot ze door een tweebeen met een net werden gevangen. Ik was 5 manen oud, maar mijn moeder had me opgedragen me in de bosjes schuil te houden zodra ze onraad rook. Maar mijn moeder en vader vielen te veel op; ze konden de struiken niet meer in komen voordat ze gezien werden. Ik heb als eenling verder geleefd, maar mijn vader had me al wat van het jagen en overleven geleerd. Zonder hen had ik niet overleefd in de wildernis.' Hij lachte naar Ijsel, die hem recht aan keek. 'Tweebenen zijn zo stom, ik wed dat ze niet eens weten dat er clans in de bossen wonen. Of eenlingen. En die kittypets, die zijn meestal zo vadsig... Die kunnen nog geen eigen water vinden als ze vrij zijn! Ik ben blij dat ik een eenling ben; het leven is heerlijk.'

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 15:47

Ijsel knikte. Groot gelijk had hij. Ze stond op en bestudeerde de lucht. "Hmmmmm." Mompelde ze. "De kittypets krijgen nu te eten en in de lente meestal buiten." Ze grijnsde. " Snap je wat ik bedoel? Vandaag heb ik al mijn woede nog schuill gehouden maar meschien kan ik hem beter op een vieze vuile vadsige kittypet af reageren." Ze lachte en stond op. Ze schudde zich uit en snoof de lucht op. Hier en daar rook ze verschillende kittypets. Ze hoorde wat gestommel achter zich en draaide zich met een ruk om. Ze sprong over de leuning van de bank en rende naar de bosjes. Daar zat een rat te eten. Ijsel trokk een vies gezicht en rende achter de vluchtende rat aan. Maar al snel stopte Ijsel de achter volging en rende terug naar Sandstorm. Onderweg struikelde ze over een tak en kwam haar poot in een val terecht. Gelijk schoot er een man op haar af. Ijsel herkende hem. het was die vieze vuile rot man weer. Maar deze keer liet ze zich niet op de kast jagen. Snel bevrijde ze zich zelf van de val en rende snel naar de acterkant van de man. Ze krabde en beet tot de man gillend weg rende. Ijsel lachte hard maar al gauw verging haar het lachen. Weer stond ze midden in een val. Na veel wrikken en krabben kreeg ze haar voorpoot los. Rood bloed kleurde de witte vacht om de wond heen. Snel hinkte ze terug naar Sandstorm. Ze had tranen in haar ogen van pijn en woede.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 16:03

'Hmm, de kittypets krijgen nu buiten te eten.' Ze grijnsde veelbetekenend naar Sandstorm. 'Snap je wat ik bedoel?' 'Jazeker!' Sandstorm grijnsde terug. Kittypets, daar kon je zo'n lol mee maken. Hij hoorde wat kraken. Hij draaide zich om, maar Ijsel was hem voor. Ze sprong over het bankje en zette de achtervolging van een dikke rat in. Sandstorm knipperde even met zijn ogen. Zou hij meedoen? Nou ja, hij wilde haar prooi niet afpakken. Dat kon hij niet maken. Ijsel liet de rat ontsnappen en liep terug. Onderweg struikelde ze en viel. 'Ijsel!' riep Sandstorm. Een man kwam op haar af, van achteren. Maar ze zag hem, worstelde zich los en krabde en beet de man. De tweebeen rende weg. Sandstorm kon het niet laten om te grijnzen. Een kat met pit. Hij had respect voor haar. Ze kwam midden in een andere val terecht. Sandstorm haastte zich naar haar toe, maar ze had haar poot al los. De sneeuwwitte vacht kleurde rood van het bloed. 'Wie was die tweebeen?!' siste Sandstorm woedend. 'Hoe durft hij je pijn te doen? Gaat het een beetje?' Eigenlijk was het een nutteloze vraag, maar goed. Sandstorm likte heel zachtjes een beetje vuil uit haar wond, anders zou het ontsteken. Hij had wel eens een kat met een ontstoken wond gezien, dat was geen pretje. Ijsel zelf likte ook haar poot schoon. Het bloeden stopte al een beetje; gelukkig was de wond niet al te diep.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 16:16

"Het is die rotzak weer die mij gevangen had genomen." Siste Ijsel kwaad. "Ik wist wel dat hij het nog niet op gegeven had. Maar als mijn poot weer beter is zal die straks te koop in de winkel te koop liggen als biefstuk." Ze grijnsde vals maar haar gezicht vertrok gelijk weer van de pijn. Op het gras had zich inmiddels al een plasje bloedt verzameld. Ijsel keek om en zag de witte aoto op hun af komen. "Nu moet je eens op letten Sandstorm. Zometeen komt hij me vast op halen maar hij heeft jou nog niet gezien dus jij moet je verstoppen. Als hij mij net wil pakken moet jij aan vallen goed?"Legde Ijsel haar plan aan hem uit. Ze wachte net op antwoord want de auto kwam steeds dichter bij. Ijsel deed alsof ze heel bang was en daar moest ze haar best voor doen want eigenlijk was ze liever in het lachen uitbarsten.Maar dat veraade haar plannetje dus hield ze zich koest.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 16:24

