{Old Hayloft} Aztecs, Ijsels en Sandstorms woonplaats en jachtterritorium (X_X)

(X_X)
Nu Aztec was weggelopen van zijn tweebeenhuis, moest hij wel een nieuwe schuilplaats zoeken. Na zijn ontmoeting met andere Rogues ging hij op weg. Zo liep Aztec minutenlang doelloos rond; er was geen enkel plekje dat hij knus en comfortabel vond. Tot hij opeens een oude paardenplaats vond. Aztec zag dat het leeg stond en liet een diepe zucht gaan.Hier moet wel een hooizolder te vinden zijn!, dacht Aztec. Hij was zo blij dat hij een klein sprongetje van geluk maakte. Hij trippelde binnen in een openstaande oude stal. Geen leven te zien. Geen wonder, het geelachtig dik gras was al jaren niet ververst. Daarom stonk het er ook zo. Aztec hupte snel weer naar buiten, op zoek naar een andere goede schuilplaats. Hij zag verderop een grote schuur staan. Daar zou de hooizolder dan moeten zijn., dacht Aztec vol overtuiging. Hij rende naar de schuur. Toen hij binnenging langs een op een kier staande grote deur zag hij een roestig monster staan. Hij keek erboven en, gelukkig, daar was een hooizolder. Aztec sprong handig op de roestbak en dan op het verhoogje van de zolder. Hij zag vele balen hooi. Het eerste wat hij ging doen was een knus slaapplekje maken. Het begon inmiddels al te schemeren. Hij zette zijn klauw in zo’n hooibaal en begon te krabben, totdat er genoeg hooi uit was. Met zijn poten legde hij het hooi ‘gezellig’.
Nu zou Aztec zijn territorium verkennen en daarna wat jagen. Hij sprong weer op het monster en daarna op de grond. Die voelde koud aan onder zijn pootkussentjes. Hij rook onmiddellijk een paar muizen en volgde de geur. Hij zakte in sluiphouding en hoorde nu zelfs de muizen piepen. Aztec blies hard en zette een hoge rug op. Onmiddellijk vluchtten alle muizen piepend weg. Nu pas zag Aztec dat er een gat in de houten muur was. Dit zullen de muizen hier wel uitgeknaagd hebben, dacht hij. Voor een keer waren muizen ook nuttig als ze levend waren. Dit gat kon hij gebruiken om ongezien de schuur te verlaten. Hij kroop erdoor en stond weer in de buitenlucht. Nu was het al heel donker, dus besloot Aztec om zijn verkenning morgen voort te zetten. Hij liep weer naar binnen, ving nog snel een muis en ging naar boven. Nu had hij z’n eigen territorium.

Aztecs regels:
- Geen enkele kat mag de hooizolder en/of het gebied er rond betreden. Hij/zij loopt kans aangevallen te worden door Aztec, Ijsel of Sandstorm.
- Ook mag er niet gejaagd worden op de hayloft en/of het gebied er rond zonder uitdrukkelijke toestemming van Aztec, I of S. Van vers gevangen prooi van Aztec, I of S mag niet gegeten worden, behalve met toestemming.
- Kittens zijn niet van toepassing op deze regels behalve als ze vreemd gedrag vertonen.
- Alleen Aztec, I en S weten de geheime doorgang die de muizen hebben uitgeknabbeld. Er zijn geen ramen in de schuur en de deur is toegevallen zodat alleen een muis er door kan. Eigenlijk kan er dus niemand in behalve Aztec, S en I.
- Wil een andere kat toch binnen of door het territorium, dan moet deze aan de groen gebladerde struik hard miauwen. Als Aztec, S of I niet komt, mag je er niet door.

Vrienden van Aztec:
- Sandstorm
- Ijsel
- Night
- Icy

Katten die met toestemming in de Hayloft wonen:
- Sandstorm
- Ijsel

Territorium/ Kamp (Ik weet dat het niet zoveel voorstelt, maar het is gewoon om te tonen hoe het eruitziet. ):

Spoiler:

(En voor degene die het niet weten, Hayloft is Hooizolder )

Sandstorm had doelloos rondgedwaald. Hij verveelde zich. Het gebied hier was door zijn ouders vroeger al honderden keren uitgekauwd; hij kende iedere plek waar hij wel of niet mocht komen. Nu was hij in de buurt van de hooizolder. Er woonde een rogue, die vroeger Kittypet was geweest of iets dergelijks. Zijn vader had Sandstorm verteld dat je gedood kon worden als je niet bij de groene struik om toestemming vroeg. Nu wilde Sandstorm wel Aztec ontmoeten, maar had geen zin om vermoord te worden. Dus liep hij zachtjes naar de groene struik en begon te miauwen. 'Hallo, ik ben Sandstorm en ik vraag toestemming om uw terrein te betreden.'

