Little Miss Princess

Onderwerp: Little Miss Princess di 21 apr 2020 - 23:52

Like virgin snow that shows up the bloody footprints

Hier zat ze dan, in het kamp van Shadowclan. In de eerste drie manen van haar leven was ze opgevoed met verhalen over de andere drie clans in het woud, de clans naast Riverclan. Vaak had ze in de nursery vechtspelletjes gedaan dat zij een van de andere clans aanviel, soms was dat Shadowclan. En waar was ze nu? Bij de Elite, een sterke eenheid van katten die haar ook sterk zouden maken. Ze was uit Riverclan geplukt en een nieuw thuis gegeven, iets wat eerst misschien niet totaal lekker zat, maar nu had ze er geen problemen meer mee. Weg van het kamp van een clan en nu terug in een andere. De ironie.
Het plan wat met de zogenaamde leider van Shadowclan was bekokstooft was succesvol verlopen en het kamp was nu in hun macht. Toch, de stomme clankatjes waren het er niet mee eens geweest en er waren zeker een paar katten verloren gegaan. Een zonde. Als ze slimmer waren geweest hadden zij nu meer onderdanen gehad. Maar het bleven clankatten, die stonden meer voor hun idealen dan voor de levens van hun vriendjes blijkbaar. Ze dachten blijkbaar ook niet dat zij erg gevaarlijk leek, want er kwam een clankatje haar kant op. Het was dat meisje wat voor haar papa had geroepen toen Tallstar het kamp was binnengekomen. Tja, waarschijnlijk had ze niet doorgehad dat hij haar en de rest van haar clangenootjes gewoon glashard had verraden. Ze hield in ieder geval haar blauwgroene ogen strak op de oudere kattin gericht, haar iedere beweging volgend.

+Pepperpaw

MONTY

Onderwerp: Re: Little Miss Princess za 25 apr 2020 - 20:28

Pepperpaw voelde zich misselijk. Haar eerste euforie dat haar vader was teruggekeerd naar de clan was ondertussen vervaagd en vervangen door onrust, wantrouwen en angst. Waarom was Papa hier teruggekomen? Waarom was hij hier met Bloodclan? Bloodclan was duidelijk slecht en bloeddorstig, maar haar vader was tegelijkertijd de leider met die leider. Logischerwijs was haar vader dan samen met... De gedachte gaf haar hoofdpijn en ze kneep haar oogjes dan ook even dicht. Gefrustreerd trok ze wat grassprietjes uit de grond, waarna ze zich op haar zij liet vallen. Haar blik flitste kort over het kamp heen, waarna deze tot haar schrik meteen met die van een Bloodclanner kruiste. Meteen wendde Pepperpaw haar blik af. Ze vertrouwde de Bloodclanners totaal niet. Ze vond ze doodeng en ze had gezien wat ze konden aanrichten. Ze staarde naar een doorn in de kampwand, in de hoop dat de kattin weer verder zou gaan met haar leven.

Onderwerp: Re: Little Miss Princess di 28 apr 2020 - 12:47

Like virgin snow that shows up the bloody footprints

Het prinsesje was een tikkeltje schichtig. Iets was ze ook hoorde te zijn, want ze hadden niets voor niets deze armzalige clan overgenomen. En de manier hoe dat was gebeurd was alles behalve vredig geweest. Zelf was ze er niet voor het hele ding bij geweest, maar ze was niet zo dom om te denken dat er geen doden gevallen waren met het gevecht dat was uitgebroken nadat de grote groep Shadowclanners was teruggekeerd van het kamp van de Elite. Er was dus genoeg reden voor de zwakke clankatjes om de members van de Elite te ontlopen. Toch, spelen met de angst van de wat jongere katten hier kon zeker vermakelijk zijn.
Skadi kon de schrik in haar ogen zien toen hun blikken kruisten en de afwending die gelijk volgde zei zeker genoeg. Het papa’s kindje was bang. Misschien niet direct voor haar, maar voor wat ze representeerde. Echter was dat nog steeds genoeg om haar eens leuk wat schrik in te gaan jagen. De young one kwam omhoog van haar plek in het kamp en liep langzaam op de shadowclanner af. Zij had immers geen haast. “Ben je een beetje bang, prinsesje? Waar is je pappie nu?” Waren de eerste woorden die uit haar mond kwamen. De woorden waren niet verborgen in een mantel van nep vriendelijkheid. Dat was nooit iets wat ze had gedaan. Skadi had altijd de eerste honende opmerking in haar hoofd naar buiten gespuwd als ze iemand minder al haar vond. En dat waren veel katten, in haar mening. Ze vond het ook totaal belachelijk dat iemand voor alles op haar vader vertrouwde, dan was je niet veel beter als een onnozele kitten.

