I'm addicted to the thrill

Stormflight

Stormflight wist niet zo goed wat zijn beweegredenen waren om hier weer te zijn. Misschien omdat zijn laatste gesprek met een ThunderClanner wel aangenaam was geweest, misschien omdat hij zich even wilde afzonderen van zijn eigen Clan. Het feit was dat hij zich weer naar de grens met ThunderClan begaf, naar de Steppingstones. Als hij iemand van zijn Clan zou tegenkomen, zou hij gewoon zeggen dat hij hier was om te jagen. Steppingstones was een plek waar gedronken mocht worden en waar RiverClanners mochten jagen, al werd dat laatste eerder in de rivieren van RiverClan gedaan dan hier. Zijn blik gleed naar de overkant, naar het ThunderClan territorium en kort vroeg hij zich af of Nightpool en Smouldertongue daar ergens zouden zijn. Beide ontmoetingen met de ThunderClanners waren aangenaam verlopen en Stormflight vond het fijn dat hij zo goed was in het opbouwen van sociaal contact. Hij wist dat hij zijn vriendschap met hun aan de kant moest schuiven vanaf het moment dat ze in een strijd tegenover elkaar zouden staan, maar dat was een feit waar hij zich zo lang mogelijk van af wilde keren. Hij schudde kort zijn kopje om zijn gedachten helder te maken en richtte zijn aandacht op het water, maar zijn blik schoot al snel weer naar boven toen hij zachte pootstappen hoorde. Zijn blik viel op een kater die hij niet kende en die ongeveer van zijn leeftijd leek te zijn, misschien ietsje jonger. Stormflight gaf hem een knikje ter begroeting en wachtte rustig af of dat de kater iets ging zeggen.

Elfje

+ @Irishunter

De kater was opnieuw het kamp uitgegaan, eventjes rust te nemen van al zijn irritante clangenoten en al die taken. Het leven voor hem was ook zo’n werk, altijd anderen zoveel mogelijk vermijden en de taakjes zo goed mogelijk uitvoeren. De bruine warrior moest alles goed doen, alles moest goed zijn voor zijn clan en ook voor zichzelf. Hij stapte zachtjes over het gras heen, waar hij was beland bij de Stepping Stones. Dit plekje was meestal altijd rustig, alhoewel soms Riverclanners kwamen en de boel in een war gooiden. En kijk nou wat er daar was, een RiverClanner. Zijn gele ogen vingen de blik van de ander terwijl die aan het knikken was ter begroeting. De kater gaf een kort knikje terug, bijna een grote zucht uitlatend, maar dat deed hij net niet. Waarom werd hij overal waar hij liep onderbroken door iemand anders- die gedachte vulde nu zijn kop met een stille woede. “Goede dag”, mauwde hij met een koude blik naar hem gericht. Hij probeerde beleefd te zijn- maar zijn blik kon makkelijk verraden dat hij geen zin had in dit gesprek.

Stormflight

Het was duidelijk dat de kater tegenover hem niet zoals Nightpool en Smouldertongue zou zijn. Hoewel de begroeting niet per se onbeleefd was, was het aan alles van de ander duidelijk te zien dat hij geen zin had in een gesprek. Stormflight gaf dus enkel een haastig knikje aan de ander en boog zich naar voren. Hij wilde ergens gewoon wat drinken en weer weggaan, maar er was ook de trotse RiverClanner in hem dat nooit terugweek van een uitdaging. Zijn blik gleed naar de oppervlakte van the Steppingstones en net toen hij zich weer voorover wilde buigen, zag hij een duidelijke flikkering van de gevormde bek van een vis. Zijn poot schoot al naar voren voordat hij zichzelf tegen kon houden en zonder rekening te houden met de ThunderClanner tegenover hem liet hij met zijn poot het water alle kanten op spatten. De klap was raak en de vis belandde met een niet bepaald gracieuze landing op de kade, waar Stormflight hem snel doodde met een beet in zijn nek. Een tevreden blik ontstond in zijn ogen en even was hij vergeten dat hij in gezelschap was van iemand van een andere Clan, zichzelf even verdiepend in en genietend van zijn eigen overwinning.

