We have to hunt!

Onderwerp: We have to hunt! ma 20 apr 2020 - 20:33

De dagen na de overnamen ging Darkpaw gewoon door met de prooi van de stapel te verdelen het zij al was het weinig, maar dan nog gingen de elders en de moederkatten voor. Darkpaw zag wel dat die vreselijke stink katten bijna alle prooi in pikte die binnen gebracht werden. Hoe onvolwassen en onopgevoed! Vreselijk. Darkpaw had net een 2 tal muizen aan hun staarten gepakt en trippelde ermee weg. Hij negeerde elke bloodclanner die of voorbij kwam of die hem na keek terwijl hij gewoon zijn routine vervolgde. Echter zou dit nooit genoeg zijn om de resterende katten van schaduw clan te voeden. Er lag nog een mus en een merel toen Dark weg gelopen was en legde de twee muizen netjes in de den van de elders voor hij weer naar buiten liep. Om een of meerdere stink katten voor te zijn schoot de donker bruin gemarmerde kater vanuit de den richting de laatste twee prooien en planten zijn poten nog net voor een Bloodclanner een van de twee prooien had kunnen pakken zijn poten er boven op. Nee hij zou ze geen haar breedte uit de weg gaan. Ze wilde hier zijn dan zouden ze ook leren delen! Zonder op of naar die kat om te kijken pakte hij de twee prooien aan hun pooi en draaide zich om en liep richting de kraamkamer. Als die kat er eentje uit zijn bek zou durven trekken kon hij een mep krijgen! Die luie donders lieten toch al het meeste werk aan de schaduw clan zelf over! Hij was nog maar pas halve wegen toen een andere Bloodclanner hem de weg versperde. Zijn oren pinde naar achteren en zijn staartpunt tikte op een neer van irritatie. Heb het lef eens! Zeiden zijn fel brandende gele ogen. Darkpaw zou het niet pikken als iemand zijn werk zou saboteren!

Eerst Orchis daarna open voor andere katten

Onderwerp: Re: We have to hunt! do 30 apr 2020 - 12:21

Hij was aan het toekijken hoe die donker gekleurde apprentice de prooien een voor een van de stapel plukte. Het was dat hij al gegeten had vandaag en het hem niet veel kon schelen, het ging meer puur om het feit hoe de apprentice van Shadowclan zich gedroeg. Dacht hij soms dat als 12 jarig kind kon gaan lopen en staan waar hij wou? De rug toekeren naar Bloodclan terwijl ze letterlijk het kamp hadden overgenomen en de lijken van de slachtoffers hier midden in het kamp brandde in de zon? Deze jonge man had een lesje manieren nodig. Nee, een lesje doodsangsten. De tom hees zich overeind en sprong voor de apprentice zijn neus om zijn weg te blokkeren. Zonder enige pardon sloeg hij zijn klauwen uit en richtte deze vol op zijn wang. Met zijn onverwachtse aanval probeerde hij hiermee de apprentice neer te slaan en tegen de grond te werken. Met zijn tanden ontbloot bracht hij zijn kop dichter bij die van de apprentice. Elk plukje vacht op zijn lijf trilde van woede. Slijm droop uit zijn mond en druppelde op de gezicht van de Shadowclanner. Zijn tong gleed langs zijn bek en hij gromde luid, zijn neus trilde zelfs van het gebrom dat uit zijn keel ontsnapte. Was dit al angstig genoeg voor de apprentice? of moest hij nog een stapje veder gaan om hem te leren?

Onderwerp: Re: We have to hunt! do 30 apr 2020 - 21:10

Ergens had Darkpaw wel verwacht dat een van die stinkkatten zich eens met hem zouden gaan bemoeien. Dus geheel onverwacht was deze actie niet voor de leerling. Echter zou hij geen krimp geven om de Bloodclanners aan hun portie kick te geven in wat zij zo leuk vonden dat iemand bang voor hen zou zijn en voor hen door het stof zou kruipen. Nee Darkpaw zou zich niet door hen laten breken door hun handelswijze. Zijn starre houding zou je kunnen vergelijken met die van een indianen krijger. Die zou ook nooit laten zien dat hij pijn had of laten zien dat de ander hem werkelijk intimideren zou! Ondanks dat gaf Darkpaw wel mee zodat de inpakt minder aan zou komen. Iets wat hij van zijn vorige mentor geleerd had voor hij de leerling van hun deputy werd. Zijn oog die voor de konijnachtige kater te zien was bleef hard in die blauwe ogen van de Bloodclanner kijken. De tong die over zijn bek gelikt werd had Darkpaw het liefste direct afgebeten, maar hij hield zich in. Zijn oren bleven nog even naar achteren gepind, maar toen bedacht hij zich en veranderde zijn blik van hard naar geamuseerdheid waardoor ook nog een kleine glimlach op zijn lippen verscheen. Nee hij zou niet ingeven hoe de ander hem ook zou proberen te kleineren!

