Kiek 142 Actief If I'm crazy, I'm on my own
If I'm waitin', it's on my throne
If I sound lazy, just ignore my tone
| |
| Onderwerp: I'll grab my light and go with you vr 12 jun 2020 - 21:08 | |
|
Ze was bang geweest, zo bang. Zo'n sterke angst had de kattin nog nooit gevoeld. En ineens was het gestopt. Haar ogen waren open gegaan op een andere plek. Wolfblood was weggeweest, ShadowClan was hier niet. Ze had een paar dagen doelloos rondgelopen voordat het besef zich echt doorgedrukt had. Ze was doodgegaan. Echt dood. Indigo was achtergelaten, haar kinderen had ze achtergelaten. Cobra had ze achtergelaten.
Ze sleet haar dagen kijkend naar haar partner. Hoe Brat probeerde te vertellen dat ze vermoord was, Cobra die het niet wou geloven. Zeggend dat haar dood een in scene was gezet om hem bang te maken. Ze voelde voor hem. Hij verloor alles, zijn kracht om in een rechte lijn te denken. De kater waar ze zo van hield voelde nu alles door zijn poten glippen. Toen ze het zag wist ze het meteen, het was het begin van het einde.
Het einde was gekomen. Cobra wist het nog niet, maar zij voelde het. Binnenkort zou hij bij haar zijn. Een bitterzoete gedachte. Ze had hem verteld over clanleiders, over hun levens. Maar Acornstar blufte dat hij nog deputy was. Cobra had er door moeten kijken, er over na moeten denken. Maar hij kon het niet meer. Hij was de weg kwijt. Het pad dat hij gekozen had leidde tot de dood, al zou hij denken van niet. Triomfantelijk stond hij te bazuinen in tegen huilende ShadowClanners. Een grijns kwam op de poes haar gezicht. Hij was zo mooi, ze was zo verliefd. Haar sterke man. Haar partner. Van haar. Binnen enkele momenten zou hij bij haar zijn.
Toen het gebeurde keek ze weg, ze kon haar man niet zien sterven. Hij had haar ook niet zien sterven. Toen ze echte voelde dat hij loskwam uit zijn sterfelijke lichaam stapte ze op hem af, voordat hij verdwaald raakte. "Lieverd," haar stem zwaar met emoties. "Ik heb je zo gemist." ook al waren het slechts enkele dagen geweest, ze kon niet zonder hem. Nu hoefden ze nooit meer zonder elkaar te zijn. Nooit meer. "Laat me niet meer alleen." klonk het zacht. Met snelle passen stapte ze op hem af en drukte ze zich tegen hem aan.
SHADE When I go into the ground, I won't go quietly, I'm bringin' my crown. When I go into the ground, oh, they gotta bury me face down. |
|