Zijn passen waren zwaarder geworden zins hij een kitten was geweest. Zijn lijf was dan ook gegroeid en de donkerbruine gemarmerde kater had ook een goed deel spieren die onder zijn pels rimpelde bij elke stap die hij zetten. Een veldmuis in zijn bek liep hij op kalme pas richting de kraamkamer. De andere moederkatten hadden al hun prooi en eigenlijk was dit zijn eigen deel, maar Tarkit zou toch ook moeten eten! Soepel glipte Darkmind de kraamkamer binnen en was blij dat het konijn van Bloodclan die anders altijd wel binnen te vinden was nu weg was! Dat dat een kat genoemd mocht worden was een Gods wonder. Het kleine zwarte kitten lag voor nu helemaal alleen en dat deed hem toch pijn. Hij had zijn moeder op deze leeftijd juist het hardste nodig! Woede borrelde door zijn aderen! Allemaal de schuld van Bloodclan! Dark schudden zich even voor hij richting het kleine jong liep en voor het nest ging liggen en legde de veldmuis tussen zijn voorpoten.
'Hey Tarkit, kijk eens wat ik voor je mee genomen heb.' miauwde Darkpaw en hij wachten even op de reactie van het kitten af. Zelf had hij zijn moeder ook moeten missen en zelfs op nog jongere leeftijd dan Tarkit. Dit jong had zijn moeder zien sterven hij niet. Ze was gestorven toen ze haar kittens geboren had.
@Tarkit