[ceremonie] It's my turn now.

Met lege ogen staarde de wellicht wat kleinere Windclan nu nog Warrior naar het lege hol. De stilte was ondragelijk en de spierwitte vacht van de kater die hier elke dag gelegen had hoorde hier, zij niet.. Zij hoorde hier niet of wel? Met een brok in haar keel ging ze even zitten en keek het hol in. Dit was niet haar plek.. Leopardstrike had het opgegeven.. En Hollystar had haar gevraagd dit te doen.. Langzaam slikte ze en sloot haar ogen. Ze hoorde iemand haar roepen en kwam overeind.. De zilverpels zou binnenkort aan de hemel komen, en het was Halfmoon vannacht, oftewel.. het was tijd voor haar.. ze zou vannacht van haar oude leven afscheid nemen.. Nogmaals werd ze geroepen en nu kwam ze langzaam door de ingang van de den en liep het kamp veld op. Ze keek even naar Hollystar en haar broer die naast haar stond. Ze kinkte eventjes naar ze, ze hadden geen woorden hoeven te zeggen. Angel wist het toch al.. Met de laatste paar knikjes van katten in het.. kamp sloop ze door de ingang en ademde even diep in om het terrein te doorkruizen. De zilverpels zou gouw aan de hemel schijnen en voor Moonhigh moest ze de Moonstone bereiken om te kunnen dromen met Starclan. Het voelde vreemd en de energie die door haar lichaam heen pompte voelde fijn. Ze zou samen gaan dromen met Starclan, ze zou.. Haar ouders weer kunnen zien. En ze zou Medicine Cat worden. Thunderpath doemde voor haar ogen op en een Monster denderde over het Thunderpath heen. Ze slikte zachtjes en stapte er naar toe. Haar ogen schoten open toen nog een Monster over Thunderpath raasde vlak voor haar neus. Ze gilde eventjes en sprong achteruit. Zachtjes schudde haar hoofd leeg en keek snel om haar heen. Thunderpath leek vrij en Angelvoice schoot zo snel als ze kon er over heen. Achter haar aan schoot nog een Monster over Thunderpath die Angelvoice's vacht deed opstaan. Dat scheelde niet veel.. Nogmaals schudde ze haar kop en keek omhoog naar de Zilverpels die meer en meer aan de hemel kwam. Even slikte ze maar Mothermouth kwam al in zicht. Ze moest nu sterk zijn. Nog nooit was ze hier geweest. En hier komen betekende dromen met Starclan. Met langzame passen klom ze op de rotswand tot ze voor de ingang stond. Nog een keer ademde ze diep in. Er was geen terug weg meer. Zodra ze binnen was... Opnieuw moest de poes elke gedachte van zich afschudden die te maken had met Leopardstrike en hoe hij zijn rang had opgegeven. Het was haar tijd nu.. Langzaam stapte ze naar binnen en de koelte overnam haar. Haar snorharen raakte de randen licht aan waardoor ze wist waar ze heen moest. Maar anders was ze het compleet verdwaalt geweest. Uiteindelijk doemde zich het vage blauwige licht op van Moonstone en Angelvoice ging voor de steen zitten. Even keek ze er naar op maar daarna drukte ze langzaam haar neus er tegen aan en gleed ze in slaap. Een koele wind die om haar benen waaide deed haar opkijken. Een grimmige maar verzachtende blauwige gloed omspoelde haar. Starclan.. Ze was er.. Zachtjes slikte ze terwijl katten haar kant op kwamen. Allen gingen zitten in een rij en keken haar aan. Gezichten die ze herkende.. Swiftstorm, Whiteleaf, twee loyale krijgers.. Angelvoice slikte even terwijl ze verder keek. Langzaam werden haar ogen groot en ze kwam omhoog. Tallstar, ze had hem enkel gezien toen ze nog jong was. Haar respect voor de kater was nooit weg gegaan. Respectvol knikte ze naar hem en een kort knikje kreeg ze terug. Terwijl ze haar hoofd verder langs de rijen liet gaan