het punte van Breezesongs staart tikte ritmisch op de grond. Ze had een onrustig gevoel. De sfeer in de Clan was niet prettig en de afgelopen dagen waren al meerdere katten verdwenen, of gestorven. En daarbij... Ze had haar mate ook al even niet gezien en langzaamaan begon ze zich zorgen te maken. Even schoot de gedachte door haar heen dat hij er weer vanaf was gegaan met een andere poes, maar die gedachte schudde ze al snel uit haar kop. Nee, dat kon niet. Ze moest hem vertrouwen. En hoezo zou hij dat doen als ze het kort geleden nog zo gezellig met elkaar hebben gehad..?
Ze keek op toen ze de woorden van Stallionstar hoorde. Een Clanmeeting voor de Senior Warriors en de Elders. Daar moest ze bij zijn. Ze stond op en liep met lange passen naar zijn Den. 'Stallionstar?' miauwde ze voor ze haar kopje naar binnen stak.

Stallionstar slenterde door het kamp, richting de tall rock. Hij begon te spreken. Een clan meeting voor de senior warriors en de elders. Wolfheart knikte kort. Hij was een van de oudere warriors die deze meeting bij zou wonen. Met een kalme hups kwam de kater overeind en stapte rustig richting de den van de leider om zich daar neer te zetten. Voor hem was Breezesong die als eerste naar binnen ging. Wolfheart volgde rustig en ging zitten. Zijn ogen liet hij kort die van Stallion ontmoeten. Hij hoefde niks te zeggen, niet nu. Hij was benieuwd wat de leider zo dringend wou bespreken met de oudere clanleden, al wist hij wel bijna zeker dat het onderwerp 'RiverClan' aan bod ging komen. Zijn bruine staart veegde kalm over de grond heen.

Of haar aanwezigheid enorm gewaardeerd werd, wist ze niet. Maar ze was een senior warrior en dus had ze het recht om hierbij te zijn. Er was zo veel gebeurd de afgelopen tijd dat ze niet kon raden waar Stallionstar het precies met de ouderen van de clan over wilde hebben. Ze vroeg zich af of ze zich zorgen moest maken, of juist moest verheugen om dit teken dat Stallionstar bereid was naar andere stemmen dan zijn eigen te luisteren. Voor juichen was het hoe dan ook nog te vroeg, besloot ze. Ze wist niet zeker of zij wel een van de stemmen was waar hij naar zou luisteren, of dat hij zich liever op de... loyalere katten zou richten. Maar het was een kans en een kans kon ze niet zomaar laten liggen, dus voegde ze zich bij de anderen. Breezesong, Wolfheart en Wisteriawisp waren haar al voorgegaan. Die laatste had een schuine grijns op haar gezicht, alsof ze Stallionstar en de anderen uitdaagde om iets van haar aanwezigheid te zeggen. Crowcall hield haar mond. Wisteriawisp had meer lef dan zij op die leeftijd had gehad.

Een senior warrior meeting? Wat was de reden er deze keer voor? Hij zag al een aantal katten voor hem de den in gaan, waarvan ook een die er niet hoorde als hij het goed had, maar misschien had Stallionstar hem specifiek gevraagd, dan zou hij er niks over vragen. Hij stapte de den binnen en nam plaats waar dat nog was. Hij was duidelijk de oudste hier, maar dat maakte soms nie veel uit. "Waarom heb je ons verzameld?" Niemand leek het te vragen, dus dan deed hij het maar.

Wolfheart volgde na haar. De kater was officieel nog geen Senior Warrior, maar Stallionstar leek het niet uit te maken, dus vooruit dan maar. Ze trok even kort haar wenkbrauwen op toen Wisteriawisp de Den binnenliep, maar een klein grijnsje kon ze niet onderdrukken. Wat een powermove. Crowcall en Shadowrush volgde ook, gevolgd met de vraag waarom ze hier waren. Breezesong draaide naar haar zoon toe. Hij begon over de overleden katten. Breeze zuchtte zachtjes en knikte. Het was vreselijk, zo veel vigils waren al gehouden. Zo veel in een te korte tijd. En dan ook nog eens twee katten verdwenen, waaronder Stallionstars mate en haar mate. Ze begon zich zorgen te maken. 'Het is inderdaad vreemd. Vooral de manier waarop Lionsound vermoord werd. Alsof de moordenaar echt een doel had,' miauwde ze denkend. 'Had Lionsound vijanden?' vroeg ze zich hardop af. Ze had anders geen idee waarom iemand dat zomaar zou doen.