Ceremonie 14-06-'20

Rust leek toch een soort van terug te keren na een paar dagen in de clan, toch was er nog genoeg te zien van wat Bloodclan aangericht had en het zou ook nog een lange tijd zijn voor het mogelijk volledig verdwenen was, maar een goed begin was een ceremonie en dat zou hij dan ook vandaag uitvoeren. Soepel sprong hij bovenop de hoge rots en draaide zich naar de open plek van het kamp toe. "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een ceremonie!" Het was even geweest sinds hij die woorden uit had gesproken en blijkbaar had Tallshadow ook een ceremonie gehouden terwijl hij er niet was, maar dat had hem nu uiteindelijk alleen maar meer werk bezorgd.

Maar misschien was dat dan ook het beste om meteen mee te beginnen. "Darkmind, kom naar voren." Zijn apprentice had blijkbaar een warriornaam gekregen in de tijd dat hij weg was geweest en had nu gevraagd om een naamsverandering. Hij kon het ergens wel begrijpen, van wat hij gehoord had was het ook niet een heel serieuze ceremonie geweest die Tallshadow uitgevoerd had. "Katten van Starclan, jullie kennen elke kat bij naam. Ik vraag jullie hierbij om de naam van de kat voor jullie weg te nemen, sinds het niet langer staat voor wat hij is. Bij mijn autoriteit als clanleader, en met de goedkeuring van onze voorouders, geef ik deze kat een nieuwe naam. Vanaf dit moment zal hij bekend staan als Darktrail." Het was de eerste keer dat hij zo'n ceremonie uitvoerde en het was ook alleen maar omdat Tallshadow zijn apprentice deze naam had gegeven dat hij het nu veranderde, anderen zouden het moeten doen met de naam die ze hadden.

Dan was het nu tijd om naar de gewone zaken te gaan die zich voordeden in een ceremonie. "Rudekit, kom maar naar voren." Het was de enige kitten die nu een apprentice zou worden, maar hij wist dat er in de toekomst meer aan zaten te komen, het was een kwestie van tijd. "Je hebt de leeftijd van zes manen bereikt en bent daardoor klaar om een apprentice te worden. Rudekit vanaf nu zal jij bekend staan als Rudepaw en je mentor zal Bluejay zijn." Hij wachtte tot de twee elkaar begroet hebben voor hij zijn blik liet gaan over de apprentices die een nieuwe mentor nodig zouden hebben. Sommige waren hun mentor verloren door Bloodclan, zoals de apprentice van zijn eigen zoon. "Dan zijn er nog een aantal apprentices die om verschillende redenen een nieuwe mentor nodig hebben." Begon hij dan ook. "Serpentpaw, Ravenpaw, Roughpaw, Needlepaw & Porcupinepaw, kom maar naar voren." Het waren een aardig aantal katten, maar het was begrijpelijk, er was ook zoveel gebeurd. "Serpentpaw, ik zal zelf jouw training op me nemen." De apprentice had in een coma gelegen en zou veel uitleg weer moeten krijgen. Hij had geen idee of hij dit over kon laten aan een van zijn warriors, dus had hij besloten haar zelf te nemen als zijn apprentice. "Ravenpaw, jouw mentor zal Wolfblood zijn." Blijkbaar had de warrior haar naam van Tallshadow gekregen terwijl hij er niet was. Maar ze had hem niet om een naamsverandering gevraagd, dus dan zou haar naam zo blijven. "Roughpaw, jouw nieuwe mentor zal Amberhunt zijn en Needlepaw, jouw mentor zal Cinderfang zijn." Dan was er nog een apprentice over, zijn eigen zoon. Hij had hier over na moeten denken, want aan wie kon hij een van zijn eigen kittens toevertrouwen? "Porcupinepaw, jouw nieuwe mentor zal Darktrail zijn." Hij gaf alle mentoren de kans om hun apprentices te begroeten en wachtte zelf geduldig. Er was nog een ding dat hij mede moest delen.