Aztec was bezig met jagen, toen hij luid gemiauw hoorde. Zeker een of andere lastige kat , dacht Aztec en hij ging verder met jagen. In jachthouding, sluipen en spri... 'Hallo, ik ben .... en ik vraag toestemming om uw terrein te betreden.' De muis vluchtte weg. 'Maar...'Zei Aztec en hij ging snel kijken wie zijn muis had weggejaagd om hem eens een lesje te leren. Maar al snel herinnerde hij zich 1 van zijn regels die hij had opgesteld: Wil een andere kat toch binnen of door het territorium, dan moet deze aan de groen gebladerde struik hard miauwen. Als Aztec niet komt, mag je er niet door. Dan zou hij wel gaan. Hij sloop naar de achterkant van de schuur en keek vlug wie het was. Aztec herkende de zanderigekleur van... Sandstorm!Wat kwam hij hier doen?Dacht Aztec. Hij zou het snel genoeg weten. Met een versnelde pas liep hij naar de struik. 'Hee Sandstorm, wat kom je doen?' Vroeg Aztec, niet op een onvriendelijke manier.

Wanneer zou er nu iemand komen? Sandstorm miauwde naar zijn gevoel al vijf minuten. Net toen hij weg wilde gaan hoorde hij een bekende stem; 'Hee Sandstorm, wat kom je doen?' Het klonk niet onvriendelijk of vijandig, dus ontspande Sandstorm zich wat. 'Ik was wat aan het dwalen, en toen rook ik je geur. Ik besloot te gaan kijken waar je was, en vond de oude hooizolder. Mijn vader heeft me vroeger verteld dat je dan hier moest gaan miauwen om toestemming te vragen. Het werkt zo te zien.' Sandstorm deed een paar stappen naar voren, tot hij tegenover Aztec zat. 'Een mooi stekje hier. Veel beter dan bij mij. Daar komen af en toe nog tweebenen de boel overhoop halen.' merkte Sandstorm op. 'Heb ik je gestoord?' vroeg hij, toen hij verse, levende muis rook.

Aztec zag dat Sandstorm hier al wel 5 minuutjes zat. Toch antwoordde hij op z'n 'vraag'. 'Ik was wat aan het dwalen, en toen rook ik je geur. Ik besloot te gaan kijken waar je was, en vond de oude hooizolder. Mijn vader heeft me vroeger verteld dat je dan hier moest gaan miauwen om toestemming te vragen. Het werkt zo te zien.' Zei Sandstorm. 'Het werkt zeker! Het was zo een van mijn regels dat ik in gedachten had.' Zei Aztec, als antwoord. Toen Aztec wou vragen of Sandstorm geen plekje had, kreeg hij onmiddellijk een antwoord, zonder dat Aztec iets gevraagd had. En Sandstorm kwam tegenover Aztec zitten. 'Een mooi stekje hier. Veel beter dan bij mij. Daar komen af en toe nog tweebenen de boel overhoop halen.' Sandstorm murmelde die laatste zin bijna. 'Bedankt, en wil je anders ook hier je intrek nemen? 'Vroeg Aztec. Maar Sandstorm luisterde blijkbaar niet naar Aztec en vroeg; 'Heb ik je gestoord?'. Aztec besloot niet te antwoorden, hij liet Sandstorm eerst zijn vraag beantwoorden.

(En wat was er met Ijsel? In je Treecut Place topic.)

(Ijsel was gewond; zie Vogeltje topic, dus gingen we naar mijn plaats)

'Bedankt, en wil je anders ook hier je intrek nemen?' vroeg Aztec.Sandstorm lette even niet op, hoorde het maar vaag. Toen besefte hij dat het onbeleefd was zo laat antwoord te geven. Maar Sandstorm verbaasde zich over Aztec's gastvrijheid; de meeste rogues waren niet zo. 'Bedankt voor het aanbod, maar nee dankje. Ik ben tevreden met mijn plaats. Maar je vaker bezoeken lijkt me leuk! Je mag ook altijd bij mij langskomen.' Aztec kon hem vast wel vinden als hij wilde. Toen besloot Sandstorm te wachten, om Aztec ook eens te laten praten, in plaats van zelf constant te ratelen.

