Hide and catch!

Terwijl de zon wegzonk in een pracht van oranje en roze tinten snelde Rudekit de nursery uit. Zijn ambere ogen tuurden de schemerige open plek rond. Ademloos zocht hij naar een verstopplek achter de braamstruiken van de nursery. Eenmaal in het oog, sloop hij er zo stil mogelijk op af. De kitten zakte door zijn poten, zijn staart op minder dan een muislengte van de grond. De naalden onder zijn poten maakten nauwelijks geluid. Aangekomen bij zijn verstopplaats liet hij zich op zijn buik vallen. Een speelse frons lichtte Rude's snoet op. Nu was het een kwestie van wachten! Welke kat zou hij de stuipen op het lijf jagen?
{FERRETPAW & OPEN}

Het werd zo langzamerhand tijd om richting de den te gaan. Ferretpaw was onderweg, maar hij nam alle tijd om de prachtige zonsondergang in zich op te nemen. Het was merkbaar dat de warme dagen van Greenleaf er weer aan zaten te komen. Niet persé zijn favoriete seizoen, maar vooralsnog niet slecht. Zelf was hij dol op Leaf-fall. Dan hadden alle bomen van die prachtige kleuren. Het was dan vaak nog wel te doen qua temperatuur maar niet meer zo belachelijk warm als in Greenleaf. Lang niet iedereen was het met hem eens. Want in Leaf-fall kon zich al prooi schaarste voor doen. En alle bladeren storven eigenlijk gewoon af. Het was een voorproefje voor waar ze in Bareleaf mee zouden moeten dealen. Ferretpaw liep het kampt binnen. En ging al snel richting de Apprentice den. Geen idee hebbende van wat hem te wachten stond een paar struiken verderop…  

Rudekit moest niet lang wachten. Gelukkig maar want geduld had hij niet! Het donkergrijs gevlekte silhouette van Ferretpaw verscheen in zijn blikveld. De Apprentice leek op weg te zijn naar de Apprentice Den. Perfect! Snel hief de kitten zijn achterpoten omhoog, deze stevig in de zure grond pinnend, klaar om op de oudere kitten af te springen. Hij had maar één kans dus het moest goed zijn. Toen zijn arme doelwit hem net passeerde, schoot hij langs achteren op hem af. "GRAAHH!" Aangekomen greep hij speels naar de staart van Ferretpaw. Hopelijk was de kater stevig verschoten!

Met trage passen wandelde hij het kamp binnen. Geen idee hebbende van wat hem daar te wachten stond. Ferretpaw verwachtte gewoon op zijn gemakje richting de apprentice den te kunnen gaan. Zijn taken voor vandaag zaten er immers al weer op. "GRAAHH!" Ferretpaw maakte van schrik een sprongetje toen hij plots een aantal scherpe nageltjes bij zijn staart voelde gepaard met een absolute aanvalskreet. Hij moest tot zijn eigen schaamte toegeven dat hij zojuist toch even van schrik gegild had. Met een ruk draaide hij zich om, Rudekit… “Rudekit! Ik schrok me dood!” Riep hij ietwat verontwaardigd uit. Natuurlijk had hij kunnen weten dat het gewoon een kitten attack was. Dat gebeurde wel vaker. Kittens wilde immers gewoon spelen. Maar hij was zo in gedachten verzonken geweest dat Rudekit hem behoorlijk had laten schrikken. “Wat een kreet kan jij maken zeg.” Vervolgde hij met wat nerveus gelach. Hij moest toch echt nog even van de schrik bekomen…