Auwie[Falconpaw]

Onderwerp: Auwie[Falconpaw] ma 18 mei 2020 - 18:42

De traantjes stonden nog steeds in haar oogjes toen ze van de Elder Den weg stapte. Haar kleine lichaampje deed pijn van de val die ze gemaakt had na de duw van die gemene poes. Zonder verdere woorden, op haar 'Ik haat je' na, was het afgelopen geweest. Al voelde het niet zo aan, ergens wist Storkkit dat als ze die Elder zou zien het haar humeur geen goed zou doen. Een gelukje, het leek erop dat die veel tijd doorbracht in haar den, die dus de den van alle Elders was. Niet alleen van haar. Wel, Storkkit had toch geen interesse meer in die stomme Elder Den. Dus dat kwam goed uit. Tranen liepen over haar wangetjes en maakte haar vacht vochtig. Haar zij stak. Het was geen heftige pijn, die had ze nog nooit meegemaakt, maar voor een kitten was ook geen leuke pijn. Alsof pijn leuk kon zijn. Ze keek naar de Medicine Cat's den, moest ze daar naar toe nu? Wanneer was pijn erg genoeg om Routnose en Falconpaw ermee lastig te vallen? Het deed echt zeer hoor, maar straks werd ze een aansteller genoemd. Met een andere stap brandde het nog meer. Het was niet meer dan een schram en een blauwe plek die onder haar vachtje zou ontwikkelen. Maar dat wist ze natuurlijk niet. Nog steeds een beetje snikkend liep de kitten toch naar de den toe. Voorzichtig liep ze naar binnen, misschien waren ze wel druk bezig belangrijke dingen. In de den zag ze een rooie vacht, die van Falconpaw was. Routnose zag ze niet.''Kunt u me helpen?''vroeg ze de jonge kater, haar stem duidelijk nog wat overstuur.

Onderwerp: Re: Auwie[Falconpaw] di 26 mei 2020 - 10:28

Rout was even dingen aan het regelen. Dus in de tussentijd had hij het fort voor zichzelf alleen om te beschermen! Dat was natuurlijk heel erg belangrijk dat er ten alle tijden eigenlijk wel iemand was in de medicine cat den. En in die tijd kon hij een beetje kruiden ordenen en de den netjes maken. Want soms werd het best een rommeltje als het weer even druk was! Dan boeide het niet als er rotzooi op de grond viel, want je moest snel handelen. Opruimen kwam daarna weer. Dus hij was net weer bezig met spullen opruimen, tot hij gesnik hoorde in de den. Meteen schoten zijn ogen naar de kitten die de den in was gekomen en snelde hij naar de kitten toe. "Kunt u me helpen?" klonk er van de jongen kitten, overduidelijk overstuur. Wat was er gebeurd? Had ze pijn? Werd ze gepest? Hij knikte meteen en keek met bezorgde blauwe ogen naar haar terwijl hij zelf rustig probeerde te blijven. "Natuurlijk kan ik dat Storkkit, wat is er gebeurd?" vroeg hij even met zijn warme stem terwijl hij zijn staart beschermend rond de kitten sloeg. Oh laat het niet al te ernstig zijn, natuurlijk net als Routnose weg was natuurlijk he?

Onderwerp: Re: Auwie[Falconpaw] vr 29 mei 2020 - 23:04

Falconpaw kwam al naar haar toe gesneld, wat haar liet denken dat ze misschien wel zwaarder gewond was dan ze dacht. Ze voelde een warme staart om haar heen en keek op toen hij vroeg wat er gebeurd was. Even bewogen haar oortjes onzeker en keek ze weer naar haar pootjes. ''Ik..ik wou naar de Elders gaan..En daar was een stomme poes''begon ze stamelend. Ze slikte even voordat ze haar verhaal weer hervatten. ''Ze was gemeen en liet me er niet bij...en ze deed erg lelijk!''de laatste woorden waren een stuk duidelijker, de woede nog duidelijk daar. ''Maar ik ging niet weg...want ik was niet daar voor haar''. Ze wou gewoon de ouderen een bezoekje brengen en luisteren naar hun verhalen misschien. Dat was alles. ''En toen duwde ze me''het was eruit. Niet het hele verhaal, maar het was eruit. Dat zij gescholden had liet ze weg,dat was vast niet zo belangrijk. ''Nu doet mijn zij pijn'' ze draaide haar kopje naar de pijnelijke kant. Het stak nog steeds, al werd het minder. Kon hij ervoor zorgen dat de pijn helemaal wegging?

