I'm fluffy and I know it!

Onderwerp: I'm fluffy and I know it! do 29 dec 2011 - 16:38

Lavenderkit was al een paar keer uit de Nursery gewees, had vaak met een mosballetje gevochten alsof het een echte vijand was, had vrienden gemaakt, was aardig tegen iedereen, en kende het kamp al bijna helemaal. Toch was er een stukje dat ze nog niet kende. Met zachte pootstapjes en een snel op en neer rijzend borstje liep de rood witte poes naar de struiken waar ze al zo vaak naar gekeken had. Ze rolde af en toe om, doordat ze nog over haar pootjes of over haar staartje struikelde, maar alles ging veel beter. Ze was nog erg jong om als kitten hier gewoon rond te lopen, maar veel katten liepen haar haast omver of lette niet eens op haar. Mede omdat ze ook zo klein was, maar het leek alsof niemand haar eigenlijk wilde zien, maar ach, de wereld was ook zo groot. Ze begon nu haast te rennen, bij het zien dat ze al zo dichtbij de struiken was. Maar helaas, weer struikelde ze, en ze rolde als een bolletje verder toen ze tegen iets zachts aanbotste. Verschrikte rolde ze haast weer achteruit, niet wetend dat er hier ook iets leefde, straks had ze een das gevonden! maar gelukkig niet, want ze keek recht naar de vacht van een kat.

(hollystar)

Met haar staart rustig om haar lichaam heen gekruld en met dichte ogen zal Hollystar voor haar Den te genieten van de laatste zonne-stralen voordat Bladkaal echt om hun heen ging heersen als geur van verse prooi. Je hoorde haar niet ademhalen, maar haar borst rijst en daald net zoals de normale kat die van deze dag zat te genieten. Nadenkend over de toestand liet lHolly niet merken. Alles ging op rolletjes. Kittens zijn voor de sneeuw geboren, prooi was er nog steeds vol op. Lekker ding waren ze vooral, zij zaten zicht al voort te berijden voor het strenge weer zou toenemen. Ze deed haar linkeroog open om te spieken naar de Prooienstapel. Beetje mager zat de er wel bij. Gelukkig is er net een Jachtpatrouille erop uit gestuurd om via Vourtrees te gaan. Net voor die reuzachtige bomen was veel prooi te vinden en veel holen waar misschien nog van konijnen zitten. De Somali sloot haar oog weer om zicht te ontspannen toen er opeens iets tegen haar aanrolde. Ze voelde meteen dat het een kitten was. Die zachte kleine haartjes verraden ze meteen. Langzaam opende ze haar linkeroog weer en keek naar beneden naar haar poten waar een rood wit bolletje tegen aan zat. De kit keek op naar haar. Zou deze kit bang zijn voor mij, omdat ik Leader ben? Dacht ze. Die gedachte had ze trouwens wel toen zij een keer tegen Tallstar aanbotste. 'Is mijn vacht interresand voor je om tegen me aan te botsen?' Stelde ze de kit te vraag. Ze herkende de kit wel, Lavenderkit hete deze jonge kat. Een glimlag verscheen op haar gezicht.

'Is mijn vacht interresant voor je om tegen me aan te botsen?' Stelde ze de kit te vraag. Een glimlach verscheen op haar gezicht. LAvenderkit piepte even.''Ja mevrouw, ik bedoel nee...ja..''Ze wist het even niet meer. Ze dook in elkaar. Ze was niet bang voor deze kat, maar ze wist wel dat ze deze poes moest respecteren. Duizende vragen zonder antwoord schoten door het kleine hoofdje van LAvenderkit, vragen die ze allemaal wilde stellen.''Bent u de leidster van de clan? Mag ik commandant worden?'' Piepte Lavenderkit, zonder te weten wat ze eigenlijk had gezecht. Ze ging zitten en probeerde haar straartje, dat veel te kort was over haar pootjes te slaan. Ze deed ijverig haar best maar het lukte maar niet. Een beetje teleurgesteld ging ze weer staan, en weer zitten, in een andere pose, maar weer lukte het niet. Ze gaf het maar op, en dook een betje in elkaar, Eigenlijk had ze wel een beetje dorst gekregen, maar zewilde voor geen goud terug naar de Nursery, dan zat ze daarweer vast. Ze piepte iets onverstaandbaars en ging toen liggen, op haar rugje, alsof ze op haar buikje gekroeldwilde worden. Ze zag een doelwit, en ze sprong met een grote sprong recht op Hollystars staart.''Hebbes!'' piepte ze.

Hollystar keek de kit aan terwijl ze piepte als alleen een kitten dat kan. Deze kit dook ineen als een klein bolletje wol, net als een konijn eigelijk. ''Bent u de leidster van de clan? Mag ik commandant worden?'' Piepte de kit alweer tegen haar. Holly krulde haar poot onder haar borst, ze liet haar gezicht verzachten op de kitten. Hollystar had nog geen antwoord gegeven de de kat probeerde onhandig haar staart om haar poten heen te krullen. Tervergeeft, het lukte niet, te klein was haar staart nog. Het zien van de nieuwe generatie was om voor eeuwig naar te kijken vond Holly. Het zien van jong leven en sterke jonge Warriors gaf haar nog meer moed en kracht aan de Clan nog voordat ze Leader werd. De kit piepte iets dat Holly niek kon vangen met haar oren, al gou zat de kit op haar rug speels te doen. Holly's topje van haar staart gng van vreugde heen en weer bewegen. Al gouw was dat topjde doelwit geworden van kleine puntigen nagels en tantjes van dit jonge leven. Het deed niet pijn, de kit had nog niet de kracht om door haar pels te gaan, laat staat door haar vlees en bloed. ''Hebbes!'' Piepte Lavederkit vrolijk. De Somali kreeg weer een vrolijke grijns op haar gezicht. Met een ruk van haar staart verloste ze zich van de greep van de kit. Ze zwaaide haar vossen staart in de lucht, kijkend of de kit hoog kon springen en het nog kon vangen ook.