'Het is die rotzak weer die mij gevangen had genomen.' Ijsel siste kwaad; ze had er ook het recht voor. 'Ik wist wel dat hij het nog niet opgegeven had. Maar als mijn poot straks weer beter is zal hij in de winkel te koop liggen als biefstuk.' Ze grijnsde vals, en Sandstorm voelde op zijn eigen gezicht ook een grijns vormen. Kattenjagers hadden zijn ouders ontvoerd; hij zou het niemand anders laten gebeuren. 'Nu moet je eens opletten Sandstorm.' Wat was ze van plan? 'Zometeen komt hij me vast op halen maar hij heeft jou nog niet gezien dus jij moet je verstoppen. Als hij mij net wil pakken moet jij aanvallen, goed?' Ijsel legde duidelijk en snel haar plan uit. 'Natuurlijk! Die rotzak komt hier niet zonder geamputeerde arm vandaan!' Hij siste venijnig. Ijsel deed zich voor als een zielige gewonde kittypet, en ging klagelijk miauwend op de grond zitten. Sandstorm sloop de bosjes in. Een witte auto stopte vlakbij. Sandstorm hield zijn adem in toen de man uitstapte en op Ijsel afstevende. Sandstorm hield zich in, rustig, afwachtend. Die man zou er niet goed vanaf komen.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 16:26

'Het is die rotzak weer die mij gevangen had genomen.' Ijsel siste kwaad; ze had er ook het recht voor. 'Ik wist wel dat hij het nog niet opgegeven had. Maar als mijn poot straks weer beter is zal hij in de winkel te koop liggen als biefstuk.' Ze grijnsde vals, en Sandstorm voelde op zijn eigen gezicht ook een grijns vormen. Kattenjagers hadden zijn ouders ontvoerd; hij zou het niemand anders laten gebeuren. 'Nu moet je eens opletten Sandstorm.' Wat was ze van plan? 'Zometeen komt hij me vast op halen maar hij heeft jou nog niet gezien dus jij moet je verstoppen. Als hij mij net wil pakken moet jij aanvallen, goed?' Ijsel legde duidelijk en snel haar plan uit. 'Natuurlijk! Die rotzak komt hier niet zonder geamputeerde arm vandaan!' Hij siste venijnig. Ijsel deed zich voor als een zielige gewonde kittypet, en ging klagelijk miauwend op de grond zitten. Sandstorm sloop de bosjes in. Een witte auto stopte vlakbij. Sandstorm hield zijn adem in toen de man uitstapte en op Ijsel afstevende. Sandstorm hield zich in, rustig, afwachtend. Die man zou er niet goed vanaf komen.
De man kwam steeds dichterbij. Ijsel deed of ze hem niet zag. De man deed nog een stap. Het was zijn laatste zonder pijn. Toen hij bukte sprong Sandstorm de bosjes uit. Hij krabde en beet de man waar hij maar kon. Ook Ijsel beet hem gemeen. De man gilde en schopte om om zich heen, maar wie had er een kans tegen twee nijdige rogues?

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 16:33

Ijsel grijnsde gauw tegen Sandstorm ten teken dat hij alvast klaar moest gaan staan. Ijsel liet lange klagelijke miauwen horen en moest er zelf een beetje om lachen. Maar Ijsel ondekte een keuken mes dat hij bij zich had. Toen de man vlak bij haar stond klonk er luid gejoel. Ijsel draaide zich om en zag een andere man aan komen rennen. De man die Ijsel maar al te goed kende keek om en begroete zijn vriend en wees naar de bank waar Ijsel nu hoorde te zitten. Vreemd, maar Ijsel was weg! Dat was een van de vele truukjes die Ijsel kende. Ze was snel van de bank gesprongen en beet nu kijhard in de enkel van de man. Zo, het eerste was vergeven. Maar nu had de man Ijsel ondekt en Ijsel kon zich nu niet zo snel uit de voeten maken. Angstig dat de man dat akelige net van vroeger over haar heen zou gooien hinkte ze vlug naar de bosjes. Ondertussen zag ze dat Sandstorm al tevoorschijn was gekomen.

Onderwerp: Re: Vogeltje za 3 jul 2010 - 16:38

Er kwam een tweede man aan. Hij had een keukenmes. Ijsel was dan mooi, maar moesten er werkelijk twee tweebenen met keukenmessen achter haar aan? Dacht Sandstorm sarcastisch. Hij klauwde naar de tweede man, sprong op zijn rug en zette zijn nagels erin. De man gilde. Sandstorm miauwde, een geluid dat als een lach klonk. De eerste man rende naar Ijsel toe. Sandstorm liet los, en rende naar Ijsel toe. Ze beet de man nogmaals, en maakte dat ze naar de bosjes kwam. Sandstorm blies en beet en krauwde om zich heen. Hij ontweek het keukenmes, soms op het nippertje. Uiteindelijk maakten de mannen dat ze wegkwamen; twee gemene katten en heel wat bijt en krabwonden kon geen enkele tweebeen lang uithouden. Ze hielden van snel en gemakkelijk. Ze haalden hun eten uit een winkel, ze jaagden niet eens. 'Ijsel? Waar ben je?' Sandstorm liep terug naar de bosjes, waar hij haar voor het laatst had gezien. 'Misschien moeten we hier weggaan, voor ze nog een keer terugkomen.' Hij wilde niet dat Ijsel nog meer gewond zou raken.