Hij had eindelijk begrepen wat Tinderlight bedoelde toen ze tegen hem had gesproken en er was dus nog maar een ding dat hij duidelijk moest maken aan de clan of eigenlijk twee dingen. "Dan is er nog een laatste mededeling die ik moet doen." Sprak hij rustig en duidelijk. "Starclan is bij twee van onze apprentices op bezoek geweest en ook hebben ze met mij gesproken toen ik mijn eerste leven verloor." Hij zag dat tenslotte toch echt als het eerste leven dat hij verloren had terwijl hij leader was, hij zou zwijgen over de andere. "Newtpaw en Pepperpaw zullen de nieuwe medicine cat apprentices zijn van Shadowclan." Het was zo besloten door Starclan en die wisten hopelijk wat ze deden. "Dan is hierbij de ceremonie afgesloten." En met die woorden sprong hij van de rots af, op zoek naar Serpentpaw.

Lijstje:

De jonge poes had haarzelf aan het rand van de menigte gevestigd terwijl ze rustig mee luisterde naar alles wat hun nieuwe leider te zeggen had. Al waren zijn woorden niet heel spannend; 'die word apprentice en die krijgt een nieuwe mentor' Best wel standaard. Of tja- zo was het in het begin. Maar een zin- wist alles te veranderen. "Newtpaw en Pepperpaw zullen de nieuwe medicine cat apprentices zijn van Shadowclan." Het was net een klap in haar gezicht. Haar waardelozen zusje was door starclan uitgekozen. Zij domme stomme newtpaw. Werd gekozen, werd speciaal geacht door Starclan. En Wonderpaw? Die bleef gewoon een apprentice. Nee dat kon niet. Zij was tien keer beter dan haar zusje. Starsclan had een fout gemaakt- of wacht. Nee, ze wist al hoe het zat. 'WAT! Hoe weet je dat ze echt een teken van Starclan hebben gehad? Misschien liegen ze wel.' Siste ze kwaad en luid- niet boeiend of ze in de problemen zou komen of niet. Want het moest wel een leugen zijn. Newt was wel zo smerig.

Alles was weer een beetje normaal. Of, wel, bijna in ieder geval. Want haar broer was vermist en ze maakte zich enorme zorgen, waardoor ze misschien wat stiller was dan normaal en minder opgetogen over hun eindelijke vrijheid. Maar ze zette zich toch bij de rest van de menigte toen Acornstar zijn eerste ceremonie als echte leider aankondigde. Serpentpaw kreeg de leider zelf als mentor; en toen kwam er nog een interessante aankondiging. Newtpaw en Pepperpaw hadden een teken van Starclan gekregen en werden nu medicine cat apprentice. Maar niet iedereen leek het daar mee eens, want Wonderpaw liet al snel van zich horen. Chillypaw fronste geïrriteerd. Kom op, Wonderpaw, was dat nodig? Het tweetal had zo'n ontzettend goed nieuws, zo'n opwindend nieuws dat goed was voor hun clan, en jij moest zo nodig dat in twijfel gaan trekken? "Wonderpaw, het is niet omdat jij daarover zou liegen dat Newt en Pepper dat ook doen!", mauwde ze geïrriteerd, haar oortjes in haar nek gelegd terwijl ze met boze gele ogen de ander aankeek. Het was niet omdat Bloodclan weg was dat ze haar belofte om Pepepr te beschermen ineens weer introk, nee.

Nerveus was de kleine poes ergens bij de andere katten gaan zitten, niet ver van haar zusje Wonderpaw. Ze was niet graag in haar buurt, maar aan de andere kant was ze ook niet graag ver bij haar vandaan aangezien ze de neiging had nog wel eens wat doms te doen of te zeggen. Iets wat al snel pijnlijk duidelijk zou worden tijdens deze ceremonie. Het hart van de flame point begon harder te kloppen en ze merkte dat ze steeds nerveuzer werd naar mate de ceremonie begon af te ronden. Oke. Ze ademde in en uit en toen hoorde ze de woorden hardop uit haar leader komen, maar ze kreeg niet de reactie waarop ze gehoopt had. "WAT! Hoe weet je dat ze echt een teken van Starclan hebben gehad? Misschien liegen ze wel." Chillypaw en Pepperpaw waren haar voor met reageren, maar dat maakte haar niet minder gefrustreerd. "Wonderpaw natuurlijk liegen wij daar niet over! Ik zou daar nooit over liegen en Pepperpaw ook niet!" Haar stem sloeg een keer over van de frustraties. Ze had dit een leuke ceremonie willen houden, niet eentje waar haar zus alles weer voor haar zou verzieken. Als die ooit in de den bij haar kwam liggen hoefde ze er niet op te rekenen dat ze als eerste verzorgd zou worden hoor.