Elfje

Even sloot hij zijn ogen omdat hij geïrriteerd was door de anwezigheid van de andere kater- maar op een snel ogenblik hoorde hij een grote plens van water en hij werd ermee bedekt, waardoor zijn ogen snel weer openschoten en hij boos keek naar de grijze kater die blij was met een vis in z’n bek. “Echt waar?”, mopperde de bruine warrior hevig gefrustreerd en schudde het water snel van zich af, alhoewel het een na-effect op zijn vacht achterliet. Toen hij uitgeschud was richtte hij z’n gele ogen op de vis in de ander zijn bek. Hij had absoluut geen verstand van vissen, zou hij ook nooit krijgen, en die kennis wilde hij ook niet anyways. Waarom vonden Riverclanners die toch zo lekker, die raar gevormde beesten die uit het water kwamen. Het moest waarschijnlijk walgelijk smaken. “Die vis ziet er zo vies uit, waarom eten jullie die dingen zelfs...?”. Haat voor vissen, check. Nooit geproefd, zou de kater ook nooit willen. Stel je voor dat ding in je bek te hebben. Ew.

Stormflight

Stormflight liet zijn blik naar de oever glijden en het was dat hij een vis in zijn bek had zitten, anders had de kater vast de geamuseerde grijns kunnen zien die om zijn lippen gleed bij het zien van de geïrriteerde uitdrukking van de ThunderClanner. Nee, deze kater ging zeker niet zo vriendelijk zijn als Nightpool en Smouldertongue. Dat was echter niet zo erg. Zo lang hij zijn irritatie niet al te veel op Stormflight uit ging werken, was er niks aan de hand. De grijze tabby was iemand die zijn zelfbeheersing nauwelijks verloor, maar hij had wel het principe van dat als anderen hem slecht zouden behandelen, hij dat gedrag zo weer naar hun zou reflecteren. De kater tegenover hem kon het blijkbaar niet laten om de eetgewoonten van RiverClan te bekritiseren en Stormflight rolde met zijn ogen. Hij legde de vis op het zachte gras neer en keek op naar de ThunderClanner aan de andere kant van de rivier. “Ik zou het niet weten,” begon hij op een sarcastische toon. “Toch niet omdat we het lekker vinden toevallig?” Hij schudde zijn kopje. “Het is maar goed dat jullie ThunderClanners vis niet lekker vinden, aangezien RiverClan een claim op de vis heeft gelegd.” Hij kon zich herinneren dat hij iets soortgelijks tegen Smouldertongue had gezegd, al was dat toen wel op een heel andere toon dan dat hij nu deed. “Wat voor prooi eet je dan wel graag?” kon hij het niet laten om aan de norse kater te vragen.

Elfje

De kater zat alleen maar te grappen en andere nonsense te vertellen. Even zuchtte hij en keek hem erg boos aan. “Het maakt me niet uit wat ik eet zolang het maar uit mijn clan komt en ik het verdiend heb”, bromde de bruine tom. Als het om voedsel ging was dat de enigste criteria die hij moest voldoen om al een simpel muisje te eten. Hij was gewoon veel te loyaal aan zijn clan en zelfs al was hij een brompot, zijn clangenoten waren nog steeds zijn clangenoten en hij zorgde voor ze. Maar alleen als het echt moest. “Ik ben blij dat die walgelijke vissen niet van ons zijn. Yuck, ze zien er zo slecht uit. Ik wens je al een succes met dat ding te eten”. En het feit dat Riverclanners gewoon al alles met water te maken hadden. Dat was het ergste feitje. De grote kater trok wat met zijn oortje en staarde koud naar de kater. Maar het enigste wat hij echt wilde was dat die Riverclanners gewoon poef zouden verdwijnen en hij hier in alle rust kon zitten.

Stormflight

De norse ThunderClan kater maakte zijn opmerking en Stormflight trok kort met zijn oortje. Hij merkte op dat het gewoon het handelsmerk was van de ander om zo nors te zijn en dat het waarschijnlijk niet per se met hem te maken had. Zijn schouders ontspanden zich enigszins en hij keek van de vis naar de ThunderClanner toen deze opnieuw een opmerking maakte over de vis. Waarom zou hij er zo over door zeuren als hij het toch niet moest eten? En zelfs al zou hij in RiverClan hebben gezeten, dan zouden er nog genoeg andere mogelijkheden geweest zijn voor de kater om van te eten. In de winter aten ze zelfs nauwelijks vis omdat de rivieren bevroren waren en vissen een hele opgave was op dat moment. “Van de vierentwintig manen dat ik leef, heb ik er al twintig gespendeerd aan het eten van vis. Ik denk dat ik mezelf wel kan redden, maar toch bedankt voor je bezorgdheid,” zei hij op een droge toon tegen de kater tegenover hem. “Ik zou ook bijna geneigd zijn om een stuk vis je kant op te smijten zodat je het kunt proeven voordat je verder oordeelt, maar helaas, RiverClan heeft deze vis hard nodig,” grijnsde hij naar de kater. Het was te makkelijk om de kater te irriteren, als hij eerlijk was.

