We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Kittens waren nooit zijn favoriete… clangenoten om maar zo te zeggen. Hij mocht ze wel hoor, maar hij wist vaak gewoon niet wat hij ermee aan moest. Hij wist niet hoe hij met ze om moest gaan. Wat hij wel en niet kon zeggen tegen ze. Hij was immers vrij.. losjes met zijn worden. Flirten met katten ging met gemak, praten over hoe knap een bepaalde kat was ook, maar daar kon hij toch niet over praten met kittens?? Maar goed, soms was het gewoon iets wat je moest doen. En weet je, misschien werd hij helemaal niet aangesproken door een kitten, dat zou zomaar kunnen. Het enige ging doen was net binnen in de nursery zitten, beetje op wacht. Misschien om de queens wat gerust te stellen over alles, dat er niet zomaar een bloodclanner binnen zou komen om iets te gaan doen. Dan werd hij maar gestraft, want iets met de kittens zouden ze niet gaan doen, dat was afgezet gebied. Dat was verboden. Dus hij zou er gaan zitten, alles in de gaten houdend en klaar om in te grijpen mocht het nodig zijn. Zo kon hij toch nog een beetje iets betekenen binnen het kamp waar al zo weinig in gedaan kon worden, weet je wel? Ze konden niet veel anders dan liggen en praten met hun clangenoten. Dus zo vond hij toch nog een beetje nut in deze hellhole.
- Eerste post Bluekit
Bluestorm
Member
Camilla 444 Actief I am blue beautiful
forget me not
Bluekit was het een beetje zat. Ze wilde meer dingen kunnen doen dan een beetje rondrennen, met mosballetjes spelen en stenen verzamelen en haar papa pesten en... Er moest meer te doen zijn dan dat. Ze wilde wel het kamp uit, maar ja, als kitten mocht dat niet en het ging al helemaal moeilijk met BloodClan nu. Jammer weer. Toen er een kater voor de Nursery kwam liggen keek ze nieuwsgierig op. Die had ze hier niet vaker gezien. Interessant. Bluekit besloot die kater maar eens te gaan ontmoeten, maar wel op een speciale manier natuurlijk. Zo stilletjes als ze kon sloop ze naar de kater, om hem van achter te bespringen. 'HA!' riep ze lachend uit.
Waar hij niet op had gerekend was dat er kittens hier zouden zijn die hem heel erg interessant vonden. Dat dingetje was hij even vergeten, want voordat hij het wist zat er een kitten op zijn rug met een luide ’HA!’ Hij keek geschrokken naar achteren, waar de kitten van Bluejay op zijn rug was belandt. Zijn vacht ging meteen weer wat liggen, waarna hij opgelucht adem haalde. Al wist hij niet helemaal of hij hiermee blij moest zijn, want Bluejay die zou hem zo klappen geven als hij iets verkeerds deed met zijn kitten. ”Bluekit, je liet me schrikken.” sprak hij met een lachje terwijl hij vriendelijk naar de kitten keek met groen-gele ogen.
Bluestorm
Member
Camilla 444 Actief I am blue beautiful
forget me not
HA! Ze had hem laten schrikken hoor! Ze genoot van die korte paniek die ze in zijn ogen kon zien. Ze kirde vrolijk terwijl de kater weer wat bijkwam van de oh zo enge Bluekit! Blue vond het helemaal geweldig. 'Bluekit, je liet me schrikken,' sprak de Warrior met een lachje. Bluekit kwam wat bij van haar lachbui, haar overwinningsdans, en keek hem met grote sprankelende ogen aan. 'Dat was de bedoeling!' miauwde ze en ze kon nog een lach niet onderdrukken. 'Je schrok zo erg, je had je gezicht eens moeten zien!' riep ze uit terwijl ze bovenop hem rond rolde. Haar buikje deed al pijn van al dat lachen.
Ze begon meteen te lachen toen hij schrok van de kitten. Het was natuurlijk ook wel wat en potver hij was er zeker niet zo blij mee, vooral niet in een situatie als deze, maar ja, hij moest het er maar een beetje af lachen. Dit was ook nog maar een kitten en als hij haar iets aan deed had hij ook nog eens Bluejay op zijn nek zitten. Ze keek hem met grote sprankelende ogen aan terwijl ze wat bij leek te komen van het lachen. ’Dat was de bedoeling!’ sprak ze terwijl er weer wat lachjes door begonnen te komen. ’Je schrok zo erg, je had je gezicht eens moeten zien!’ klonk er terwijl ze op de grond rolde van het lachen en hij haar een wat flauwe glimlach gaf. Zie, weer een reden waarom hij niet zo goed was met kittens. ”Ja, je had me heel goed te pakken hoor Bluekit.” sprak hij met dezelfde flauwe glimlach. Hij probeerde het tenminste, oke? Dat was al best veel. ”Hoeveelste ben ik al die je hebt laten schrikken?” vroeg hij met een licht plagende glimlach aan de jonge poes.
Bluepaw(kit)
Bluestorm
Member
Camilla 444 Actief I am blue beautiful
forget me not
Ze vond het zo grappig, zo hilarisch. Inkspots leek het ietsje minder grappig te vinden, maar dat weerhield haar niet van luid lachen. 'je, je had me heel goed te pakken hoor Bluekit,' sprak hij en Blue knikte heftig met haar kopje van ja. Ze had hem zeker goed te pakken gehad! 'Hoeveelste ben ik al die je hebt laten schrikken?' vroeg hij. Bluekit rolde op haar pootjes en dacht diep na. 'Noouuu, ik heb sowieso mijn vader ook laten schrikken! Dat is ook altijd heel grappig,' lachte ze, haar staartje zwaaide speels heen en weer.
Bluekit knikte heftig toen hij sprak dat de kitten hem had laten schrikken, alsof dat het doel van dit allemaal was geweest. Hij wist niet of dat een goed iets moest zijn of dat het eerder een beetje apart was. Of gewoon niet oké om te vermelden. Dus hij besloot maar te vragen hoeveelste hij al was die van haar was geschrokken, dat moesten er toch wel redelijk wat zijn of niet dan? Anders was het best wel beschamend dat hij één van de weinige was die zou schrikken van zo'n kleine kitten, dat was ook niet goed natuurlijk. 'Noouuu, ik heb sowieso mijn vader ook laten schrikken! Dat is ook altijd heel grappig,' klonk er lachend van de point poes af, terwijl haar staartje speels heen en weer aan het zwiepen was. Hij grinnikte even, hij kon zich al voorzien hoe de kater schrok van zijn eigen kitten. "Ik denk dat je vader heeeeel erg schrok, of niet dan?" oh daar kon hij die kater zo hard mee plagen als dat zo was. Hij hoopte dan alleen niet dat het gespeeld was van de kater dat hij zo erg schrok van de poes, maar dat het echt een ding was.
Het was altijd leuk, om hem te laten doen schrikken. Het verveelde nooit. 'Ik denk dat je vader heeeeel erg schrok, of niet dan?' vroeg de ander. Bluekit giechelde en knikte haar kopje een aantal keer op en neer. 'Jaaaa, echt heel erg! Hij doet altijd stoer maar in het echt is hij echt een beetje een mietje!' piepte ze lachend. Lekker haar vader belachelijk maken, het was als een normale dag in het leven van Bluekit. 'Maar jij schrok ook heeeel erg!' Hij kwam er niet zomaar mee weg hoor! Zijn reactie was ook heeeel erg grappig geweest!