Het was eindelijk zover. Bloodclan was weg en Acornstar luidde het normale leven weer in met een ceremonie. De vorige ceremonie van Tallstar was een ramp geweest. Hij was haar gewoon vergeten een mentor te geven, maar ze had niet de moed om tussen al de grote bloodclanners hier bezwaar op te maken. Nee, ze was blij dat ze zich nog een maan op de achtergrond mocht houden. Maar nu was het haar kans om eindelijk de wereld in te trekken, eindelijk wat voor de clan te gaan kunnen betekenen. Tot haar grote schrik kwam haar naam wederom niet naar voren toen mentors aangesteld werden. Ze was allesbehalve blij toen ook nog eens twee katten aangesteld werden als nieuwe medicine cat apprentices. Ze zou het hier dan ook niet bij laten zitten.
Ineens begon Wonderpaw te schreeuwen dat de nieuwe medicine cat apprentices misschien wel aan het liegen waren. Dit was haar kans! Met grote stappen wurmde ze zich door de menigte en begon ook te schreeuwen. "JA, ZE LIEGEN! In mijn droom heb ik met starclan gesproken en ze hebben mij aangesteld als medicine cat. Ik weet niet waarom jullie ineens de rang krijgen, maar dat is niet zoals starclan het wil!" Ze raakte misschien wat overmoedig, maar dat was wat nu echt nodig was. Van spanning begon een oog te tranen. Hier zou ze toch wel wat mee moeten kunnen bereiken?

Weer een normale Ceremonie. Twisted had ze wel gemist. Eindelijk goed nieuws, hoopte hij tenminste. Twisted glimlachte in ieder geval blij toen Rudekit Apprentice werd en weer anderen een mentor toegewezen kregen. Hij glimlachte ook trots toen Acornstar vertelde dat Newtpaw en Pepperpaw Medicine Cat Apprentices waren geworden. Hij had Pepperpaw nog niet persoonlijk kunnen feliciteren, dus daar zou nu de kans voor zijn. Of.. Niet? Plots riepen verschillende katten dat Newt en Pepper logen en dat zij ook een droom hadden gehad. Twisted draaide zijn oren geïrriteerd naar achteren. 'Waarom zouden ze daar in StarClans naam over liegen?' wilde hij weten. Hij stond op en ging naast Newt zitten, hopend dat het haar wat steun zou bieden. 'Ze zullen het beide geweldig doen, dat weet ik zeker.'

Na de oproep van Acornstar had de tabby kater zich bij de andere katten gevoegd om de ceremonie goed te volgen. Het verliep allemaal heel normaal, eindelijk verliep alles nog eens zoals het hoorde. Hazelnut maakte van dit rustig moment gebruik om even rond te kijken. Zijn blik bleef even hangen bij de grote groep apprentices, het leek wel alsof hij aanvoelde dat er iets ging gebeuren. En plots, was het daar. Twee apprentices bleken opgeroepen te zijn door Starclan en werden benoemd tot Medicine cats. Allemaal goed en wel, hij had er vrede mee. De apprentices daarintegen. HIj kon even niet goed vatten wat er gebeurde. Hij trok geïrriteerd met zijn staart bij de, nogal grove, uitspraken van sommige apprentices. Ze waren stuk voor stuk goed opgevoed door de queens, hoe konden ze nu zo'n uitspraken maken? Al goed dat er andere apprentices waren die hier op een goede manier op reageerde. Aaah, daar was de opvoeding goed te zien. Hazelnut liet zijn blik naar Acornstar gaan, ervauitgaande dat hij ging reageren op de uitspraak van Wonderpaw en Lavenderpaw.

Tag: niemand in het bijzonder, altijd open om tegen hem te praten.

Lavenderpaw mauwde ook dat het leugens waren, zelfs terwijl Pepperpaw en Newtpaw zichzelf probeerden te verdedigen. Maar lavenderpaw ging zelfs nog een stapje verder; die noemde zichzelf de nieuwe medicinec at. Chillypaw fronste, maar nam een voorbeeld aan Serpentpaw en zette zich bij het tweetal om hen te feliciteren. Bloodpaw confirmeerde het immers ook. "Ja, gefeliciteerd, jullie gaan dat goed doen!", mauwde ze het tweetal aan. Een beetje speciaal dat ze met twee waren, misschien. Maar Chillypaw stond niet op het punt Starclan in vraag te stellen, en al helemaal niet na Bloodpaw's reactie.

