You're Welcome

Onderwerp: You're Welcome zo 15 jan 2012 - 11:25

&Shadowpaw*

Moonspell trippelde met een bek vol muis het Camp in, richting de prooistapel. Haar poten raakte als veertjes de grond, nauwelijks hoorbaar, haar neus mengde de geuren van de Riverclan en Muis. Een aantal dagen geleden was Crookedstar overleden, en sommigen katten, veel zelfs, waren nog een rouw. Moonspell natuurlijk ook, maar ze was er uiteindelijk overheen gekomen. Ze legde de twee muizen op de prooistape. Het was een frisse ochtend, er lag rijp op het gras, en de dauwdruppels werden verwamrd door de zon. Moonspell zocht een plekje op dat al verwamrd was door de zon, en ging er even liggen, om aan haar wasbeurt te beginnen. Haar zwart witte staart ging rustig in een ritme heen en weer, en landde steeds op het natte gras. Tik, Tik, stilte, Tik, tik, Stilte. Zo ging het een tijdje door. Ze zag een bekend figuurtje binnen het Camp in trippelen, en Moonspel lstond op, ze had wel even zi n een gesprekje, dat vond ze altijd fijn. Ze trippelde naar Shadowpaw* toe, nu maar hopen dat zij ook wel zin had om te praten. Ze ging naast haar zitten, en keek haar even aan, ze haalde adem.''Dag Shadowpaw*, hoe gaat het?'' Moonspell gooide haar staart over haar poten.

(Flut)

Onderwerp: Re: You're Welcome zo 15 jan 2012 - 13:09

De zon was opgekomen boven de heuvels die het territorium vormden van de WindClan, Shadowpaw, een Apprentice die al gauw een Warrior zou worden, zat op het natte gras, van de dauw, en keek kalmpjes uit over het spektakel dat zich voor zijn ogen afspeelde. Een gaap ontsnapte uit zijn bek en kleine traantjes van het moe zijn gleden langs zijn wang. Shadowpaw kneep tevreden zijn ogen dicht en voelde de warme zonnestralen op zijn vacht schijnen en verwarmen. Het was soms ook wel goed om vroeg wakker te worden, om dit zo mee te maken, misschien was hij wel de enige gek die dat deed, maar dat maakte hem niet uit. Hij was dan lekker speciaal en kon toch doen wat hij wilde. Geen ouders die constant op zijn nek zaten, nee, die van hem zorgden niet echt meer voor hem of elkaar. Vroeger zou hij er verdrietig om geweest zijn, maar zijn mentor Flameclaw had hem op het juiste pad geleid, maar er was nog steeds één klein dingetje. Vroeger was hij nogal gevoelig geweest, maar nu leek het wel alsof hij zich helemaal afgesloten van de wereld. Toen hij pootstappen achter zich hoorde, draaide hij zich kalm om en zag Moonspell, een zwart witte Warrior, het kamp binnen lopen. Hij had eigenlijk wel zin om even met iemand te praten, beter dan de hele dag naar de zon te staren. Hij stond snel op en trippelde vrolijk, met zijn staart rechtovereind het kamp binnen. Zo te zien had Moonspell ook wel zin om met iemand te praten, want ze kwam naar hem toe gelopen en zei; ''Dag Shadowpaw*, hoe gaat het?'' De poes legde haar staart over haar poten en Shadowpaw ging ook maar zitten. "Nou, zoals gewoonlijk gaat het wel goed. Ik hoop maar dat de prooien niet té snel in hun holen gaan voor de winter, anders moeten we zeer moeilijk aan eten komen.." Hij sloot zijn ogen even, nog nooit had hij een bladkaal meegemaakt, dus dit werd zijn eerste ervaring ermee. Hopelijk zou het niet zo erg zijn als alle Elders zeiden.. "Maar goed, hoe gaat het met jou?"

-Ook niet echt groot..