We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
No one notices, no one even cares, when I fade away again. I'm a shadow, and no one remembers shadows.
Je zou toch verwachten dat in de meest starclanvergeten plek van het kamp je wat rust zou kunnen krijgen. Dat je eenzaam zou kunnen liggen tot je hart het begaf. Maar nee hoor, ze deelde deze den met het dikke ding dat zelfs nog minder goed te genieten was als zij zelf. En wanneer ze eindelijk even er uit durfde te gaan... "Abysshowl kan je nou echt niet in je eigen nest blijven liggen." Siste ze woedend, het was een staart die in haar nest lag, maar goed, dat was een staart teveel en Wisteria had hier echt geen zin in vandaag.
Jamie 239 Actief “She made broken look beautiful
and strong look invincible.
She walked with the Universe
on her shoulders and made it
look like a pair of wings.”
Onderwerp: Re: Lullaby of Woe ma 25 mei 2020 - 15:53
Met al het drama van de laatste tijd, waaronder haar eigen zorgen voor Shatteredice, had ze voor eens besloten om een nacht te besteden in de elders den. Normaal verbleef ze in haar eigen den, eerder een ondiepe kuil ergens aan de rand van de kampwand, weg van alle drukte. Want hoewel diepe littekens haar misschien schaadde, het was door haar mentale staat waardoor ze het nooit tot warrior had mogen maken. Al deed ze nog wel taken rond het kamp en dingen zoals jagen, vechten met haar clan zou nooit kunnen. Vechten tegen een brutaal rotjong wat geen opvoeding kreeg; dat, dat kon ze wel. Ze had zichzelf nog maar net weggelegd in het overige nest toen kleine dame Wisteriawisp naar haar siste. Meteen rezen haar haren omhoog en bekeek ze de gevlekte jeugd met een ijzige blik van haar ene oog. “Wisteriawisp, ik tolereer niet dat je zo’n toon tegen mij aanslaat. Stel je vraag opnieuw op een schappelijke manier, of ik denk dat je beter een nacht buiten kan doorbrengen om af te koelen”
Wisteriawisp
Elder
❀ Michelle ❀ 338 Actief In the fairy tales, the poor girl smiles when she becomes a princess. Right now, I don't know if I'll ever smile again.
Onderwerp: Re: Lullaby of Woe ma 25 mei 2020 - 23:33
You better hide that heart of yours
Ugh, natuurlijk had ze nu weer een grote bek volgens de gehandicapte. Kon ze niet ergens anders liggen, zoals ze normaal ook deed. Was dit nou echt specifiek om Wis te irriteren? Vast en zeker. Ze staarde naar de grijze kat. Haar staartje dikker. ”Ik zoek wel een andere plek om te slapen.” Siste ze haar toe. Want waarom zou zij iets lief moeten vragen Waarom zou zij zich moeten aanpassen aan de wereld. De wereld leek geen reet om haar te geven. Met een hmpf draaide de apprentice zich om en stapte de eldersden uit. Geniet er lekker van, neem mijn enige huis over Abyss. Have fun.
Onderwerp: Lullaby of Woe 
do 7 mei 2020 - 0:52