MONTY

Onderwerp: Re: Little Miss Princess wo 29 apr 2020 - 15:52

Ze voelde de groene blik van de mooie maar oh zo gevaarlijke kattin in haar bleke pels prikken en bleef koortsachtig naar de kampmuur kijken, weg van haar, hopend dat ze de aandacht zou verliezen. Haar uitdagen zou ze niet, ze wist beter. Deze Bloodclanners vechtten vuil en om te doden, zo hadden ze dat geleerd. Pepperpaw had nog niet eens zoveel lessen in vechttraining zitten, wist slechts de basics. En ze was lang niet zo gemeen in haar doen en laten. Dat zou ze nooit winnen. Om nog maar te zwijgen over wie er op dit moment de touwtjes vast hadden in het kamp. Ja, haar vader ook deels, maar Pepperpaw had geen idee meer of ze op hem kon vertrouwen om dingen op te lossen of om haar te helpen.

Helaas had het niet uitgemaakt. Ze zag uit haar ooghoek de kattin naderen. Ze voelde haar mond droog worden en draaide haar oren iets naar achter. Het maakte niet uit dat deze kattin jonger was. Ze had een heel peleton aan vieze vuile Bloodclanners achter zich staan, katten die geen schrik hadden om anderen te verwonden. Behoedzaam keek Pepperpaw op toen de kattin haar aansprak. "Mijn vader is een volwassen kater, dus geen idee waar hij uithangt. Wellicht kan je hem vinden in de medicine cat den," reageerde Pepperpaw, enigszins monotoon in de hoop dat de kattin haar met rust zou laten. Op de angstvraag reageerde ze niet. Ze wisten allebei dat Pepperpaw bang was.

Onderwerp: Re: Little Miss Princess wo 6 mei 2020 - 11:35

[quote="Skadi"]family=Gupter|Ibarra+Real+Nova|Noto+Serif|Yeseva+One&display=swap" rel="stylesheet">

Like virgin snow that shows up the bloody footprints

De behoedzame blik ontging Skadi niet, maar ze reageerde er ook niet op. Misschien omdat het boskatje voor haar zo dom was om op haar retorische vraag te reageren. Misschien wilde ze wel dat ze naar dr pappie ging zoeken, zodat ze haar met rust zou laten, maar daar had zijzelf helemaal geen zin in. Ze was immers niet naar de kattin toegekomen voor een oprecht vriendelijk gesprek. ”Dan moet ik hem wel willen vinden,” vertelde Skadi en ze onderdrukte de neiging om met haar ogen te rollen. Nee, ze was maar al te blij dat ze weg was van Riverclan nu. De katten in de Elite mochten misschien ook niet altijd alles zijn, maar ze waren tenminste niet zo onmogelijk dom als de boskatten. Ze had het al vaak genoeg meegemaakt met haar zogenaamde siblings die haar niet hadden gemoeten en ook met Aegir die nog steeds dom en goedgelovig was al was hij nu al meer dan drie manen van Riverclan weg. ”En ik denk dat ik het veel gezelliger heb bij jou,” sprak de calico young one daarna met een grijs rond haar lippen.

MONTY

Onderwerp: Re: Little Miss Princess vr 5 jun 2020 - 11:53

De kattin was naar, niet dat dit Pepperpaw verbaasde. De meeste Bloodclanners waren immers naar. Ze deden naar en ze praatten naar en ze waren dodelijk. Dus je moest ze niet proberen boos te maken. Want anders werden ze dodelijk naar jou. Pepperpaw reageerde dan ook niet echt toen de kattin venijnig op haar reageerde. "Oh.." murmelde ze zachtjes. Nou, dan had deze kat het niet moeten vragen waar haar vader was. Voor hetzelfde geld was ze boos geworden dat Pepperpaw níet geantwoord had. Je wist het nooit met deze gekke katten. "Ik ben niet zo gezellig hoor.. ik ben heel saai," reageerde Pepperpaw dan ook met een geforceerde glimlach. Niet dat ze loog, ze was niks aan. En het liefste wilde ze zo onopvallend mogelijk zijn deze maan.

