We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Nog een maan en dan zou het Apprentice worden, Bluepaw, het klonk niet zo goed als het geklonken had toen hij de naam droeg. Het had zeker vele koppen doen draaien toen hij zijn dochter, na een lang en goed heet gesprek met haar moeder, dezelfde naam als hem schonk. Destijds vond hij het gewoon grappig om het jonkie deze naam te geven, had hij Forestlake wijsgemaakt dat het was om een fundering te leggen voor een band die nooit zou breken, was het iets om de kitten te laten zien dat hij er altijd voor haar was. Echter had tijd deze leugen waarheid gemaakt, had alle drama bewezen dat er daadwerkelijk een geweldige band zou ontstaan tussen de twee. Natuurlijk had het zijn ups en downs, maar de vader die nooit vader had willen worden was nog nooit zo blij geweest met een geschenk als dat hij was met deze. Apprentice zou ze worden, hij kon niet trotser zijn het zover gehaald te hebben. 3 keer was de kitten bijna dood geweest, 3 keer had hij haar uit de brand moeten halen en ze ademde nog altijd, dat was toch wel een prestatie van hem niet waar? Stiekem was de freespirit ook wel een oke vader. Een vader die nu eindelijk zijn dochter alleen kon laten nu de bloodclanners weg waren en kon genieten van het teritorium waar hij nu doorheen stapte.
Er was veel gebeurd de afgelopen tijd en Loudpaw het soms het idee dat hij een buitenstaander was die neerkeek op alle ellende dat er gebeurde. Zijn familie was gebroken. Hoewel ze veel om hun moeder gaven en het de zeldzame momenten waren dat ze allen bij elkaar waren, was het duidelijk te zien dat ze allemaal hun eigen demonen hadden om te vechten. Met zowel Chillypaw als hijzelf de sterkste siblings die de rest bij elkaar probeerden te houden. En dan Hoarsepaw en Roughpaw die zichzelf nog maar nauwelijks standhielden. Ze waren niet meer dezelfde vrolijke katten als voordat al die ellende met BloodClan was gebeurd en soms vroeg Loudpaw zich af of alles ooit nog wel hersteld kon worden. Hij moest zijn schouders er echter maar onder zetten dat het goed zou komen, anders kon hij net zo goed Chillypaw diegene laten zijn die voor de familie zorgde en Loudpaw weigerde om die positie aan haar af te staan. Hij hield van zijn zusje, maar hij wilde graag alles op zich nemen en haar daar niet mee belasten. Loudpaw rende een tikkeltje afwezig door het woud. Coldheart had hem een dag vrij gegeven, iets waar hij wel blij mee was. Nu kon hij zijn gedachten tenminste een beetje ordenen en eventueel nog wat prooi vangen voor de Clan. Loudpaw wilde net van zijn pad afwijken toen hij Bluejay herkende. Hij twijfelde kort, maar besloot uiteindelijk toch maar naar de warrior te gaan om een praatje met hem te maken. “Hé, Bluejay,” zei hij op een vriendelijke toon tegen de tom cat. “Hoe gaat het met je?”
Bluejay
Member
Sannemander 615 Actief Always flying high and falling down
“Hé, Bluejay,” Een vriendelijke begroeting deed de kater opkijken, deed zijn gedachten even zijn dochter afhalen. “Hoe gaat het met je?” ging de kat die hij als Loudpaw kende verder. Blij verrast een ander op zijn pad tegemoet te komen glimlachte de kater vriendelijk, altijd klaar voor een gezellig gesprek, dat was de kater zeker wel. "Aaaah Loudpaw jonge" mauwde hij met een kleine grijns, een grijns die hij altijd op zijn kop leek te dragen "wat een leuke verassing joh". Knikkend keek hij de jonge kater aan "Kan niet beter, geen bloodclan in zicht, geen Blueki- nee grapje zeg maar niet tegen d'r dat ik dat zei" met een kleine nerveuze lach gleed zijn blik over de vele bomen om hen heen, h e h. "Ze vermoord me als ze er achter komt ben ik bang" met een laatste knik wende hij zich weer tot de apprentice "Hoe gaat met jou though, alles goed? Hoorde dat Coldheart je mentor is geworden?" nieuwsgierig wachtte hij op antwoord, zo goed kende hij de apprentice immers niet.
