Also Hello..

Onderwerp: Also Hello.. zo 5 feb 2012 - 0:20

Met langzame passen kwam de grote spierwitte maine coon de Warriors den uit. Ze schudde zichzelf eens flink uit en likte even de vacht op haar poot schoon. Ze liep op een rustige tred richting de prooistapel en pakte een karige muis er van af. Langzaam liep ze terug en begon voor de Warriorden het oude taaie ding op te eten. Bladkaal.. Ze mocht het eten hier al niet, maar Bladkaal, tja.. Ze moest het er maar mee doen. Ze kon moeilijk naar Riverclan met haar vette vis stapen en gaan vragen of ze daar mocht jagen enkel omdat ze trek had in normaal voedsel in de winter. Zo kon ze eigenlijk wel uren door gaan. Want wat mocht ze eigenlijk wel? Haar broer en zus? Ja.. Maar er wachtte nog iets op haar.. Iets groots.. Maar wat.. Disturbingvoice zuchtte zachtjes terwijl ze haar kop hief. Leven in de tent? Uit de Warriorsden kwam een witte gestalte en Disturbing's gezicht betrok bijna toen ze de vacht herkende. Niet dat ze de poes niet mocht, Whiterose was gewoon.. Anders. Achja.. Misschien zou de poes haar niet opmerken.. En als ze dat wel deed, dan had Disturbingvoice pech en moest ze een verhaal met de poes aangaan.

(Whiterose)

I am the man who arranges the blocks. That continue to fall from up above. The food on your plate now belongs to the state.
A collective regime of peace and love. I have no choice in arranging the blocks. Under traitors rule, what they say goes.
The rule of the game is we all are the same. And my blocks must create unbroken rows. Long live Rushspirit! He loves you!
Sing these words, or you know what he’ll do...

Onderwerp: Re: Also Hello.. zo 5 feb 2012 - 11:56

Whiterose stapte met happerige stappen door haar gebied. Haar leven ws al zo ver gekomen en snel ze kon vanzich zelf nog voorstellen dat ze nog klein was. Zo teer en gevoelig nog en dat was allemaal in paar jaar verdwenen. Haar familie was dood naja de meste ze wist niet of ze meer had dan haar zus want die waren ook allemaal gevlucht. Het enige wat Whiterose zlf kon onthouden was de aanvl op haar clan. De strjd de lust het was te erg voor woorden. Ze keek omhoog en voelde he de sneeuw viel. Langzaam ging het naar beneden en ze voede een sneeuw fok op haar neus die langzaam weg ging door de zon en door de warmte van haar neus. De sneeuw werd steets erger dus Whiterose ging verder in haar eentje op pad. Terwijl ze terug keek naar haar gebied kwamen vage herringen naar boven. In een vage flash kwam alles omhoog wat er hier egbeurd was, ze zag hoe sommige delen nog steets beschadigt was voor altijd. De strijd zou nooit meer uit dit gebied verdwijnen en van Whiterose ook niet het was teveel in haar gekerft en zou er ook nooit uitkerven. Terwijl ze iep kwam ze ddichterbij een leven en wist wie het was. Het was Disturbingvoice. Dat zag ze meteen maar zou zij dan iets t delen hebben of helemaal niet? Whiterose nam ene beslissig en liep naar de poes toen om haar waardeloz dag met haar te delen.