Onderwerp: Re: Little Miss Princess zo 7 jun 2020 - 23:09

Was ze echt zo dom dat ze totaal niet begreep dat ze net rethorisch iets had gevraagd. Dat het sarcasme was? De schaapachtige ‘oh’ die ze zojuist uitbracht leek daar wel op te duiden. Wat waren clankatten dan ook nutteloos. Nee, wat was zij toch blij dat ze gered was van een lot vol met die idioten door Lethal. De getekende kattin was nu zowaar haar moeder. Een moeder die ze trots wilde maken. Maar nu zat ze toch met stomme clankatten opgescheept die haar aankeken alsof ze iets vuils was. Maar hun waren het vuil. Dat ze dat niet begrepen was gewoon het domme ego die hun zeurderige regeltjes hun gaven. Het idee dat ze beter waren puur omdat ze een paar domme regels hadden, die ook vaak genoeg gebroken werden.
Maar niet dit prinsesje. Nee, het enigste wat zij leek te hebben voor haar was angst op dit moment. Ze probeerde ook haar vorige statement weg te lachen door te zeggen dat ze niet gezellig was. Skadi zag echter zo door de geforceerde glimlach heen. Wat een zwakkeling. “Tja, dan moet ik maar een andere manier bedenken om wat lol te hebben terwijl jij hier bent,” Vertelde ze met een hint van een gemene grijns op haar gelaat.

Onderwerp: Re: Little Miss Princess zo 7 jun 2020 - 23:57

Zo saai mogelijk, dat was haar doel. Want een gevecht starten met een Bloodclanner zou ze niet winnen. Ze vochten gemeen, met nagels en tanden. Waar haar mentor, Acorndust, nog wel geprobeerd had de laatste trainingen op vechten te richten, maar het had weinig zin gehad. Ze had er tot nu toe weinig van gebakken omdat ze zo'n wrak was. Maar zelfs al had ze kunnen vechten, dan was er zo een tweede en een derde Bloodclanner opgedoken. Haar oren draaiden naar achter bij de opmerking van de Bloodclanner en haar hart vloog naar haar keel. Haar blauwe ogen stonden behoedzaam en vlogen nerveus rond. "Nou?" reageerde Pepperpaw, zichzelf enigszins schrap zettend. Haar gevlamde staartpunt zwiepte nerveus. Als de kattin uithaalde, kon ze hopelijk nog wegspringen...

Onderwerp: Re: Little Miss Princess ma 15 jun 2020 - 17:53

Skadi.

The teacher broke us up after I broke her

Het was goed om te zien hoe bang ze de kattin voor haar neus kon maken. Ze kon al de spieren in het lichaam van de shadowclanner strak zien gaan staan en de nerveuse blik op haar gezicht was niet te missen. Misschien was het gemeen, om het leed van een ander zo leuk te vinden, maar Skadi had het toch niet goed gedaan met aardig zijn. Manieren en sociale regels waren nooit iets waar ze zich aan had gehouden in riverclan en nu was ze er vrij van. “Nou, ik dacht ik geef het kleine prinsesje een kans om zelf wat te bedenken, voordat ik dat zelf doe.” Vertelde ze met een achterbakse glimlach. Ze vond het leuk om een machtspositie boven iemand te hebben, om spelletjes te spelen met de genen die minderwaardig waren als haar.

Onderwerp: Re: Little Miss Princess wo 17 jun 2020 - 20:27

Pepperpaw's brein werkte koortsachtig terwijl het vervelende kind tegenover haar begon te overwegen wat ze allemaal konden doen. Maar uiteindelijk, lag de keuze bij haar. Zij moest wat bedenken wat ze gingen doen en dus voorkomen dat dit kind haar wat aan ging doen. De tandwielen in haar brein draaiden overuren terwijl ze een manier zocht om zich hieruit te werken. "Ik.. uhm.." probeerde ze eerst, tijd rekkend. Oh Starclan, stond haar bij. "We.. we kunnen wat gaan eten?" Eten was altijd goed toch? Maar ergens was ze bang dat haar maag vullen niet het idee was waar de kattin zin in had. Maar goed, Pepperpaw mocht ook het kamp niet uit, dus samen gaan jagen was ook geen optie.

Onderwerp: Re: Little Miss Princess