We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Thinking about dying wo 6 mei 2020 - 23:47
Apparently she's got revenge on her mind, and it's really annoying when people try to talk while you're feeling murderish.
Ugh, waarom moest zij patrol gaan lopen? Alsof er een idoot was die hun nu zou willen aanvallen. Maar goed, ze moest een rondje doen om idioten te verjagen. En het ergste was nog dat ze dit nieteens alleen kon doen. Nee Sigrún en in de minuten van stilte die ze tot nu toe hadden gehad wist Hollow een ding heel zeker. Ze had nu al zo'n verdomde hekel aan alles wat met deze kat te maken had. Ze wist niet wat het was, maar het was de waarheid. In bloodclan bleef ze voornamelijk uit de buurt van andere katten, maar hier moest ze met dit beest zijn en ugh. Waarom sprak het nou niet. De stilte die tussen hen hing niet meer aankunnend keek de kat om naar Sigrún "Dus. heb je een tong?" Snauwde ze half, als ze dan met hem hier moest lopen kon hij op ze minst haar in slaap praten toch?
Onderwerp: Re: Thinking about dying za 30 mei 2020 - 1:37
Tja, met een nieuw territorium kwam ook het feit dat ze moesten patrouilleren. Een heel bos was alsnog sterker dan hen, was waarschijnlijk het idee van Cobra. En ieder moment konden de clankatjes weer hun kant op vliegen. Konden ze niet zien dat dit een gevecht zou zijn die ze niet zouden gaan winnen? Dat dit was hoe het hoorde te zijn? Eindelijk had de elite hun plek gevonden in het bos, na al die tijd. Dit was een betere positie dan dat ze ooit in hadden gezeten, want die smiezige ShadowClanners moesten nog met hen mee gaan vechten ook. Samen met Hollow liep ze de grenzen langs. Een poes die niet heel erg veel praatte moest ze zeggen, maar ook toen ze nog in het kamp van BloodClan waren was het niet een poes die met jan en alleman aan het praten was. ”Dus. Heb je een tong?” klonk er echter opeens snauwend van de poes af, die haar ogen op haar gefixeerd had. Sig keek even naar de poes, twijfelend of ze in gevecht moest gaan of dat ze gewoon maar moest luisteren. Ze koos toch maar voor het tweede. ”Waar wil je over praten dan? Over hoe mooi het weer is?” Oké, toch wel een beetje sassy. Waar moest zij nou weer in hemelsnaam met haar over gaan praten? Het was niet zoals dat ze over bepaalde dingen konden gaan praten waar ze het normaal met Snorri over had. Zoals over Wyvern, die ze klaar aan het stomen waren om naar de Elite te brengen. ”Je mag ook zelf best een onderwerp bedenken om te gaan praten hoor.” vervolgde ze even met een lichte zwiep van haar staart.