[Indigo] For fleeing lost souls

Seamist keek bezorgd naar Indigopaw. Ze had helemaal niet gewild om het jonge katje zo van streek te maken. Alles behalve zelfs, ze had gehoopt dat ze juist met een verhaaltje wat afgeleid kon worden. De meeste jonge katten uit de clan hielden van spannende oorlogsverhalen, maar dit jonkie kon dat duidelijk niet goed hebben. ”Wie weet..? Wat is de naam van je grote broer?” besloot ze te vragen, met een voorzichtige glimlach op haar lippen. Ze betwijfelde het, de kattin was immers geen clan, maar ze kon het altijd proberen. ”Verf?” echode Seamist, haar kop wat scheef houdend en meteen afgeleid van het onderwerp verhaaltjes.

_{Haar oortjes spitsten zich enthousiast op toen Seamist vertelde dat ze haar grote broer misschien gekend had. Een ietwat verdrietige glimlach speelde om haar lippen toen ze zijn naam zei. "Bloodpaw!" uitte ze, "Hij is-was heel groot," vervolgde ze toen. Enthousiast knikte ze toen de ander vroeg naar verf. Ja, verf! Indi trippelde de greenhouse in, waarna ze een plantenbakje oppakte waar ze haar zelfgemaakte verf in gestopt had. Dit liet ze vervolgens aan Seamist zien, al was het donker en was de kleur niet zo mooi als in de zon. "Kijk, zo," spoorde ze vervolgens aan waarna ze haar pootje in de verf stopte (die eigenlijk al te droog was geworden om het echt goed te gebruiken, maar ach) en dit over het gras heen streek. Dit ging niet zo goed als in de harde, betonnen grond van de kas, maar het ging om het idee.}