We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Nath 160 Actief That strong father doesn't tell hist cub, 'Son, stay weak so the wolves can get you.' He says, 'Toughen up, this is reality we are living in.'
Steeds vaker bevond hij zich bij de grens met Windclan. Hij hoopte daarmee zijn zus, Crowcall tegen te komen en zo met haar wat tijd door te brengen in het open gebied. Natuurlijk wist Snowleopard dat dit alles behalve goed was, dat dit tegen de Warrior Code inging en dat dit gezien zou worden als ontrouw zijn naar Thunderclan. Maar zo zag de gevlekte kater dit niet. In Thunderclan had hij familie, maar ook in Windclan en zijn zus had veel voor hem betekend in de bergen, toen ze kater nog een kitten was. Een zieke, zwakke kitten die niet had willen eten. Crowcall had zijn leven gered, was zijn zus en tot op de dag van vandaag miste de gevlekte kater haar aanwezigheid. Daarom zocht hij met regelmaat de grenzen op en zo nu ook. Om bij de grens te komen had de kater nog best een weg moeten afleggen in Thunderclan territorium zelf. Toen hij daar ook stond keek hij verlangend naar het uitgestrekte gebied, terwijl hij zijn oren gespitst hield en zijn neusgaten open, in de hoop Crowcall's geur op te pikken.
Onderwerp: Re: The other side vr 29 mei 2020 - 17:37
Soms was het zoeken van rust lastig. Hij mocht niet al te ver weg gaan van het kamp omdat hij nodig kon zijn op ieder moment, maar dichtbij het kamp kreeg hij ook geen rust in zijn kopje. Normaal zou hij dan heel graag naar het territorium gaan van SkyClan, maar dat was dan weer net te ver. Dus hij had een mooi compromis gesloten, het compromis van de grenzen. Hij zou alsnog snel terug kunnen zijn in het kamp, maar het was wel dusdanig rustig en ook gewoon fijn hier. De rust was er hier altijd, waar weinig katten langs kwamen. En als ze al langs kwamen kon hij er wel een fijn gesprek mee houden. Of het nou een WindClanner was of iemand uit een andere clan. Een geur prikkelde zijn neus, een geur die hij niet al te vaak rook hier. ThunderClan. Hij fronste terwijl hij zijn pas wat versnelde. Had ThunderClan hulp nodig? Was er iets mis? Het duurde niet lang voordat hij een witgevlekte kater aan de grens zag staan en naar de kater toe liep met een duidelijke bezorgdheid op zijn gezicht. ”Meneer, is alles goed?” vroeg hij daarom ook meteen aan de kater. Wat als er iets met ThunderClan was? Moest hij Stallionstar er bij gaan halen?