StorkpawMed. cat apprentice
Aimée 363 Actief
| |
| Onderwerp: It's getting closer[open] wo 17 jun 2020 - 19:56 | |
| Haar moeder had het tegen haar gezegd gisteren, vlak voordat ze in slaap was gevallen. Het zou niet lang meer duren nu. Toen Storkkit haar had gevraagd wat ze bedoelde, had haar moeder in haar oor gefluistert. Voordat ze wist zou de dag komen dat ze naar voren werd geroepen en Storkpaw zou heten. De dag dat ze een mentor zou krijgen en dan eindelijk het kamp uitmocht. Met dat prachtige vooruitzicht was ze in slaap gevallen en had ze gedroomd over de avonturen die ze zou beleven. Alleen, buiten was gewoon het kamp. Al was het oneindig. Nu zat ze buiten de Nursey, om zich heen kijkend. In korte tijd was veel veranderd. Dewberry was dood en haar vriendje Hedgekit en zijn broertjes en zusje was er erg verdrietig door, want ze was hun moeder. Shatteredice was weg naar Riverclan. Gorsepaw was dood. Lionsound ook. Zij was vermoord, had Storkkit begrepen. Buiten het kamp kon je vermoord worden, dat was met Dewberry en Lionsound gebeurd. Buiten het kamp konden honden en vossen je vinden. En volgens de verhalen die ze gehoord had waren dat maar een van de weinig dingen die je konden overkomen. Vreemd genoeg, was ze niet bang. Want de meesten kwamen terug. De momenten waarop ze niet meer compleet waren, waren de momenten waarop je niks meer doen. Zoveel had ze al geleerd. Dus nu deed ze wat ze al deed, wachten op die ene dag. Het grote moment. En dat deed ze door naar de uitgang te kijken en te zien wie er naar buiten ging en wie er naar binnen kwam. Om te denken over wat ze mee zouden maken of wat ze mee hadden gemaakt.
- no limit reached:
|
|