Een kleine grijns kwam om zijn lippen toen Bluejay joviaal op hem reageerde. Ze hadden nog niet veel met elkaar gesproken, maar Loudpaw wist dat de warrior wel vaker zo losjes was en het deed hem eigenlijk alleen maar geruststellen dat er ook warriors waren die zich weinig aantrokken van wat er gebeurd was met BloodClan en nog steeds zo vrolijk door het leven gingen. Hij probeerde die houding zelf ook aan te nemen, maar dat was met zijn familie en de littekens die achter waren gebleven soms niet zo makkelijk. Dat waren echter dingen die hij voor nu weg kon drukken en met een vriendelijke blik keek hij Bluejay aan. “Ik zal het haar niet zeggen,” grinnikte hij. “Al doet het me wel afvragen wat er tussen jullie gebeurd is waarom je zo over haar denkt.” Een persoonlijke benadering misschien, maar Bluejay wist hopelijk wel dat hij niet tot antwoorden verplicht was. “De trainingen met Coldheart verlopen naar wens,” antwoorde hij lichtelijk ontwijkend op de vraag of alles goed met hem ging. Hij wilde het niet over zijn familie hebben en hij wilde ook niet liegen over zijn gemoedstoestand. Want om eerlijk te zijn, had hij de laatste tijd geen idee meer hoe het met hem ging. “En hoe gaan jouw trainingen met…” Even viel er een korte stilte terwijl hij na probeerde te denken wie ook alweer Bluejay’s apprentice was. “Rudepaw?” gokte hij uiteindelijk.
Bluejay
Member
Sannemander 615 Actief Always flying high and falling down
k zal het haar niet zeggen,” verzekerde Loudpaw hem waarop de kater gerustgesteld zuchtte “Al doet het me wel afvragen wat er tussen jullie gebeurd is waarom je zo over haar denkt.” Kort trok de kater zijn wenkbrauwen op bij de gedurfde vraag, echter fout vallen deed het niet. Met een korte grinnik schudde hij dan ook zijn kop "Het is een monster, altijd steentjes en dennenappels in mijn nest leggend om zowat mijn rug te breken" biechtte hij zonder schaamte op. Bang zijn voor Bluekit zou iedereen zijn, zelfs de grootste sterkste krijger van het woud zou bang van d'r zijn met d'r stomme steentjes en dennenappels. “De trainingen met Coldheart verlopen naar wens,” vervolgde de jonge kater naast hem waarop de warrior kort met zijn oren trok, een serieuzere blik in zijn ogen vallend, was er iets aan de hand? Zeker na al het gedoe was het zeker geen vreemde gedachten dat zeker een kat zo jong als diegene voor hem er nog mee zat. Iets wat kalmer knikte de kater dan ook, hoewel altijd in voor een lolletje had ook hij wel door wanneer het genoeg was. “En hoe gaan jouw trainingen met…” leek de apprentice zijn gedachten ervan af te willen halen, een korte stilte al gouw vallend toen het hem moeite kostte om op de juiste apprentice te komen. Alhoewel hij al gouw juist wist te gokken. Kort trok de kater zijn mondhoeken omhoog "Hij is zeker een poot vol, maar zeker hard werkend en heeft duidelijk veel potentie als je het mij vraagt" mauwde hij met een duidelijke trots op zijn ogen. Rudepaw, het was iemand waar hij zeker veel om begon te geven, hij zou er voor zorgen dat die et nog is ver ging schoppen, daar was de kater zeker van. Met een zachte glimlach keek de kater weer op, zeen iets wat serieuzere houding aannemend "Maar hoe gaat het buiten de trainingen om huh, ik bedoel, vrije tijd is ook belangrijk. Gaat alles goed?" vroeg hij rustiger, zijn diepe stem warm terwijl hij de jonge kat met zorg aankeek.
Onderwerp: To the Wild 
za 18 jul 2020 - 17:07
