Strangers

Onderwerp: Strangers do 21 mei 2020 - 20:49

Er was altijd tegen haar gezegd dat het beter was om weg te blijven van grenzen als er geen goede reden was om er te zijn. Als ze die grenzen zou oversteken zou ze niet meer onder de bescherming van Riverclan vallen en zou ze een lopend doelwit zijn voor allerlei gevaren en enge vreemdelingen. En dus liep Myrtlepaw doelloos langs de lange buitengrens van het Riverclanterritorium, want waar waren adviezen voor behalve om genegeerd te worden? Nieuwsgierig keek de onschuldig uitziende kattin uit over de verre velden en stukjes bos die ze vanuit hier kon zien. Hoeveel katten zouden er buiten de clans wonen? En hoeveel daarvan kenden hen? Ze werd opgeschrikt door het geritsel van bladeren. Even dacht ze dat iemand van haar clan haar gevolgd was en dat ze nu op haar donder zou krijgen, maar dat was niet het geval. In plaats daarvan zag ze, nog net aan de andere kant van de grensmarkeringen, een rode kater staan. Hem groot noemen was niet helemaal correct, hij was meer... hoog. De schrik zakte weg en maakte plaats voor opgewondenheid, eindelijk een kat van de buitenwereld... "Hey." Mauwde ze, met een zelfverzekerde stem die niet helemaal paste bij haar lieve gezichtje.

[Ollive]

Left to hang like yarn and twine

Onderwerp: Re: Strangers vr 22 mei 2020 - 20:18

Bomen, gras, nog meer bomen, nog meer gras. Hoewel hij enorm van de natuur kon houden, was hij het ondertussen helemaal zat. Al die gure nachten, de stilte. Hij was in tijden niet zo verveeld geweest. Hij schopte tegen een paar steentjes toen hij verder liep. Jagen? Hm, ne, honger had hij niet. En de koolmeesjes kwamen hem onderhand zijn neus ook wel uit. Hij wilde een keer gaan vissen, althans, proberen te vissen. Het was hem nooit eerder gelukt, het enige wat het hem opgeleverd had was een natte pens. Niet bepaald ideaal dus.
Voor hij het echter door had kwam hij wel erg dicht in de buurt van de grenzen van een clan. Hij wist van de clans, niet veel. Hij wist van het bestaan van de clans. Van Bloodclan had hij echter wel meer verhalen gehoord. Maar dat waren vooral spookverhalen geweest die zijn ouders hem meegegeven hadden. Hij dacht voornamelijk dat het was zodat hij niet te snel zichzelf uit de voeten zou maken. Maar hey, who knows.
Hij keek over de velden en tot zijn verbazing zag hij een kat. Een levend wezen waar hij mee in gesprek zou kunnen, een levend wezen wat hij niet zou hoeven eten! Enthousiasme vulde zijn lichaam, hij trok z’n poten bij iedere stap iets verder op, tot het bijna leek alsof hij..huppelde? Ollie, gedraag je dacht hij, hij normaliseerde zijn pas en liep rustig op de kat af. Ze begroette hem. ”Well hello there”, hij liet het enthousiasme in zijn stem doorschemeren. Hij glimlachte naar de kattin, ze was schattig. Ze was klein en haar ogen sprongen er heel mooi uit. Ondanks dat Ollive hartstikke gay was kon hij de schoonheid van kattinnen nog altijd warderen.

Onderwerp: Re: Strangers vr 22 mei 2020 - 21:34

De ander leek nog opgewondener dan zijzelf en leek zelfs een kleine huppelpas te doen voordat hij zijn eigen vreemde gedrag doorhad en zich corrigeerde. Even vroeg Myrtlepaw zich af waarom hij zo dichtbij de grens was, was hij van plan geweest om het territorium in te wandelen en bij hen te komen jagen? Nou ja, als dat het geval was zou zij ook eens de kans krijgen om écht te vechten. Maar voor nu leek het er op dat het daar nog niet toe zou komen. Ze glimlachte naar de kater en kwam wat dichterbij, hoewel ze op haar eigen helft van de grens bleef. "Wat kom je hier doen? We hebben niet zo vaak bezoek, en de meesten hier houden er ook niet zo van." Grijnsde ze, zij was niet de meeste. Myrtlepaw wilde wel wat te weten komen over de wereld buiten de grenzen van het Riverclangebied, en deze kater leek haar de perfecte kans te geven. "Maar ik heb er geen problemen mee, hoor. Zolang je maar aan die kant van de grens blijft en vriendelijk tegen me bent." Stelde ze hem voor.

Left to hang like yarn and twine

Onderwerp: Re: Strangers