Hello Coyotespirit or Shrimppaw

Zijn oor wapperde bij elke zucht van de wind en deed zijn oor steeds weer opnieuw bloeden. het zij niet zo erg meer als toen de wond net toe gebracht was, maar toch. Er kwam steeds weer opnieuw opgedroogd bloed bij wanneer het vast koekte aan de korsten die net langs zijn linker oog liepen. Stormlight had geluk gehad dat de grote rode Bloodclanner Daniël hem niet zijn oog te pakken had gehad! Dan had de bengaal goed aan dat oog verblind kunnen raken! Zijn oor en waarschijnlijk het litteken was dan minder erg. Toch wilde Storm er even naar laten kijken en liep richting de medicijn den. Coyotespirit zou het wel druk hebben met alle wonden die de rivierclan op gelopen zou hebben. Hij reisde dan wel vaak en veel, maar gevechten ging de kater meestal uit de weg, maar gister avond was het anders geweest. Ze hadden de schaduw clan willen bevrijden, maar dat was helaas mislukt. Met kalme pas trippelde de goud gevlekte kater tussen zijn clan genoten door en toen hij de den binnen stapte zag hij al een aantal die erger gewond waren dan hij, maar onbehandelde wonden waren de ergste had zijn oud mentor steeds gezegd toen Storm nog een leerling was geweest en er katten van de clan gewond thuis gekomen waren. 'Coyotespirit, Shrimppaw?' misschien was een van de twee aanwezig? Hoewel Shrimp misschien nog niet genoeg kende voor een volledige behandeling? Of ze zou genoeg oefen materiaal hebben gehad?

@Coyotespirit / @Shrimppaw

Shrimppaw was netjes wat kruiden aan het proberen te leren, je kon immers niet vroeg genoeg beginnen. Ze had haar intrek gemaakt in de Den en hoewel het in het begin heel erg wennen was, vond ze het nu wel leuk. Al miste ze Hermitpaw en andere vrienden wel, maar goed. Die kon ze gelukkig ook nog buiten het slapen zien. Ze keek op met gespitste oortjes toen iemand om haar mentor en haar vroeg. Shrimppaw besloot maar alvast te gaan kijken, dus trippelde ze naar de kater toe. 'Hallo Stormlight,' begroette ze de kater met een glimlachje. Ze wilde wel vragen wat er aan de hand was, maar ze wilde wel graag dat Coyotespirit er bij was. Ze had immers nog geen ervaring hierbij. 'Ik zal Coyotespirit even roepen,' mauwde ze en ze verdween de Den weer in.

De vriendelijke begroeting van Shrimppaw maakte hem warm van binnen. Ondanks het verlies van Crabkit was ze altijd even vriendelijk gebleven. 'Hoi Shrimppaw...' begroeten hij de leerling medicijn kat, maar voor hij verder nog iets kon zeggen viel ze de goud gevlekte kater in de reden en verdween al weer. Oef. Leerlingen. Maar Storm liep verder de den binnen en ging netjes zitten tot ze terug zou komen met Coyotespirit. Misschien was Shrimppaw nerveus, maar dat was zo erg toch niet? Of wilde ze hem als Ginnypig gebruiken? Storm moest al zacht lachen bij zijn eigen gedachten en richten zich weer kalm op. Zijn blik in de verste uithoek van de medicijn den gericht in de richting waar de bengaal het rossige poesje naar toe had zien verdwijnen.

_{Coyotespirit had zichzelf wel even een middagdutje gegund, vond ze. Maar, dit mocht helaas niet al te lang duren. Ze werd wakker gemaakt door een zacht neusje, en het duurde even voordat ze zag dat het Shrimppaw was, haar apprentice. Met een slaperige brom rekte Coyo zich uit waarna ze haar apprentice volgde naar de voorkant van haar den. Daar zat Stormlight al te wachten, en met een vluchtige blik bestudeerde Coyo hem van top tot teen. "Hallo Stormlight, wat kan ik voor je betekenen?" miauwde ze vriendelijk, met een licht slaperige toon in haar stem. Ze zag dat hij gewond was, maar toch wilde ze het even van hem zelf horen wat hij nodig had. Misschien was er wel wat meer aan de hand, je wist het maar nooit.}

_{Voorzichtig maakte Shrimppaw haar mentor wakker. Ze had het Coyote heus wel gegund, maar ze kon de gewonden nog niet alleen aan. Ze was nog maar nét Medicine Cat Apprentice. Nee, ze wilde dat niet op haar geweten hebben, dat iets fout ging. Gelukkig werd haar mentor al vrij snel wakker. Shrimp volgde haar terug naar Stormlight, die de Den al verder was ingelopen. Ze ging een beetje achter Coyotespirit staan maar zorgde ervoor dat ze goed zicht had op de kater, voor zijn wonden. Een kleine glimlach sierde haar snoetje terwijl ze aandachtig luisterde naar de twee katten.}