viel haar twee katten op die tranen in haar ogen brachten, haar ouders.. De twee stapte stil op haar af en Angelvoice hief haar hoofd. Haar grootte maakte haar nogsteeds veel kleiner als haar ouders. Ze legde allebei hun neus kort tegen haar vacht terwijl ze samen in perfecte harmonie een stap terug deden. "Angelvoice, wat ben je schitterend geworden." Klonk haar moeders stem zachtjes. "Wij zijn trots op wat je geworden bent en wat je nu gaat worden." Vulde haar vaders stem haar aan. Tranen gleden in Angel's ogen terwijl ze de katten aankeek. "Dankje" Fluisterde ze zachtjes terwijl de katten zich terug trokken in de rangorde. Maar net was Angel's hoofd weer opgelicht toen ze een kat uit de orde zag stappen die ze nauwelijks herkende. Maar toch kon ze zijn naam. "Littlecreek" Fluisterde ze zachtjes en toen de katers velle blauwe ogen haar groene kruiste. Even glimlachte ze onzeker maar Littlecreek glimlachte terwijl hij voor haar bleef staan. "Angelvoice, je bent nooit Medicine Cat apprentice geweest. Maar je hebt je aan je clan geweid. Je hebt Leopardstrike geholpen en voor katten die je nodig had stond je klaar. Je hebt de levens van kittens gered en wij weten van je afkeer voor moorden. Hollystar gelooft in je en zo wij ook. Je hebt je aan de Warrior Code gehouden en die nageleefd zo goed als je kon. Nu is het jouw beurt om Medicine Cat te worden. Neem je dit aan?" Littlecreek's stem klonk luid en Angelvoice keek hem zelfverzekerder aan als ooit te voren. "Ja." Sprak ze standvastig terwijl ze de zwarte kater aankeek. "Dan zal jij Angelvoice warrior van Windclan van nu af aan bekend staan als Angelvoice Medicine Cat van Windclan. Starclan staat aan je zeide." Met die woorden raakte Littlecreek even haar schouder aan en Angelvoice deed het zelfde bij de Starclankater. Overal om haar heen klonken felicitaties van de Starclankatten die zich om hen heen hadden gevoegd en hoewel ze de twee katten niet zag wist ze dat haar ouders vol trots toekeken. "Bedankt." Fluisterde ze zachtjes. "Het is tijd voor je om terug te keren naar je Clan Angelvoice." Klonk Tallstar's stem zacht en ze knikte even. Ze zei alle katten gedag toen haar ogen weer dicht gleden. Langzaam opende de poes haar ogen weer en knipperde ze even. Het mysterieuze licht van de Moonstone was verdwenen en Angel nam aan dat het dag was. Langzaam kwam ze overeind. Angelvoice Medicine Cat of Windclan.. Had ze nou echt net Starclan gezien.. Het leek ongelovelijk maar het was zo.. Zij was nu.. Zachtjes glimlachte ze terwijl ze zich uit de grot haastte. Warm ochtendlicht begroette haar toen ze buiten kwam en even hief ze haar kop terwijl ze naar beneden sprong en langzaam en stil de weg terug volgde richting het kamp. Eenmaal aangekomen sloop ze door de ingang heen en maakte ze zich direct naar Hollystar's den. "Hollystar ben je er? Ik ben teruggekeerd." Fluisterde ze zachtjes waarna ze zich omdraaide. De meeste katten wisten het nog niet. Ze wisten nog niet dat Leopardstrike het had opgegeven. En ze wisten ook niet dat Angelvoice de nieuwe Medicine Cat was geworden. Tenzij Hollystar ze het tijdens haar afwezigheid had verteld al twijfelde de poes daaraan. Even likte ze haar vacht glad terwijl ze op de poes bleef wachten en rondkeek over het kamp. Haar ogen bleven hangen op de ingang van de Medicine Cat den. Voortaan zou zij daar.. Leven.. Trots welde op in haar hart. Angelvoice wat niet meer de Warrior die ze ooit was geweest. Ze was sterker en nu.. Nu was ze Medicine Cat van de Windclan!

