Curiosity killed the cat

Onderwerp: Curiosity killed the cat ma 18 mei 2020 - 18:45

Met zijn staart omhoog baande meneer zich een weg langs het water, hij nam de omgeving even goed in zich op. Zijn ogen dwalend over het water, de meeuwen in de lucht die een onwijs kabaal maakte. Het geschreeuw van die rotbeesten verpestte zijn humeur altijd een beetje, alsof ze hem uitlachten. Ze waren te groot voor hem om ze te kunnen vangen, hij had wel eens een poging gedaan, maar die was hopeloos mislukt. Met hem eindigend in het water, een bek vol met modder en een flinke deuk in zijn ego. Zijn ego was al niet zo groot of zo, maar goed. Het was zijn eigen domme idee proberen een vogel te vangen die praktisch net zo groot was als hijzelf. Stupid.

Een koude bries deed zijn haren even overeind staan, het waren heerlijke weken geweest, warm, maar de wind bracht kou met zich. Hij bekeek de lucht, donkere wolken doemden op in de verte. Je ging toch niet serieus menen dat het ook nog zou regenen? Als hij ergens een bloedhekel aan had, dan was het wel regen. Hij bromde geïrriteerd, het ging vandaag niet helemaal zoals hij zou willen. De kater besloot dat het hoognodig was om even te gaan zitten. Hij ploft zijn kont op de grond neer en begon zijn poten een beetje te wassen. Het was ook niet dat hij echt een doel had op het moment, geen eind bestemming. Hij dwaalde eigenlijk een beetje rond, niet dat het erg was om rond te dwalen, voor even althans. Hij moest een plan voor zichzelf bedenken, iets van een doel hebben. Hij had gehoord dat katten hier in clans leefden, niet dat hij echt opzoek was naar een groep om zich bij aan te sluiten. Hij wist het nog niet zo goed eigenlijk, hij kende hier sowieso nog niet zoveel. Van de omgeving niet, de katten niet, hij had hier zelfs vogels gezien die hij nooit eerder gezien had. Alles was anders hier, het was soms een beetje eng.

Een overduidelijke kattengeur drong zijn neusgaten binnen, een beetje gezelschap kon hij wel gebruiken. Ollie kwam overeind om zijn voorpoten even uit te strekken. Een gaap verliet zijn mond, gepaard met een niet al te charmant geluidje. Hij wilde niet zeggen dat hij lui was, maar als hij eerlijk was, wist hijzelf ook wel dat hij ook niet bepaald een actieveling was. Langzaam liep hij richting de geur, nieuwsgierig als hij was zou hij een eventuele ontmoeting met een andere kat niet uit de weg gaan uiteraard.
@Nettleroot

_{Een onbekende geur had Nettleroot gealarmeerd. Haar haren waren overeind gerezen, spieren kwamen automatisch in beweging. Haar donkere ogen stonden op onweer toen ze bij de boomgrens bleef staan en een vreemde kater bij de rivier zag zitten. Op haar territorium. Hij kwam haar kant op met uitgesproken voorzichtigheid. Niet voorzichtig genoeg. Deze dwaas had zijn eerste fout al gemaakt door niet meteen op te rotten toen hij haar geur had opgepikt. Haar gebroken staart deed nog te veel zeer om hem helemaal op te heven, maar aan haar rugharen mankeerde niets. “Rot op, buitenstaander.” Siste ze kwaad, oren in haar nek en blik op onweer.

@Ollive}

Ollive keek naar de donkere kattin, rug haren omhoog, oren in d’r nek. Ze leek nogal pissig, maar wat had hij precies verkeerd gedaan dan? Had hij iets gemist? Was hij in een verkeerd territorium terecht gekomen? Een zucht rolde over zijn lippen. ”Poeh, poeh. Rustig maar hoor”, hij keek de kattin even aan, een speels grijnsje vormde zich rond zijn lippen “Ik kom in vrede." zei hij er achteraan, zijn staart omhoog als vriendschappelijk gebaar. Hij had geen zin in ruzie, hij was ook niet echt het agressieve type. Hij liep een rondje rond de poes, bekeek haar even. ”Wat heb je met je staart gedaan? De verkeerde kat tegen het lijf gelopen?" dacht hij hardop. Niet incalculerend dat dat wel eens een gevoelige snaar zou kunnen raken, geen idee natuurlijk. Hij kende haar niet. Had geen idee waar ze vandaan kwam. Ze rook wel aardig naar de thunderclan, maar hij had nog nooit een ervaring met een kat uit die clan gehad. Duidelijk. Hij ging er eigenlijk altijd vanuit dat katten gewoon normaal zouden doen, maar dat had hij heel vaak mis.

_{Nettleroot vernauwde haar ogen. Hij kwam in vrede? Hij mocht naar de hel lopen met zijn vrede. Al kon ze niet ontkennen dat een deel van haar opgelucht was dat hij niet vijandig oogde. Dat gezegd hebbende.. zijn hele houding stond haar allerminst aan. Ze bleef stokstijf staan en schoot hem een vernietigende blik terwijl de rogue een rondje om haar heen liep, haar bekijkend alsof ze en stuk vers prooi was. 'Wat heb je met je staart gedaan? De verkeerde kat tegen het lijf gelopen?' Nettleroot keerde zich naar hem toe en siste kwaad. "Hou je domme vragen voor je, buitenstaander!" Ze zou zijn oren van zijn kop af moeten rukken. Haar staart deed zeer, haar wonden waren nog niet helemaal weg. Als ze nu ging vechten zou alles voor niets zijn geweest en kon ze weer terug de medicine den in. Ach, wat kon het haar ook schelen. "Je hoort hier niet! Kennelijk ben je te dom om te begrijpen dat dit gebied van Thunderclan is. Van mij. Hoepel op! Ik vraag het niet nog een keer." Sprak ze dreigend.

@Ollive}

Onderwerp: Re: Curiosity killed the cat