Blue Orangeade

Ze waren verlost! Ze waren vrij! Jippie! Bluekit vond het maar wat leuk. Eindelijk waren die stinkerds weg. Hoewel ze half niet zulke traumatiserende dingen had meegemaakt als anderen, waren sommige momenten wel heel erg eng geweest. Maar gelukkig had ze ook een BloodClanner in zijn staart gebeten. Dat was wel super duper cool vond ze. Maar nu was het tijd om lekker uitbundig te spelen, want daar had ze zin in. Bluekit sprong naar de eerste de beste kit die ze zag. 'Tarkit! Kom spelen!' mauwde ze enthousiast.

Tarkit

Hij stond er een beetje verbouwereerd bij. Er liepen van allerlei katten kris kras door het kamp. Blijkbaar in een positief gezinde stemming. Hij wist niet precies wat er aan de hand was, maar zo te horen waren de gemene andere katten die hier eerder de boel onder controle hadden gehouden er vandoor gegaan. Dat was inderdaad een heuse opluchting. En toch kon Tarkit zich niet geheel vinden in die positieve stemming van de anderen. Hij was blij dat die gemene katten weg waren, dat zeker. Maar aangezien hij geen ouders meer had om naar terug te keren vond hij het toch best moeilijk om zo vrolijk naar de toekomst te kijken als de rest. Tarkit werd uit zijn gedachten getrokken toen er plots een andere kitten voor zijn neus stond. Het was Bluekit. Hij mocht haar opzich wel. Het leek alleen zo lang sinds ze elkaar hadden gesproken. “Tarkit! Kom spelen!” Riep ze enthousiast. Goh, spelen… Daar had hij niet meer aan gedacht sinds dit hele fiasco was begonnen. Maar wellicht kon het wel weer eens leuk zijn. Al was het maar om zich ergens anders op te focussen. Tarkit wist een kleine grijns op zijn snuit te toveren en sprong op. “Is goed!” Zei hij opgewekt. “Wat wil je graag spelen?” Vroeg hij er achteraan. Wie wist had Bluekit al wel een idee daarover. Als ze het hem zou vragen dan zou hij daar nog even over moeten nadenken. Want als je eindelijk weer kon spelen dan wilde je natuurlijk wel het beste uitkiezen.  

-sorry dat het zo extreem laat is ;0;

Tarkit leek even te moeten nadenken over zijn beslissing, maar uiteindelijk sprong hij toch op. 'Is goed!' zei hij opgewekt, wat Bluekit alleen maar enthousiaster maakte. 'Wat wil je graag spelen?' vroeg hij toen. Bluekit dacht heel even na, maar had eigenlijk al een beetje een plannetje in gedachte. Een grijns verscheen op haar snoetje en ze dook in elkaar. 'Stoeien?' mauwde ze met een uitdagende blik in haar ogen. Eens kijken of Tarkit haar aankon, Bluekit dacht in ieder geval lekker hoog van haarzelf aangezien ze een BloodClanner aangevallen had. En daarbij, ze wist in haar achterhoofdje ook wel dat oefenen met vechten goed is en ze wilde haar skills die ze de afgelopen tijd had opgebouwd niet laten versloffen nu!