Purplepaw werdt langzaam wakker, ze lag nog steeds op Sythepaws zijn poten. Ze hiefde haar kop op en gaf een lik op zijn wang. ''Goedemorgen, lekker geslapen?'' Ze ging zitten en likte haar poot schoon. Haar wondt in haar nek was een beetje dichtgegroeid, maar het deed nog wel een beetje pijn. ''Weet je nog dat Steelfang mij beet in me nek? Toen dat gebeurde was ik best wel bang. Ik dacht echt dat hij er een einde aan maakte, maar dat deed hij gelukkig niet. En jij en Blackpaw keken maar toe, jullie deden niks.'' Ze wou er niet aan denken maar het moest er gewoon uit. Ze keek even weg, naar een tijdje stilte keek ze weer nar hem toe. Ze voelde zich nog steeds rot en onzeker van alles.