'Bedankt voor het aanbod, maar nee dankje. Ik ben tevreden met mijn plaats. Maar je vaker bezoeken lijkt me leuk! Je mag ook altijd bij mij langskomen.' Zei Sandstorm. 'Nee echt, als je hier wilt intrekken, mag je van mij zeker, anders ben ik hier ook maar alleen. En ook omdat je zei dat er zoveel tweebenen bij jou waren. Maar als je echt niet wilt, kom ik wel een keer bij jou langs.' Antwoordde Aztec. Hij keek een beetje bedroefd. Hij had een beetje gehoopt dat hij veel vrienden zou hebben in deze Rogue-wereld, maar ze liepen allemaal van hem weg. 'Nou ja, bedankt dat je eens gekomen bent.' Zei Aztec en probeerde zijn teleurstelling te verbergen. 'Ik ga dan maar eens terug, doei!' Hij draaide zich om een liep naar de achterkant van de schuur waar een door muizen uitgeknabbeld gat in zat, waar hij gemakkelijk door kon.

Aztec leek teleurgesteld. Sandstorm bedacht iets, net toen de kat wegliep. 'Aztec! Wacht!' Hij rende achter hem aan, tot hij naast hem liep. 'Ik heb me bedacht.. Er komen veel tweebenen bij mij, ook die Ijsel zoeken. Ijsel is mijn partner. Wat zou je ervan vinden als we bij jou in zouden trekken? Ik beschouw je wel als een goede vriend van me.. Als je geen bezwaar hebt, natuurlijk. Die tweebenen willen Ijsel vermoorden, en hier zoeken ze vast nooit..' Sandstorm zag de voordelen van bij Aztec wonen zeker in; bij een vriend, geen tweebenen, samenwerken.. net een soort Roguegroep! Maar hij wilde niet dat Aztec zich alleen voelde, of gekwetst. Treecut Place zou toch ooit tweebeenplaats worden.. Hij kon beter maar een andere plek zoeken, en had een kans daarop bijna verworpen zonder na te denken over zijn woorden.

Toen Aztec net door het gat geklommen was hoorde hij Sandstorm nog iets roepen en hij kroop terug door het gat. 'Wat is er nog?' Vroeg Aztec blij, omdat Sandstorm misschien van gedachten veranderd was. 'Ik heb me bedacht.. Er komen veel tweebenen bij mij, ook die Ijsel zoeken. Ijsel is mijn partner. Wat zou je ervan vinden als we bij jou in zouden trekken? Ik beschouw je wel als een goede vriend van me.. Als je geen bezwaar hebt, natuurlijk. Die tweebenen willen Ijsel vermoorden, en hier zoeken ze vast nooit..' zei Sandstorm. Aztec probeerde te antwoorden op alle dingen; 'Ijsel? Die kat ken ik niet! Er zijn wel nog meer katten die ik hier niet ken waarschijnlijk . Maar proficiat met je partner! En wouden ze Ijsel vermoorden? Die smerige tweebenen? En zeker, dit staat hier honderd procent leeg. Het is hier veel te vervallen. Als je dan komt met Ijsel zal ik alles een beetje uitleggen.' Aztec stopte om Sandstorm ook nog iets te laten zeggen.

Sandstorm kon zijn geluk bijna niet op; Aztec had toegestemd. 'Nu vormen we net een soort groep! Ik zal je aan Ijsel voorstellen zodra we bij je intrekken. Ik zal zo aan Ijsel vertellen dat ze mee kan komen, want ze voelt zich alweer een eind beter denk ik.' Sandstorm straalde bijna. 'Ik ben je dankbaar. Als je mijn hulp of wat dan ook nodig hebt vraag je het maar.' Sandstorm was een kat die eindeloos kon zeuren over iets, die de regels in acht nam, die uiterst irritant kon zijn, maar hij hield zich altijd aan zijn woord. Dat was hem met de paplepel ingegoten, en ook iets wat hij nooit zou verloochenen. 'Is het goed dat we binnenkort bij de boom komen staan?' vroeg Sandstorm aan zijn nieuwe huisgenoot.

Sandstorm leek zijn geluk niet op te kunnen hebben, zo blij was hij. Aztec was blij dat hij voor het eerst in zijn rogue-leven, iemand echt had kunnen helpen. 'Ik ben je dankbaar. Als je mijn hulp of wat dan ook nodig hebt vraag je het maar.' Zei Sand als afsluiter. 'Nou ja, graag gedaan!' Was het enige wat Aztec kon inbrengen op Sandstorms bedankingen. Aztec zag dat Sandstorm onderzoekend het terrein rond keek en zei toen, 'Is het goed dat we binnenkort bij de boom komen staan?'. 'Ja natuurlijk je doet maar! Ik leg je dan wel alles uit!' Zei Aztec nog steeds even blij als voordien. 'Er zijn wel een paar dingen en ik heb niet zoveel zin om alles twee keer te zeggen!' Grapte Aztec. De stemming zat er goed in, in een paar dagen was er veel veranderd. Van verwaarloosde kittypet, naar alleenlevende rogue.