Haar leider zwiepte haar rode vossenstaart omhoog, en Lavenderkit keek er met grote ogen naar. Die wilde ze perse hebben, dan had ze het altijd lekker warm. Ze dook inelkaar, schudde haar achterste en sprong, bijna! Weer probeerde ze het, maar nu sprong ze verkeert en belandde ze op het nest van Hollystar, maar ze gaf niet op. Ze rende weer terug en dit keer had ze hem hoor! Ze beet erin, niet wetent dat dit misschien pijn kon doen, maar Lavenderkit had alleen nog maar kleine onvolgroeide melktandjes, dus ze hadden waarschijnlijk helemaal geen nut. Maar nu stonden Lavenderkits ogen even serieus en was de staart vergeten. Ze ging rechtop zitten en keek Hollystar aan, recht in haar gezicht, wat ze voorheen nooit zou hebben gedurft.''Weet u waar mama en papa zijn? Ik weet dat ik verzorgd wordt door een andere moederkat.''

(de vader en moeder zijn allebij dood)

De kitten leek er erg plezier in te hebben om in andermans staart haar tanden in te boren. Zo erg vond ze het ook weer niet, het was een kitten tenslotte. Die moeten zo speels te zijn om goede jagers en Warriors te worden. Waar denk je anders aan hoe ze het leren. Bladjes bespringen? Holly lachte een beetje bij die gedachte. Iedere kat jaagt op blaadjes die door de wind dansen. Een paar keer had Lavenderkit haar staart net niet te pakken. Ene keer sprong ze te laag, de ander te vroeg of te laat. Maar zo leren ze het teminste. Ten slotte had ze haar poten om haar staart heen geslagen en beet er weer in met meer kracht. Eindelijk voelde Hollystar de kleine tandjes door haar vacht gaat en met die scherpe puntjes haar vrees aanraakte. Het deed niet pijn, maar je voelde het wel. Dit wordt een bijterdje Dacht Hollystar met een grijns op haar gezicht. Toen ze even omhoog gleurde zag ze Silverpelt al verschijnen in de lucht. Haar ogen gleede weer naar de kit. Opeens veranderde de stemming van de kit net zo snel als een Monster over The Thunderpath. Lavenderkit ging zitten en had Hollystar's staart losgelaten. De Somali keek raar op en keek neutraal naar de kit met haar velle groene ogen. ''Weet u waar mama en papa zijn? Ik weet dat ik verzorgd wordt door een andere moederkat.'' De oudere poes verzachte haar ogen en zuchte klein bij de gedachte. 'Kom eens hier.' Beval ze en haalde haar poten onder haar borst vandaan en deed er een gebaar mee dat de kit tussen die rode poten kon zitten. 'Je weet dat elke ster aan de hemel een Warrior is die over ons waakt. Al is het een Kitten die vroeg naar Starclan ging, of een wijze oude Elder. Ze waken over ons, het hele woud.' Ze stopte even om weer naar die mooie sterren te kijken. 'Jou ouders ouders zijn nu ergens anders. In een andere wereld....Ze zijn daar-Holly wees met haar neus naar Silverpelt-, in Starclan....Zij waken over jou en zien jou elke dag groter en sterker worden.' Met een zucht drukte ze Lavenderkit tegen haar zachte borst aan, ze verwachte een uitbarsting van tranen van deze kit. Nu betwijfelde ze of het verstandig was om het haar te vertellen...

Lavenderkit trippelde naar Hollystar toe en ging tussen haar poten zitten, dat was lekker warm, ze vond het wel fijn.''Je weet dat elke ster aan de hemel een Warrior is die over ons waakt. Al is het een Kitten die vroeg naar Starclan ging, of een wijze oude Elder. Ze waken over ons, het hele woud.''Ze stopte even om weer naar die mooie sterren te kijken. ''Jou ouders ouders zijn nu ergens anders. In een andere wereld....Ze zijn daar-Holly wees met haar neus naar Silverpelt-, in Starclan....Zij waken over jou en zien jou elke dag groter en sterker worden.' Met een zucht drukte ze Lavenderkit tegen haar zachte borst aan, en was even stil. Tranen gleden van over de oogjes door de vacht naar beneden.''Bedankt Hollystar dat je me dit hebt verteld, het is veel beter dan liegen.'' Ze liet haar traantjes de vrije loop en sniftte er af en toe bij. Dus haar ouders waren dood.''Emberstorm zorgt nu voor mij.'' Zij ze, dat was de allerliefste moederpoes die z ooit had ontmoet.

Onderwerp: Re: I'm fluffy and I know it!