Vanaf dat ze in protest ging wist ze dat clangenoten zich tegenhaar zouden kunnen keren, maar zo erg had ze het niet verwacht. Van alle kanten kreeg ze boze blikken naar haar toegeworpen. Iedereen bleek van mening te zijn dat Pepperpaw en Newtpaw de waarheid vertelde. Waarom ze zouden liegen over wat starclan gezegd had?
     Voor de pluizige apprentice een weerwoord kon geven kwam de enige echte medicine cat van shadowclan zich ermee bemoeien. Hij begon te zeggen dat zij de woorden van starclan de rug toe keerden en dat ze hun voorouders aan het verraden zijn.
     Ze was even in paniek van alle boze blikken en door de boze medicine cat, maar ze wist dit van zich af te schuiven. Ze haalde diep adem en begon met tranen in haar ogen terug te schreeuwen. ”Waarom zou ik hierover liegen? Is het niet logischer dat die twee erover liegen, want waarom zouden er ineens twee nieuwe medicine cats zijn als jij er nog bent, Bloodhound?!? Met zijn tweëen dezelfde leugen vertellen is leuk zeker? De tranen van pure frustratie stroomde over haar wangen.
     Zij wist dondersgoed dat ze aan het liegen was, maar twee medicine cat apprentices sloeg gewoon nergens op. Was starclan dan echt van plan om drie medicine cats in shadowclan te hebben? En waarom kregen nou juist die twee een speciale rang? Lavenderpaw wilde ook wat voor de clan betekenen, maar blijkbaar had starclan daar andere ideeën over.

Settleddust ging onder de hoge rots zitten toen Acornstar een ceremonie bijeen riep. Hij ging naar de apprentices die gewoon weer hun trainingen zouden oppakken na de slechte periode. Alles werd weer zoals normaal. Rudekit werd Rudepaw, en het leven liep weer op rolletjes. Maar buiten dat was er nog een bijzondere mededeling. Over Pepperpaw en Newtpaw. Hij keek met een stoute glimlach naar Pepperpaw en gaf haar een knipoog, wetende wat eraan zat te komen. En ze werden al snel bekendgemaakt als de nieuwe medicine cats. Maar heel lang mocht dat plezier niet duren, want voor hij het wist schoot er een kabaal los uit een apprentice. Hij kneep zijn ogen samen en staarde kwaad naar Wonderpaw. ‘Let op je toon, Wonderpaw,’ miauwde hij, waarna hij weer met een zachte blik naar de twee flamepoints keek. Pepperpaw en Newtpaw probeerden al uit te leggen dat ze niet logen. Maar er was nóg een apprentice die het in twijfel wilde brengen. Wilde ze zelf medicine cat worden? Maar al snel kreeg ze ook op de flikker van Bloodpaw, die vertelde dat hij de mentor zou zijn van de flamepoints. Settleddust keek even naar de gevlekte kater, waarna hij knikte. Oké, dat was dan duidelijk. Maar nee, Lavenderpaw moest nog een schepje bovenop doen. Settleddust rolde zijn ogen en kwam overeind. Hij wilde niet spreken voor Acornstar, maar als blikken konden doden, was Lavenderpaw met de bliksem geraakt. Vervolgens probeerde Pepperpaw zichzelf weer te verantwoorden. ‘Natuurlijk, Pepperpaw. We geloven jou en Newtpaw,’ miauwde hij kalm, maar hij wierp nog een schuine blik naar Acornstar. De leider had het immers zelf duidelijk gemaakt en hij twijfelde niet dat hij dit recht zou zetten. En twee apprentices zouden hard op hun kop krijgen...