Eerst Hollystar daarna andere

Vandaag was het de dag. Vandaag zou Windclan een nieuwe Medicine cat aanschouwen. Nu Leopardstrike het had opgegeen had Hollystar Angelvoice de opdracht gegeven om naar Mothermouth te gaan. Nu Silverpelt langzaam maar zeker tevoorschien kwam en de sterren reflekteerde in je ogen liet Holly een onhoorbare zucht ontnappen. Haar lange rode vacht ging langzaam mee met de wind. Op de rots van haar Den lag ze met haar staart licht zwaaiend naar de sterren te kijken. Bezorgdheid zat in haar ogen. Bang dat er iets fout zou gaan. Bang dat de honden haar te pakken zou krijgen. Maar die emotie liet ze niet uiten. Niet bij iemand en niet alleen. De zon was al een klein tijdje niet meer zichbaar, de katten van Windclan maakte zich klaar voor de donkere, koude nacht die om de Maan kouder werd. Al moest ze blij zijn dat er nog eten genoeg is, ookal is het hard werk om prooi te krijgen, was ze dat niet. Bladkaal was aangebroken en al spoedig zou de witte deken het Woud bedekken. Beekjes en plassen zouden bevriezen en hard werk zou nogig zijn om uberhoudt wat te kunnen drinken. Muizen en ratten zijn al verscholen in de grond bezig met hun Winterslaap. Vogels lieten weing van zichzelf horen. Fluiten zat er alleen in de ochtend in, verder kon je het wel vergeten. De hele dag je oren spitsen heeft totaal geen nut.

Het was Moonhigh, leven was niet te zien op het veld. De meeste zaten te slapen. De andere de opdracht van Hollystar gekregen om te patrouillen van Fourtrees tot aan het grote meer. En als ze geluk hebben kunnen ze nog iets vangen voor de clan. Bij de gedachte richte ze zich op de prooienstapel. Er zat nog wat op, maar halfbevroren leek het wel vanaf de Highrock. Maar er is nooit genoeg voedsel, dat was wel een feit geworden in het woud. Morgen zou Angelvoice aankomen van Mothermouth als Medicine Cat van Windclan. Ook zou dit nieuws bekend worden voor de clan als ze terug is. Niemand zou erop in gaan als een fout, dat wist ze gewoon. Met geen twijfel in haar ogen keek ze naar de maan. Het werkte als een soort kalmeringskruid, maar dan in de lucht. Toch merkte ze dat ze moe en uitgeput was. Met een snelle geluidsloze beweging sprong ze van de rots en lande zachtjes op het koude gras. Langzaam met een laatste blik op het stille veld liep ze haar Den in. Op het mos dat net verschoond was rolde ze zich op en viel al snel in slaap.

