Neem me mee in je hart

Onderwerp: Neem me mee in je hart di 9 jun 2020 - 19:11

Je zou het niet zeggen, maar Fuzzy was doodsbang voor BloodClan. Nou geintje, want je kon het dus heel goed aan haar zien. Er waren maar weinig momenten dat ze écht rustig was. En zelfs dan kon de spanning niet compleet uit haar lichaam vloeien. Ze voelde zich veilig bij haar familie, maar aan de andere kant was het ook een duidelijke herinnering aan de BloodClan kater. De BloodClan kater die met het leven van haar zusje had gedreigd als ze niet zou gaan doen wat hij zou zeggen. Ze was een beetje tot last bij haar familie, of niet dan? Ze was niet groot, ze was niet sterk. Ze kon ze niet beschermen. Ze kon alleen maar doen wat BloodClan haar opdroeg om te doen. En daar probeerde ze op dit moment aan te ontkomen, door zo snel als ze kon de nursery in te speren. Een plek waar BloodClan, hopelijk, niet al te vaak kwam. Want ze had constant het gevoel dat de ogen van BloodClan op haar gericht waren vanaf het moment dat ze ergens buiten was. En hier was het dicht, hier zouden ze haar niet komen halen toch? Ze liet een gespannen ademteug los terwijl ze ietwat opgelucht ging liggen toen er na een aantal seconden nog niet iemand naar binnen was gekomen. Ze was veilig hier.

- Eerste post Bluekit

Bluekit was haar collectie stenen aan het ordenen in haar nest. Ja, het was een collectie nu. Ze had er aan toegegeven. Maar, er was maar één steen de beste. Maar die lag apart. Die moest kosten wat het kost beschermd worden. De rest was er voor haar papa, die moest af en toe wat pay back krijgen omdat hij haar bleef squishen. Tsk. Ze hield wel heel veel van hem hoor. Bluekit keek op toen een onbekende de Nursery in liep. Oké, niet onbekend. Maar ze zag Fuzzypaw hier eigenlijk nooit. Bluekit klauterde haar nest uit en drentelde naar de grijze Apprentice. 'Hoi! Ik ben Bluekit!' miauwde ze statig, maar met een glimlach op haar snoetje.