Onderwerp: Re: We have to hunt! vr 8 mei 2020 - 10:20

Hij zuchtte van binnen maar liet zijn ergernis van binnen niet tonen aan de buitenkant. Waarom waren altijd van die domme kindjes die dachten dat het niet nodig was om bang te zijn voor een Bloodclanner? Sure, hij was niet een brede bodybuilder waar je door geïntimideerd werd maar zijn hele uitstraling en gedrag was al goed genoeg om in je broek te schijten. De donker gekleurde tom begon zelfs zachtjes te glimlachen en de tom klapte zijn nagels uit. ''Vind je dit grappig jongen?'' Vroeg hij terwijl die zijn nagels naar zijn gezicht bracht. ''Laat ik die glimlach van jou eens vereeuwigen dan.'' Hij duwde zijn twee voorpoten op zijn wangen. Hij ging met zijn hele lichaam boven op hem zitten om hem in bedwang te houden tegen de grond. Hij haakte zijn twee nagels aan beide kanten van de mondhoeken in en probeerde zijn huid open te halen die in een boogje naar boven liep zodat het net leek dat die een grote glimlach had. Als hij het zo grappig vond, dan zou Orchis er voor zorgen dat die voor altijd lachen zal.

Onderwerp: Re: We have to hunt! vr 8 mei 2020 - 13:11

Waarom waren er altijd katten die dachten beter te zijn dan een ander van hun soort? Bang voor deze kater was hij niet, maar zin om door hem bewerkt te worden had Dark even min. Toen de Bloodclanner op zijn rug ging zitten in een poging om zijn lippen te bewerken draaide hij zich met al zijn kracht om. Terwijl de leerling dit deed duwde hij zijn kop zo ver naar achteren dat deze geen beweging zou kunnen maken om zijn poging hem een eeuwige glimlach te geven. Dit monster moest van hem af en wel nu! Darkpaw rolde door tot hij weer met zijn buik op de grond lag en duwde daarna zijn achterwerk omhoog en zijn kop plat tegen de grond. Zijn glimlach verdween misschien, maar zijn uitdrukking was verder eerder verveeld dan kwaad. De twee prooien had hij in deze actie los moeten laten, maar dat kwam later wel. Er zou binnenkort weer gejaagd moeten worden in het woud.

Onderwerp: Re: We have to hunt! vr 8 mei 2020 - 17:22

Zijn acties om de tom een grote litteken te geven in het gezicht mislukte. De tom begon woest tegen te werken en hobbelde als een hobbelpaard. Orchis was helaas niet de sterkste en kon na een tijdje hem niet meer tegen houden. Hij gleed van de bruine apprentice af en viel op zijn kont. Zijn ogen rolde en met een zucht hief hij zichzelf overeind. Hij had in ieder geval die prooien eens eindelijk los gelaten. Orchis haalde zijn schouders op en sprong hem voorbij. Hij had toch geen zin gehad om een spelletje te spelen. Hij had liever een hapje eten nu. De Bloodclanner pakte de twee prooien op en hobbelde weg het kamp uit.

- Topic uit

Onderwerp: Re: We have to hunt! vr 8 mei 2020 - 21:35

Het lukte hem het konijnachtige kat van zijn rug te krijgen. Maar waarom sprongen de andere niet in? Of hadden ze geen zin om in te grijpen? Ach wat zou het. Het waren luie monsters die enkel deden waar ze zin in hadden. Wel jammer dat de prooien voor de moederkatten weg gejat werden. Darkpaw schudden zich even en trippelde weg. Dan moest hij Tallstar maar duidelijk maken dat er prooi gevangen moest worden, Of hij wel tijd had voor een gesprek? waarschijnlijk niet, want hij was niet bij Cobra weg te krijgen.

(Topic uit)

Onderwerp: Re: We have to hunt!