Met langzame passen kwam de grote spierwitte maine coon de Warriors den uit. Ze schudde zichzelf eens flink uit en likte even de vacht op haar poot schoon. Ze liep op een rustige tred richting de prooistapel en pakte een karige muis er van af. Langzaam liep ze terug en begon voor de Warriorden het oude taaie ding op te eten. Bladkaal.. Ze mocht het eten hier al niet, maar Bladkaal, tja.. Ze moest het er maar mee doen. Ze kon moeilijk naar Riverclan met haar vette vis stapen en gaan vragen of ze daar mocht jagen enkel omdat ze trek had in normaal voedsel in de winter. Zo kon ze eigenlijk wel uren door gaan. Want wat mocht ze eigenlijk wel? Haar broer en zus? Ja.. Maar er wachtte nog iets op haar.. Iets groots.. Maar wat.. Disturbingvoice zuchtte zachtjes terwijl ze haar kop hief. Leven in de tent? Uit de Warriorsden kwam een witte gestalte en Disturbing's gezicht betrok bijna toen ze de vacht herkende. Niet dat ze de poes niet mocht, Whiterose was gewoon.. Anders. Achja.. Misschien zou de poes haar niet opmerken.. En als ze dat wel deed, dan had Disturbingvoice pech en moest ze een verhaal met de poes aangaan.
(Whiterose)