Elfje

En… De kater probeerde hem weer te irriteren, maar dat had hij ondertussen al door van dit hele, maar toch korte gesprek. Het ergste van al was nog dat hij hem wilde doen proeven van die smerige vis, maar hij werd al snel gered door de laatste woorden. “Jullie mogen die vissen houden”, zei de bruine kater. “Wij hebben genoeg goede prooi voor onze clan alleen”. Jammer dat de konijnen waren verbannen, maar al de andere prooien waren ook zeer lekker en goed. Alhoewel hij er zelf nooit teveel van at, maar toch genoot van wat hij wel at. Nu was de warrior stil en het enigste wat je kon horen was het geluid van de stromende rivier. Hij vond het best wel relaxend, het geluid van de rivier, maar de rivier zelf was een ander verhaal. De grote tom zou ook nooit snappen hoe de RiverClanners leefden met al dat water, en dat moest hij nooit weten. Het boeide hem niets en daarmee basta.

Stormflight

“RiverClan heeft ook zeker niks te klagen,” gaf Stormflight lichtelijk koeltjes zijn antwoord op de woorden van de ThunderClanner. Daarmee leek hun korte gesprek heel even stil te vallen en dat gaf Stormflight de tijd om zijn vangst te inspecteren. Twee apprentices konden hier makkelijk hun buikje rond mee eten en in de nursery zou hij hier zelfs wel vier kittens blij mee kunnen maken. Al bij al was het een goede vangst, maar dat wilde de ThunderClanner tegenover hem natuurlijk nooit erkennen. De grijze tabby richtte zijn kopje weer omhoog en twijfelde kort of hij nog iets zou zeggen of dat hij gewoon weg zou gaan. Hoewel de warrior een norse attitude over zich heen had hangen, vroeg Stormflight zag af of hij ook zo was tegen zijn Clangenoten. “Ben je in je eigen Clan ook zo vrolijk of reserveer je dat speciaal voor buitenstaanders?” kon hij de vraag dan ook niet tegenhouden die over zijn lippen rolde, zijn oren geprikt in de richting van de kater aan de andere kant van de rivier.

Elfje

OOC: Iris looks handsome!

Na de ander z’n onnodige woorden viel de stilte weer. Of nou ja, stilte, eerder geen geluid meer behalve de stromende rivier waar hij tegenover stond. De bruine kater keek toe hoe Storm zijn vis zat te inspecteren en luisterde naar de volgende vraag, een vraag die hem juist nog geïrriteerder maakte dan gewoonlijk. “Dat boeit niet”, bromde de tom. “Dat is net zo stom als een vis zitten te inspecteren”. Hij had een commentaar op alles, of het nu simpel je oogkleur was of juist alles aan je, hij haatte het allemaal. Meestal, maar die meestal kwam in weinig gevallen voor, en dit was er zeker geen. De bruine warrior ging hier in ieder geval niet weg, hij was hier gekomen en hij wilde hier relaxen. Dus hij zou hier blijven tot de ander weg was, dat was hoe het voor hem moest gaan. En als dat niet zou gebeuren, dan zou hij wel een manier moeten vinden hoe. Want irritante viseters wilde hij liever uit zijn visier hebben.

Stormflight

Het antwoord van de ThunderClanner deed hem eerder naar “ja” neigen. Waarschijnlijk was hij tegen zijn eigen Clangenoten ook zo aardig. Stormflight vroeg zich af hoe het moest zijn als je zo’n kater als mentor had. Hij durfde te wedden dat zijn eigen apprentice de trainingen op een gegeven moment niet meer zag zitten. Voordat zijn gedachten te ver zouden gaan, onderbrak de kater hem door een opmerking te maken waar Stormflight zijn ogen openlijk over rolde. “Ik inspecteer de vis om mezelf ervan te verzekeren dat er geen uitstekende deeltjes van de vis zijn zoals graten. Een spelende, onoplettende kitten vlakbij de prooistapel…” Hij wuifde het weg met zijn staart. “Je weet hoe dat soort dingen gaan.” Hij richtte zijn blik op de ander. “Of heb je soms niet veel met kittens?” vroeg hij aan de ThunderClanner. Hij kende eerlijk gezegd weinig katten die echt een hekel hadden aan kittens. En hoe kon je ook? Ze waren zo lief, zo onschuldig. Als Stormflight geen andere taken had gehad, zou hij heel de dag wel in de nursery kunnen zijn.

Elfje

Onderwerp: Re: I'm addicted to the thrill