Onderwerp: Re: Vogeltje zo 8 aug 2010 - 14:21

Ijsel was snel weggelopen en hoorde nu Sandstorms stem. Voorzichtig kwam ze achter een bosje vandaan. Ze keek in Sanstorms groene ogen. Nog nooit had iemand haar gere van die wezens. Nooit was iemand voor haaar opgekomen. Maar nu was die tijd voor bij gegaan. 'Ijsel? Waar ben je?' 'Misschien moeten we hier weggaan, voor ze nog een keer terugkomen.' Ijsel hoorde Sandstorm dat zeggen. Ze hief haar kop te hemel. Hoe had ze het ooit zover kunnen laten komen? Haar mooie witte vacht was groezelig geworden en er zaten plukken los haar over haar vacht verspreid. Zachtjes begon ze te huilen. Haar poot deed pijn en leek te gaan ontsteken. Ijsel zakte in het gras. Ze kon niet meer. Ze was moe, en haar poot deet nu te zeer om te lopen.

{Sorry voor de late reactie en de korte post Wink

}

Onderwerp: Re: Vogeltje zo 8 aug 2010 - 14:37

Sandstorm vond Ijsel, groezelig, moe en huilend. Sandstorm rende bezorgd naar haar toe. 'Ijsel, waar ben je gewond? Je moet echt rusten.' Sandstorm ging naast de prachtige witte kat liggen, die nu gewond en wanhopig in het gras lag. Hij likte even zachtjes over haar kop, en toen begon hij te denken. 'Mijn moeder legde altijd varen om mijn poot.' zei hij hardop. 'Ijsel, wil je je poot een beetje schoon likken? Het vuil moet eruit.' Sandstorm kwam terug met grote bladeren, klaar om een beetje medicijnkat te spelen. Zodra de varen eromheen zat vroeg hij Ijsel of ze zich kon bewegen, en waar ze naartoe wilde. 'We zullen ergens moeten overnachten, en hier lijkt me niet zo'n goed idee. Als je straks een beetje kunt lopen, je mag op mij steunen, dan gaan we naar Treecut Place, mijn territoruim.' stelde Sandstorm voor. Ijsel moest beter worden!

Onderwerp: Re: Vogeltje zo 8 aug 2010 - 14:51

IIjsel begon haar poot zachtjes schoon te likken. Een vogeltje streek naast haar neer en kwam voorzichtig dichterbij. Ijsel sloot haar ogen. Wat een rotdag. De zon ging langzaam onder en algauw zou het donker zijn. Ze zuchte. Wanneer zouden ze terugkomen? Die rotzakken? Ijsel wachte op Sandstorm en tilde haar poot op zodat Sandstorm de bladeren er om heen kon doen. De blaadjes waren koel en dat voelde goed. Voorzichtig bewoog ze haar poot. Ze kon hem buigen. Ook al deed het pijn, minder pijn dan eerst. Sandstorm stelde voor om naar zijn territoruim te gaan. Treecut Place..... Ijsel keek even naar de grond. "Ik wil het proberen om er naar toe te gaan." Zij ze zacht. De bladeren waren niet koel meer en waren een soort van uit gewerkt. Voorzichtig probeerde ze op te staan. Maar ze zakte weer terug. Opnieuw probeerde ze het. Nu ston ze vijf tellen recht. Maar toen viel ze weer om. Nog èèn keer probeerde ze het. Nu stond ze. Bijna omvallend maar ze bleef toch staan.

Onderwerp: Re: Vogeltje zo 8 aug 2010 - 15:03

Ijsel kon staan, na een paar keer omvallen. Sandstorm ging naast haar lopen en ondersteunde haar. 'Het is niet ver, en daar zijn ook nog varens voor om je poot.' Hij zorgde dat hij tegen haar aan leunde, zodat ze bleef staan. Hij wilde haar dolgraag helpen, maar wist niet wat te doen. 'Weet jij wat we nog meer aan je poot kunnen doen?' vroeg hij bezorgd. Het vogeltje dat bij Ijsel had gezeten leek met hen mee te vliegen, als een soort herinnering aan deze dag. Als die mannen maar niet terugkwamen! Ijsel was te gewond om te vechten. Maar wie zou hen zoeken in Treecut Place? Niemand wist dat daar een rogue woonde, en er kwamen alleen tweebenen in de herfst. Het was zomer, gelukkig. Alles zou rustig moeten zijn, en er waren genoeg planten waar hij wel wat van wist, dankzij Oase, zijn moeder, en zijn vader, Desert. Zij waren alleeen weg, gevangen door tweebenen. Soms vroeg Sandstorm zich af of ze nog wel leefden.. Maar nu moest hij zich concentreren op Ijsel.

(nieuwe topic aanmaken voor Treecut Place, of hier verder gaan? Leuk dat je reageert btw!)

Onderwerp: Re: Vogeltje