" Hollystar ben je er? Ik ben teruggekeerd." In het donker verschenen twee fel groene ogen die alert naar de poes keek. Al snel ging Hollystar zitten met nog steeds dezelfde blik op haar gezicht. 'kom binnen.' Spinde ze opgelucht. Aan de stem van Angelvoice te horen was alles goed gegaan. 'Ik hoor dat het goed is afgelopen. Ik hoop dat je veel geleerd hebt van deze ervaring.' Miauwde ze terwijl ze opstond en Angelvoice een respectvolle lik op haar voorhoofd gaf. 'Ik ga het bekend maken. Ik wil na de Ceremoni dat je naar je Den gaat en jezelf neemt als Medicine cat.' Sprak ze van opluchtig tot een serieuze blik naar de poes. Al snel liep ze haar den uit, de zon die net was opgekomen scheen recht in haar gezicht waardoor haar vacht en ogen zijn velle kleuren liet aantschouwen. Al snel stond ze op de Highrock, toekijkend naar haar clan. Een aantal katten keken al naar haar met nieuwschierende ogen. Holly gaf een teken met haar staart dat Angelvoice bij haar mocht staan.
'Laat iedereen die oud genoeg is om zijn eigen prooi te vangen zicht verzamelen bij de Highrock voor een Clan-Meeting.' Haar stem klonk machtig over het kamp. Warriors kwamen tevoorschijn uit hun den, Apprentices kwamen van hun training terug. Kittens die nieuwschieren bij de Nursery toekeken met de Queens erbij. Holly nam een diepe adem en begon te spreken. 'Beste Windclan. Ik heb een belangrijke mededeling voor jullie. Leopardstike, onze Medicine cat heeft besloten af te treden van haar rang. Leopardstrike kon de druk niet meer aan, en heeft afstand gezet van de rang als Medicine cat. Ik verwacht van jullie als Windclan leden deze beslissing accepteren.' Haar ogen drongen diep in die van de ogen van alle katten om dit duidelijk te maken. 'Verder wil ik jullie onze nieuwe opvolger van Leopardstrike voorstellen. Verwelkom Angelvoice, Medicine Cat van Windclan!' Gejoel en vrolijkheid heerste over het kamp. Deze dag was groots voor Windclan. En zo te zien accepteerde iedereen haar, deze dag was een goed begin van alles.

Graag dat iedereen reageerd.
Ik wil graag dat jullie haar deze rang gunnen door te posten;33
Mvg
Hollystar

Stilletjes keerde een grote kater terug in het kamp, zijn ogen glansden vol verwachting. Binnen nu en niet al te lange tijd zou zijn zusje terugkeren van haar tocht naar Mothermouth. Ze zou de nieuwe Medicine Cat worden van de Clan. Hij was apetrots op haar. Ze had een mooie plaats in de wereld gevonden, een plaats die ze verdiende. Met een grootse hoeveelheid prooi trippelde hij door het kamp en liet alles op de prooistapel vallen. Het was een goede jacht geweest voor deze dag. 'Laat iedereen die oud genoeg is om zijn eigen prooi te vangen zicht verzamelen bij de Highrock voor een Clan-Meeting.' Hollystars stem klonk machtig door het kamp en onmiddelijk keek hij op. De stem van zijn leider klonk als muziek in zijn oren, hij wist zo onderhand ook wel waarom. Langzaam trippelde hij terug en ging zitten. 'Beste Windclan. Ik heb een belangrijke mededeling voor jullie. Leopardstike, onze Medicine cat heeft besloten af te treden van haar rang. Leopardstrike kon de druk niet meer aan, en heeft afstand gezet van de rang als Medicine cat. Ik verwacht van jullie als Windclan leden deze beslissing accepteren.' Haar ogen drongen diep in die van de ogen van alle katten om dit duidelijk te maken. 'Verder wil ik jullie onze nieuwe opvolger van Leopardstrike voorstellen. Verwelkom Angelvoice, Medicine Cat van Windclan!' Met een grijns trippelde hij naar voren naar zijn zusje. Hij duwde zijn neus tegen haar wang en snorde zacht. ''Gefeliciteerd zusje van me,'' Miauwde hij vriendelijk en gaf haar toen een por met zijn poot. In zijn ogen stond de trots te lezen, en hij meende het ook echt.