Onderwerp: Re: Auwie[Falconpaw] di 2 jun 2020 - 12:58

Je wist nooit wat je moest verwachten bij kittens. Gelukkig heelden kittens over het algemeen wel goed, maar sommige kittens zeiden helemaal niets als ze pijn hadden, terwijl andere kittens bij ieder klein pijntje meteen toe gesneld kwam en ze al snel de den weer konden verlaten. Hij hoopte natuurlijk liever dat het het tweede was. Straks was er wel een keer serieus iets aan de hand en dachten ze dat ze niet langs mochten komen omdat ze zich aanstelden. Dat, en Falcon vond het leuk om met kittens te werken, ze waren nog zo lief en onschuldig. Nog geen idee met wat er speelde in de boze wereld. Altijd zo naïef. Ze keek op naar hem toen hij zijn staart om haar heen sloeg, om haar toch wel te laten weten dat het oké was om hier te komen. "Ik..ik wou naar de Elders gaan..En daar was een stomme poes" klonk er stamelend van de kitten af, waarop hij even met zijn oortjes draaide. Stomme poes? Oh StarClan zeg niet dat ze het over Wisteriawisp had, die kon nog wel eens een handvol zijn af en toe. "Ze was gemeen en liet me er niet bij...en ze deed erg lelijk!" klonk er met lichte woede in haar stem. Jup... dat klonk nog steeds als Wisteriawisp. Hij hoopte alleen niet dat het Wisteriawisp was waarmee hij even mee moest gaan praten. StarClan laat het niet zo zijn. "Maar ik ging niet weg...want ik was niet daar voor haar" vervolgde de kitten haar verhaal tegen hem, terwijl hij begrijpend op haar woorden knikte. Hij wilde haar natuurlijk niet onderbreken, maar wel laten weten dat hij nog aan het luisteren was. "En toen duwde ze me" klonk er van de kitten af, waarop hij weer even begrijpend knikte. Een duw, oké. Wel een beetje ruw voor een kitten, maar goed. "Nu doet mijn zij pijn" klonk er terwijl ze haar kopje draaide naar de kant waar de pijnlijke plek was. Zijn eerste gedachte was natuurlijk een beurse plek, maar het was altijd even goed om voor de zekerheid te checken. "Ik denk dat ik wel weet wat het is, maar vind je het erg als ik voor de zekerheid even check?" sprak hij met een warme glimlach tegen de gevlekte kitten. Altijd even voor de zekerheid checken, voordat hij iets vergat. "Je mag even gaan liggen op je niet pijnlijke zij, dan ga ik even voorzichtig wat voelen, goed?" vervolgde hij met een knikje richting een mosnest. Dan kon ze tenminste even zacht liggen, dat werkte meestal beter dan de grond. En hij hoefde toch vrijwel geen kracht te zetten. "Sommige elders hebben gewoon een moeilijk leven gehad. Ze hebben zich manen lang voor de Clan ingezet, of zijn gehandicapt geraakt." Legde hij vervolgens even uit. Het was belangrijk dat ze wist dat sommige elders gewoon wat sneller prikkelbaar waren. "Daardoor kunnen ze wel eens wat sneller boos worden, maar ten alle tijd moeten ze gerespecteerd worden. De Elders hebben immers zich lang ingezet voor de clan, langer dan dat wij ooit kunnen indenken." sprak hij met een zachte glimlach. Ja, zelfs als de elders boos waren, moest je het maar respecteren. Voor alles wat ze hadden gedaan.

Onderwerp: Re: Auwie[Falconpaw]