Met korte, ritmische stapjes vervolgde ze haar pad door het steeds groener wordende riverclan gebied. Ze vond het heerlijk zo, de koele ochtend blies strook zacht door haar middellange gevlekte vacht, het leek net water dat koeltjes over je vacht heen rolde tijdens het zwemmen. De poes had al een tijdje niet meer gezwommen, het water was haar immers altijd tre koud in leafbare, maar nu het weer zachter werd waagde ze zich weer in het nu hoger staant water voort te peddelen. Iets wat de calico poes gedaan zou hebben als een thunderclanner niet besloten had zich bij de river te vestigen. Even bleef de poes dan ook stil staan, normaal zou ze weg zijn gelopen, ze vond katten uit andere clans maar eng. Ze kon nooit goed inschatten hoe vriendelijk ze zou kunnen zijn met de vreemde katten, bang dat ze ze zou gaan bevrienden alleen om later vijandig tegen over ze te moeten gaan staan.

De poes zuchte even diep, de kater zag er vriendelijk genoeg uit, bovendien, de ontmoeting met shadefeather was goed gegaan, ze zou de kater bijna een vriend noemen, maar wist wel dat als het erop neer kwam ze zijn hersens uit kon slaan...toch? Even slikte ze, kon ze dat wel? Verward schudde de poes haar kop, ze moest en zou gaan vissen, met of zonder de kater daar. Met korte pasjes trippelde ze het hogere gras uit, proberend haar onzekerheden goed te verbergen. "Goedemorgen" begroette ze de tom met een korte vriendelijke glimlach "kalmerend he? Het water"

Voordat hij het doorhad stond er een Riverclanner aan de andere kant van de rivier; een gevlekte kattin met groen-gele ogen en een vriendelijke glimlach op haar gezicht. De groete hem kort met een goedemorgen en maakte een opmerking over de kalmerende krachten van het water. Hij knikte als antwoord. "Ja, soms is het zeker fijn om hier even te komen, om even het kamp uit te zijn en ook niet alle vogels en alle andere geluiden te hoeven horen," vertelde hij met eenzelfde vriendelijke glimlach. Kort ging hij terug naar het water bestuderen. Hij zag hoe de stromingen tegen elkaar vochten, hoe het water kolkte en op sommige plekken tegen werd gehouden door een steen, maar toch vond het een weg en stroomde het één richting op. Een beetje zoals het leven soms werkte. Misschien was er dan toch nog hoop voor het potje wat hij van zijn eigen leven had gemaakt.
Ardentheart keek weer omhoog, naar de Riverclan kattin. Hij wilde immers niet onbeleefd zijn en haar negeren. "Ik ben Ardentheart, trouwens," Stelde hij zich voor, want dat hadden ze beiden nog niet gedaan. En aangezien het er op leek dat ze een gesprek aan zouden gaan, zou het wel makkelijker zijn als ze wisten wat elkaars naam was.

"Ja, soms is het zeker fijn om hier even te komen, om even het kamp uit te zijn en ook niet alle vogels en alle andere geluiden te hoeven horen," antwoorde de kater. Ze glimlachte zacht en knikte voor ze haar blik weer op het water legde en toe keek hoe deze zich een weg baande langs de grote stenen die haar haar weg versperde. Was het maar zo simpel, zo je obstakels te kunenn vermijden door er als water gewoon langs te stromen, was het clanleven maar zo makelijk. "Ik ben Ardentheart, trouwens," mauwde te kater toen plots. Ze had het wel kunnen verwachten, tuurlijk ging de kater zich voorstellen...het kon niet anders...hij leek best aardig en sociaal..het is common sense. Kort glimlachte ze zacht "B-blossomflower" mauwde ze met een duidelijke spanning in haar warme stem, een trilling die ook zij opmerkte. Snel keek ze weer omlaag, om te controleren of ze niet daadwerkelijk door de grond heen zakte. Wat als hij nu dacht dat ze liever niet et hem praatte...alsof hij een stuk vossenstront was, nie waardig van haar aandacht. Weer wist ze de kater nerveus aan te kijken, een gebroken glimlach op haar snoetje "Leuk je te ontmoeten...A ardentheart". Zachtjes ging ze zitten en krulde haar staart over haar kleine pootjes, als teken dat ze van plan was er te blijven voor een tijdje, de kater was het waard...dat zou ze hem laten weten na haar enorme blunder "Is het in thunderclan echt zo luidruchtig?" vroeg ze hem toen, ze had goed geluisterd hoor...hoopte ze