Stilletjes zat de jonge kater buiten de apprentice den. Gisteren was zijn mentor vertrokken om Medicine cat te worden. Nu was hij mentorloos. Hij zuchtte even en sloot zijn ogen. 'Laat iedereen die oud genoeg is om zijn eigen prooi te vangen zicht verzamelen bij de Highrock voor een Clan-Meeting.' Hij keek op bij het horen van Hollystars stem. Langzaam stond hij op en liep met zijn staart tussen zijn poten naar de plek en ging tussen de apprentices zitten. Met zijn blauwe ogen staarde hij naar Hollystar, een blik vol teleurstelling. 'Beste Windclan. Ik heb een belangrijke mededeling voor jullie. Leopardstike, onze Medicine cat heeft besloten af te treden van haar rang. Leopardstrike kon de druk niet meer aan, en heeft afstand gezet van de rang als Medicine cat. Ik verwacht van jullie als Windclan leden deze beslissing accepteren.' Haar ogen drongen diep in die van de ogen van alle katten om dit duidelijk te maken. 'Verder wil ik jullie onze nieuwe opvolger van Leopardstrike voorstellen. Verwelkom Angelvoice, Medicine Cat van Windclan!' Stilletjes trippelde de jonge kater naar Angelvoice. ''Gefeliciteerd Angelvoice'' Miauwde hij zacht en keek twijfelend naar Hollystar. ''Hollystar, sorry dat ik u nu stoor met mijn vraag. Maar wie word nu mijn mentor?'' Zijn stem klonk zacht en beschamend. Hij had dit niet durven vragen maar had het toch gedaan.

Twee mosgroene ogen keken de open plek rond die het kamp vormde. Russetkit zat een eindje van de prooi stapel af het kamp te inspecteren. Ze had de hoop opgegeven Celtyc tegen te komen, en besloot om het kamp niet meer stiekem te verlaten. Daarbij, was ze bang dat als ze betrapt werd misschien nooit een leerling werd! Ze was naar de elders gegaan en had rond gevraagd wat voor straf je kon verwachten door het kamp uit te sluipen. Met een halve muis voor haar poten, nomde ze op een rustig tempo aan het malse vlees. Veldmuisjes waren volgens haar het lekkerst! Ravenkit had het andere stuk genomen en zat nu ergens anders te eten. Russetkit voelde zich soms anders dan de andere, maar goed, ze was ook niet altijd de aardigste. ‘Laat iedereen die oud genoeg is om zijn eigen prooi te vangen zicht verzamelen bij de Highrock voor een Clan-Meeting’ Klonk de stem van haar leider, Hollystar. Haar rode oortjes gingen omhoog en ze keek verrast op. Toen Russetkit hoorde dat Leopardstrike besloot om af te treden keek ze verbaast op. Ze kende de medicijn kat, vrijwel niet. Maar aan de gezichtsuitdrukkingen van haar Clangenoten te zien, was ze heel erg belangrijk. Wie verving haar? Angelvoice? Haar zacht groene ogen stonden vrolijk, naam ceremonies waren leuk! Ooit zou ze de naam Russetpaw krijgen, dan was ze leerling. Ze wilde nu al leerling zijn. Toen dacht ze weer na over Celtyc’s voorstel. ‘In BloodClan hoef je niet in het kamp te blijven, je hebt geen regels .. geen grenzen .. je kan doen wat je wilt. Natuurlijk, onze leider is Scourge .. maar ..’ Ze schudde de rest uit haar kop en probeerde zich te concentreren op de ceremonie. Nee, zo wilde ze het niet ..

Lenig prong ze van de rots af zoals ieder ander het zou doen. Het koude, nog een beetje vochtige gras voelde raar aan haar poten. Liever zou ze op het gras liggen in Bladgroen en geniete van de warme zonne-stralen. Haar blik was al op haar den gericht toen ze een stem hoorde die haar niet meteen bekend aanklonk. Met een rustige maar oplettende ogen draaide ze zich om. Een Apprenice stond bij haar. Haar groene ogen leken wel te boren in die van de Apprentice, ookal was ze alleen maar te opzaveren. Nu herkende ze de jonge kater, Shadowpaw. Haar staart zat rustig in een bochje in de lucht, geduldig te wachten.
''Hollystar, sorry dat ik u nu stoor met mijn vraag. Maar wie word nu mijn mentor?'' Die vraag vroeg ze zich nu ookal af. Vele katten hadden een Apprentice of waren nog niet ervaren genoeg op de taak als Mentor op zicht te nemen. Ze moesten tijd krijgen, maar in die tijd wordt de toekomst groten en laat niet op zich wachten. 'De clan heeft vele Apprentice's en te kort aan bevoegde Mentoren.Haar stem klolk wijs en eerlijk tegenover Shadowpaw.'Bij de eerst volgende Ceremonie, zal er ruimte zijn voor jou en de andere jonge katten. Je zult geduld moeten hebben, Shadowpaw. Vraag aan een Warrior of je samen met diegene mag trainen voor een keer, dat is een bevel. Ga nu, eet wat en ga dan op jacht.' De rode poes sprong weg in haar Den, het laatste wat je zag was aan vos-achtige staart.

