De wolken in de lucht waren grijs. Zo grijs, dat het leek alsof het elk moment kon stortregenen. Maar door één of andere redenen bleek dat niet te gebeuren en Hollypaw staarde naar de lucht. Maar toen ze rustig ging zitten, begonnen de druppels haar vacht te raken. En het werd harder. Maar de jonge apprentice was te lui om naar de apprentice den te gaan om te schuilen, dus bleef de poes gewoon op haar gemak zitten. Toch besloot ze uiteindelijk naar een den te gaan, maar rende zo hard met haar ogen dicht dat de apprentice in de verkeerde den was geland. Toen stond de grijze poes daar met haar felgroene ogen proberend te herkennen waar ze was. Het was de medicine cat den. Ik heb geen zin om terug naar buiten te gaan... Laten we misschien met die kittens daar praten, bedacht ze zich en trippelde met haar witte pootjes naar de kittens toe van Silverwish. De zwart-grijze kitten leek het meest op haar, misschien dat ze daar wel een conversatie mee wilde. "Hallo daar!", begon de jonge grijze apprentice op een blije toon.
[+Eggkit eerst]