Sandstorm was even weggegaan, Ijsel ophalen. Met haar poot ging het al een stuk beter; ze liep nauwelijks meer mank, en jagen lukte ook al weer. Hij snorde naar haar. 'Hier is onze nieuwe woonplaats.' Sandstorm wist dat hij eigenlijk gewoon het territorium op mocht, maar voor hij en Ijsel hier officieel woonden, wilde hij de regels nog in acht nemen. Samen met Ijsel liep hij naar de boom, en ging zitten. Flank aan flank met zijn partner. In koor miauwden ze drie keer, de code om door te mogen. Toen Aztec aankwam begroette Sandstorm hem met luid gesnor. 'Hallo Aztec! Nogmaals bedankt dat we hier mogen intrekken. Dit is Ijsel.' Ijsel kwam naar voren, en ze maakte kennis met Aztec. Sandstorm bedacht, zittend tussen wuivende bladeren en kriebelend gras, dat dit stuk van zijn leven een van de beste zou worden.

Na een beetje geslapen te hebben in het hooi, werd hij wakker omdat zijn maag knorde. Aztec gaapte en spitste zijn oortjes. Buiten hoorde hij gemiauw. Aztec sprong van op het verhoogje op het roestige monster en daarna op de grond. Hij hupte naar het gat en kroop er zonder moeite door. Hij zag Sandstorm en een andere kat staan, die waarschijnlijk Ijsel moest zijn. Zonder veel haast maar met veel enthousiasme stapte Aztec naar de twee katten. 'Hallo Aztec! Nogmaals bedankt dat we hier mogen intrekken. Dit is Ijsel.' Zei Sandstorm. 'Hallo! Welkom Ijsel!' Antwoorde Aztec. 'Volg mij, dan zal ik je alles laten zien.' Zei de bruine kat. Aztec keek even achterom om te kijken of de katten volgden en zette daarna zijn rondleiding verder. Toen ze aankwamen aan de achterkant van de schuur, zei Aztec 'Dit is de in- en uitgang. Je kunt er heel gemakkelijk door. Voor een keer zijn muizen ook nuttig als ze leven!' Zei Aztec grappend. Hij kroop moeiteloos door het gat. Aztec liep verder tot aan het roestige monster. ‘Om op de hooizolder te komen,’ -Aztec keek naar boven-, ‘moet je op dit monster springen en daarna op het verhoogje.’ Ijsel en Sandstorm knikten. Handig sprong hij naar boven. ‘Ik zal een slaapplaatsje maken.’ Zei Aztec en krabde in de balen hooi. ‘Je moet maar zien hoe je het hooi het liefst liggen hebt.’ Zei de kater tussen het krabben door. ‘Het water zul je moeten halen in de paardenhokken. Misschien is er hier ook water maar ik heb het nog niet gevonden dan. En voor het eten, het zit hier vol met muizen en ratten. Voor ander eten moet je het gebied rond de hooizolder verkennen. Veel zal je dus niet tekort hebben.’ Zei Aztec, als een volleerde gids.

Hun gids kwam enthousiast aangelopen, wat Sandstorm liet glimlachen. Hij en Ijsel kregen een rondleiding door de Hayloft. 'Het water zul je moeten halen in de paardenhokken.. Veel zal je dus niet tekort hebben,' zei Aztec. 'Nee, dat weet ik wel zeker!' lachte Sandstorm. 'Ik heb eten, drinken, een dak boven mijn hoofd, hooi, een lieve partner,' hij gaf Ijsel een kopje,'en een vriend!' Luid snorrend gaf de anders niet zo emotionele keiharde rogue zijn nieuwe huisgenoot een kopje. 'Aztec, je hebt een mooie plaats.' Aztec had Ijsel en hem hartelijk begroet, hen zonder morren al de rechten die bij deze plaats horen verleend, en hen vriendschap gegeven. Ze mochten hier jagen en leven, terwijl de meeste rogues hen allang weggejaagd hadden. Sandstorms vacht viel hier ook minder op; zandkleur en hooikleur pasten goed bij elkaar.