'Laat iedereen die oud genoeg is om zijn eigen prooi te vangen zicht verzamelen bij de Highrock voor een Clan-Meeting.' Hollystars stem klonk machtig over het kamp. Warriors kwamen tevoorschijn uit hun den, Apprentices kwamen van hun training terug. Kittens die nieuwschieren bij de Nursery toekeken met de Queens erbij. Hollystar nam een diepe adem en begon te spreken. Hailpaw kwam uit het hol van de elders, zonder mentor had ze niets anders te doen dan bij de elders zitten en luisteren naar hun verhalen van vroeger. Hailpaw luisterde aandachtig naar Hollystar. 'Beste Windclan. Ik heb een belangrijke mededeling voor jullie. Leopardstike, onze Medicine cat heeft besloten af te treden van haar rang. Leopardstrike kon de druk niet meer aan, en heeft afstand gezet van de rang als Medicine cat. Ik verwacht van jullie als Windclan leden deze beslissing accepteren.' Haar ogen drongen diep in die van de ogen van alle katten om dit duidelijk te maken. 'Verder wil ik jullie onze nieuwe opvolger van Leopardstrike voorstellen. Verwelkom Angelvoice, Medicine Cat van Windclan!' Gejoel en vrolijkheid heerste over het kamp. Hailpaw deed net zo hard mee met het gejoel en daarna liep ze naar Amgelvoice en zei haar woorden zachtjes. ''Gefeliciteerd''

Ben ik braaf Tineke (a)

Na nog wat Prooi gevangen te hebben liep Scarface terug naar het windclan kamp waar hij net de wooren van Hollystar opving. 'Laat iedereen die oud genoeg is om zijn eigen prooi te vangen zicht verzamelen bij de Highrock voor een Clan-Meeting.' Warriors liepen vanuit hun den naar Hollystar toe en gingen ervoor zitten, Apprentices kwamen of van hun training terug of ze kwamen uit hun den tevoorschijn. De altijd nieuwschierige kittens staken hun koppie's bij de Nursery naar buiten en mochten van de Queens mee naar buiten. Hollystar nam een diepe adem en begon te spreken. Scarface liep eerst naar de prooistapel en legde zijn buit er neer en kwam bij de Warriors te zitten en luisteren aandachtig naar Hollystar. 'Beste Windclan. Ik heb een belangrijke mededeling voor jullie. Leopardstike, onze Medicine cat heeft besloten af te treden van haar rang. Leopardstrike kon de druk niet meer aan, en heeft afstand gezet van de rang als Medicine cat. Ik verwacht van jullie als Windclan leden deze beslissing accepteren.' Haar ogen drongen diep in die van de ogen van alle katten om dit duidelijk te maken. 'Verder wil ik jullie onze nieuwe opvolger van Leopardstrike voorstellen. Verwelkom Angelvoice, Medicine Cat van Windclan!' Gejoel en vrolijkheid heerste over het kamp. Scarface keek even vreemd in de richting van Leoparstrike, maar knikte begrijpend naar de kater. Na even nog naar Angelvoice te hebben gekeken deed hij net zo hard mee en daarna liep Scarface in de richting van Angelvoice. 'Ik wens je veel geluk Angelvoice!' zei Scarface en hij drukte zijn snuit even tegen haar wang aan en trok zich daarna terug om de andere door te laten komen die haar geluk wensen wilde.

(Sorry voor de late reactie, maar ik had het druk met andere topic's waarvan ik sommige achter de broek aan moest zitten. Wat ik niet leuk vind!)