[VIGIL] Death is haunting us

Het was een lange weg terug naar het kamp. Haar poten begonnen zwaar aan te voelen en haar rug verkrampte bij iedere stap die ze zette. Maar ze wist dat ze moest volhouden. Ze kon Lionsound's lichaam niet achterlaten. Stallionstar moest zien wat zij had gezien. Ook de anjer tussen haar tanden begon bitter te smaken. Het was zeker geen prettige terugreis. Met nog meer tegenzin als gewoonlijk baande ze zich een weg door de kampingang.

Bijna meteen voelde ze al de ogen op haar gericht worden. Great. Iets wat ze altijd probeerde te vermijden, aandacht. Ongewenste aandacht. Zo kon je het wel noemen, aangezien ze een lijk met zich meebracht. Het was eens iets anders. Moonvision tuurde slechts kil voor zich uit, het lijk voorzichtig neerleggende zodra ze de open plek bereikt had. Haar rug voelde zuur aan. De witte kattin legde dan ook eerst de anjer op de grond, waarna ze zich uitschudde en haar rug uitstrekte. Hier zou ze nog dagenlang last van hebben, dat was zeker.

Vervolgens zocht ze naar de twee katten die ze op dit moment wou spreken. Ze wist dat ze de Clan zelf zou moeten toespreken, hen vertellen wat ze gezien en gevonden had. Haar ogen keken om zich heen, zich duidelijk ongemakkelijk voelende terwijl ze zich naar de hoge steen bewoog. Eenmaal hier aangekomen wiebelde ze met haar oren. Ze moest niet om hun aandacht roepen, iedereen had zijn blik al op haar gericht. Moonvision haalde even diep adem, waarna ze haar bekje opende. "Katten van Windclan," begon ze, haar stem luid en koel. "Toen ik vandaag aan het jagen was in de buurt van het tunnelsysteen hoorde ik een lawaai. Toen ik ging kijken zag ik dat een deel van de tunnels was ingezakt." Ze hield even een korte adempauze en keek toe hoe het geroezemoes begon. "Een beetje verder heb ik Lionsound gevonden. Eerst dacht ik dat hij gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was... Maar dan zag ik de kras op zijn flank. Ook vond ik een anjer, vlak naast zijn lichaam." Haar blik gleed naar Stallionstar en Amberstorm, waarna ze van de plek afsprong en naar hun toeliep. Een blik gevuld met zorgen werd hun gegund. "Ik denk niet dat het toeval was." beëindigde ze haar woorden, afwachtende op de reactie van hun leader en deputy.

I believe, I believe in a line so thin
There's a light, there's a light and it pulls me in
[VIGIL] Death is haunting us Ewk5p24

Going down, going down 'til I chip my chin
Take my head in your hands, pop it with a pin

Stallionstar

Take the risk or lose the chance

Zijn blik stond somber om de grond gericht. Gisteren nacht had hij afscheid genomen van zijn zoon. De pijn in zijn hart verlamde hem van binnenuit en hij merkte het amper dat er een kat binnen kwam totdat al het geluid om hem heen verstomde. Verslagen keek hij op en hij zag Moonstorm met een bloem tussen haar tanden en… nog een dode kat. Hij was emotioneel te uitgeput, hij had deze moon al te veel Vigil’s moeten houden en dit was nu de zoveelste.
Moonstorm begon te praten en legde uit waar ze Lionsound gevonden had en hij fronste even bedenkelijk. Kras in zijn flank? Hij draaide met zijn oren en keek even naar zijn Deputy en toen naar het lichaam van Lionsound dat levenloos op de grond lag. “Dank voor het terugbrengen Moonvision, laat je even controleren door Routnose. Anjers zijn vaak niet heel gezond” miauwde hij gemoedelijk en liep naar Lionsound’s lichaam toe. “May StarClan light your path, may you find rest in StarClan” miauwde hij en na kort zijn neus in de vacht van de Warrior gedrukt te hebben stapte hij achteruit en trok hij zich terug. WindClan verkeerde in diepe rouw om de vele dode katten die hen hadden verlaten.

merc

[VIGIL] Death is haunting us Little_Gorse_trans

Ava & Sig by El4a

Er klonk rumoer in het kamp. Falcon kwam met een zacht zuchtje overeind, zijn ogen deden nog pijn van het huilen, zijn ogen hadden zich ook iets terug getrokken, het derde ooglid in de hoekjes lichtjes zichtbaar. En toen zag hij nog een lichaam liggen. Het eerste wat hij zag wat rood en even schoot de paniek hem binnen. Toch niet Hazel? Of was Gorse niet meer dan een droom geweest en lag hij er nu? Was hij nu aan het slapen? De steen lag diep in hem, zwaar, een brok in zijn keel. ”Katten van Windclan,” klonk er, waarop hij zijn blauwe ogen naar de witte poes in het kamp richtte. ”Toen ik vandaag aan het jagen was in de buurt van het tunnelsysteem hoorde ik een lawaai. Toen ik ging kijken zag ik dat een deel van de tunnels was ingezakt.” Oh… Nu hij nog eens beter keek… Het lichaam was veel groter, een warrior. Dat kon nooit Hazel of Gorse zijn, beiden zouden nooit.. daar in komen. Hazel al helemaal niet sinds de laatste keer. ”Een beetje verder heb ik Lionsound gevonden. Eerst dacht ik dat hij gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was… Maar dan zag ik de kras op zijn flank. Ook vond ik een anjer, vlak naast zijn lichaam.” Wat? Hij bevroor even bij die woorden terwijl zijn ogen groot werden. Dat was niet iets wat er hoorde te zijn.. toch? ”Ik denk niet dat het toeval was.” Een moordenaar. Hij stapte voorzichtig dichterbij, kijkend naar de kras. “Dank voor het terugbrengen Moonvision, laat je even controleren door Routnose. Anjers zijn vaak niet heel gezond” klonk er van Stallion af tegen Moonvision. Hij wist niet in hoeverre hij hiermee kon mee helpen, maar hij kon wel inschatten of het een wonde was van steen, of van een kat. Er was geen aarde of zand te vinden in de wond, wat je zou zien in een wond van de instorting. Hij slikte even terwijl hij naar Stallion en Amber keek. ”Dit heeft een kat gedaan.” sprak hij zachtjes. Zo’n wond kon een steen niet maken. Niet zo precies. Hij wilde het expres niet te hard roepen, voor het geval dat er paniek zou ontstaan. Hij leunde naar voren naar het lichaam van Lionsound, waarna hij zijn neus tegen het lichaam van de kater aan drukte. ”May StarClan light your path, where you’ll feel no pain anymore.” fluisterde hij zachtjes.

그대는 나의 이야기였다
[VIGIL] Death is haunting us Unknow11

ɏøᵾ wɇɍɇ mɏ sŧøɍɏ

Oud setje <3:

Onderwerp: Re: [VIGIL] Death is haunting us