Het duurde niet al te lang voor Coyotespirit aan kwam lopen met Shrimppaw achter haar aan. Hij had eerder de kans niet gehad om te zeggen wat er aan de poot was, maar nu scheen er wel geluisterd te willen worden. Ah well. 'Ik heb een paar dagen geleden tijdens de mislukte bevrijding met een Bloodclanner gevochten, maar het begint steeds meer pijn te doen en mijn oor blijft bloeden wanneer deze op en neer wappert in de wind.' legde Stormlight uit en hij zag dat Shrimp een beetje verscholen zat, maar wel goed scheen te kunnen zien. Hm... was ze bang? Nee vast niet onzeker eerder. Storm bleef rustig zitten wachten tot zijn wonden geholpen zouden worden. Er was duidelijk te zien dat er nog een beetje vers bloed aan zijn oor kleefde.

_{Rustig hoorde Coyotespirit aan wat de klachten van Stormlight waren. Om eerlijk te zijn had ze het ook wel kunnen raden wat er aan de hand was, maar Coyo vond het altijd fijner als de patiënt echt goed aangaf wat er nou echt mis was. Het was zijn oor, die maar bleef bloeden en dus gokte de medicine cat dat z'n oor hoogstwaarschijnlijk een beetje was gaan ontsteken. "Ah oké, dan zal ik goudsbloem voor je oor pakken." miauwde ze vriendelijk, waarna ze Shrimppaw mee wenkte. Ze pakte het goudkleurige bloemetje en toonde die aan haar apprentice. "Dit is goudsbloem, Shrimppaw. Ik ga het nu toe een sapje kauwen en vervolgens smeer ik het op Stormlight's oor. Dat zorgt ervoor dat het zal stoppen met bloeden en stopt met ontsteken." miauwde ze op een iets zachtere toon tegen Shrimp, waarna ze naar de warrior liep. Ze nam de goudsbloem in haar mond, waarna ze het even later weer uitspuugde op haar poot. Vervolgens smeerde ze de pulp op zijn oor. "Het kan heel misschien wat gaan steken, maar dit helpt tegen het bloeden en zorgt ervoor dat het niet gaat ontsteken." miauwde ze ondertussen tegen de kater. Vervolgens keek ze nog naar het andere litteken op zijn gezicht, waar ze de restjes van de pulp nog opsmeerde. "Zo. Binnen de kortste keren voel je je weer helemaal goed hoor!" lachte ze vervolgens. "Heb je nog iets anders van mij nodig? Papaverzaadjes misschien?"}

_{Ze luisterde net als Coyote aandachtig naar de klachten van de Warrior. Shrimp wist niet wat ze daaraan moesten doen, maar gelukkig wist haar mentor dat wel. Ze volgde haar terug de Den in, waar ze haar gele bloemetjes liet zien. 'Dit is goudsbloem, Shrimppaw. Ik ga het nu toe een sapje kauwen en vervolgens smeer ik het op Stormlight's oor. Dat zorgt ervoor dat het zal stoppen met bloeden en stopt met ontsteken,' legde ze zachtjes uit. Shrimp sloeg het bloemetje goed op in haar brein en knikte. Dat was toch fijn, er was gewoon een bloemetje om iets te laten stoppen met ontsteken. Ze volgde Coyote weer terug naar Stormlight, waar ze aandachtig toekeek hoe ze het op zijn wonden aanbracht. Dit moest zij later ook gaan doen. Een vlaag van spanning ging door haar maagje heen, maar de lieve glimlach op haar snoetje bleef ze behouden. Papaperzaadjes wist ze, waren voor de pijn. Kijk, dat was tenminste iets dat ze zeker wist.}

Coyotespirit luisterde naar wat hij te vertellen had en wachten geduldig toen ze samen verder de medicijn den weer in doken en later terug kwamen met het juiste medicijn. Dit keer waren het Goudsbloemen hoorde de kater en hoewel hij stiekem het gesprek volgde door zijn goede gehoor sloeg niet alleen Shrimppaw de werking van dit kruid op. Enkel wist hij nog niet hoe het eruit zag dat was wel jammer vond de goud gevlekte kater en knikte toen Coyote terug kwam en het sapje op zijn wonden smeerde. 'Tks!' Stormlight probeerde zich groot te houden, maar het prikte best wel en voor ze de plek goed kon besmeren waar de wond net naast zijn oog zat trok Storm zich terug en moest zich in houden het sap er niet van af te vegen. Voorzichtig schudden hij zijn kop en schoof iets achteruit van Coyotespirit. 'Bedankt jullie beide. Maar wat papaverzaadjes voor de pijn zou niet zo gek zijn.' bedankte hij hun medicijnkat en haar leerling. Hoewel Shrimppaw nu meer toe gekeken had, maar zij had haar mentor gehaald en daarvoor mocht ze ook best bedankt voor worden.

Onderwerp: Re: Hello Coyotespirit or Shrimppaw