Hij drukte zijn neus tegen die van zijn apprentice aan en keek haar voor een moment aan. "Ik wil er gewoon zeker van zijn dat je de goede kant op zal gaan," Sprak hij rustig. En er was iets in haar dat hem interesseerde, maar dat ging hij niet openlijk tegen haar zeggen. "Morgen beginnen we met trainen." En dat was het laatste dat hij kon zeggen, want op dat moment leek alles los te barsten over het feit dat Pepperpaw en Newtpaw medicine cat apprentices zouden zijn nu. Er waren katten die de twee feliciteerden, maar ook katten die zeiden dat ze logen. Zijn haren rezen iets overeind bij die woorden. Dit was Starclan waar ze het over hadden, dit was zeker niet hoe de clan om moest gaan met een teken van Starclan. Lavenderpaw durfde zelfs te beweren dat zij ook een teken had gehad, maar dat was iets waar hij vrij zeker van was dat dit niet kon. "Jullie durven te beweren dat iemand liegt over een teken van Starclan? Ikzelf heb een bericht hierover gehad van Starclan en denken jullie dat ik lieg?" Hij liet zijn blik van de ene apprentice naar de ander gaan en rustte uiteindelijk op Lavenderpaw. "Lavenderpaw, wat heeft Starclan je dan gezegd dat je denkt de volgende medicine cat te zijn?" Hij had de woorden van Tinderlight in zijn achterhoofd, eens zien waar de apprentice mee kon komen. Hij liet zijn blik nog kort naar Bloodhound gaan, wat onzeker. Hij had geen idee of de ander nog wel de medicine cat kon zijn, maar dit was misschien de beste manier om het geloofwaardig te maken voor de clan.

De hele nacht had hij niet kunnen slapen. Het was niet alsof hij geen stof tot nadenken had. Op een abnormaal korte tijd was er zoveel gebeurd in de Clan. Zijn kittenhartje had heel wat te verwerken gekregen, deels door zijn avontuur met Bluekit natuurlijk. De pijn in zijn borstkas was een onprettig gevolg ervan en ondanks dat het hem nu al wat minder beperkte dan eerst, was bewegen allesbehalve aangenaam. Maar de oudere kitten had geen zittend gat. Hij wilde kost wat kost terug gevechtjes houden met zijn dengenoten en een paar van zijn zeldzame vrienden. Rudekit wist ook dat hij zijn Den binnenkort mocht inwisselen. Het was leuk om gevechtjes met de jongere kittens te winnen maar echt uitdagend was dat nu ook weer niet. "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een ceremonie!" De kitten rees zich pijnlijk kreunend overeind toen hij de bekende stem van Acorndust, eh Acornstar over de open plek hoorde galmen. Hij moest wennen aan de nieuwe figuur op de rots. Maar na een paar tellen was hij dit vergeten toen hij Acornstar's woorden hoorde: "Rudekit, kom maar naar voren." De ambere ogen van de Apprentice-to-be werden groter. Breed glimlachend strompelde hij naar voren. Zijn Apprenticebenoeming was eindelijk hier! Stiekem had het katertje niet verwacht dat hij die op de juiste moon zou krijgen. Maar wat glunderde hij van trots! "Je hebt de leeftijd van zes manen bereikt en bent daardoor klaar om een apprentice te worden. Rudekit vanaf nu zal jij bekend staan als Rudepaw en je mentor zal Bluejay zijn." Met zijn borst vooruit ontving hij zijn nieuwe naam: Rudepaw. En Bluejay werd zijn mentor!? Dat was beter dan ooit! Bluejay was slim en sterk: alles wat Rudepaw vond dat een goede mentor moest zijn. En bonus, Bluejay was een van zijn beste maatjes. De Warrior had hem eerder al wat tips gegeven. Zijn gloednieuwe mentor stapte ook naar voren. Zo goed als Rudepaw kon met zijn bonzende rik raakte hij Bluejay's neus aan als begroeting en acceptatie. Zijn snorharen trilden blij. Acornstar wees enkele Apprentices een nieuwe mentor toe. Bloodclan had hier zeker iets mee te maken. Tenslotte richtte hij zijn oren nieuwsgierig op toen hun leider Newtpaw en Pepperpaw als nieuwe Medicine Cat Appentices benoemde. Twee!? De Apprentice's staart raakte licht de grond toen hij de twee bekeek. Zij hadden de nieuwe taak om Shadowclan weer op te lappen. Rudepaw was tevreden. Na afloop van de ceremonie en de heisa die volgde, ontmoette hij opnieuw Bluejay. "Je leven gaat vanaf nu heel wat spannender worden, Bluejay." Snorde Rudepaw met een grote grijns.

OOC: Laat met een reden maar mijn 437 woorden compenseert dit hopelijk (A)