The world keeps twisting

Onderwerp: The world keeps twisting di 16 jun 2020 - 19:58

Het zou voor hem zeker wennen zijn dat zijn apprentice nu medicine cat apprentice zou gaan zijn. Ze zouden sowieso moeten bespreken hoe dit nu in zijn werk zou moeten gaan, maar dat zou komen. Het belangrijkste was eerst dat hij bij haar wilde controleren hoe alles ging. Tall was er nu tenslotte officieel vandoor en hij had niet eens gevraagd om Pepperpaw als laatste te zien, maar Slatefur. Hij had niemand verteld wat er allemaal gebeurd was in de tijd dat hij met Tall was, hoe hij eigenlijk nog maar zeven levens had en geen acht. Het was iets dat hij moeilijk zou kunnen uitleggen. Hoe kon hij zeggen dat hij al dood was geweest voor hij zijn levens kreeg? Niemand zou dat waarschijnlijk begrijpen. Hij zette een aantal stappen de medicine cat den in en liet zijn blik rondgaan. "Pepperpaw?" Het zou mogelijk nog een tijdje druk zijn in deze den, terwijl alle katten die zwaar gewond waren herstelden, maar daar zou hopelijk verandering in zitten in de toekomst.

[Pepperpaw]

Een beetje verstrooid keek Pepperpaw naar de kruiden. Hoe kon ze in Starclan's naam een medicine cat zijn, als er niemand was die haar fulltime kon leren wat het allemaal betekende? Het enige wat ze kon hopen, was dat niemand echt ziek of zwaar gewond kon worden of dat Bloodhound het iets kon seinen. Bibberig zuchtte ze. Ze wist een paar dingen.. De basics van de basics van alle tijd die ze in deze den gespendeerd had en de kruiden die ze zelf gekregen had toen ze gewond was. Maar voor de rest? Het was allemaal fuzzy. Ze schrok op toen Acornstar haar naam noemde en draaide meteen om. "Ja? Acornstar?" vroeg ze, met een hint van lichte nervositeit in haar stem. De kater was er de laatste tijd niet gezelliger op geworden tijdens clan bijeenkomsten, dus ze was benieuwd of ze dat ook ging meemaken tijdens reguliere gesprekken.

Hij had geen idee of dit het handigste pad was voor de clan, maar Starclan had de keuze gemaakt om twee apprentices de volgende medicine cats te laten worden. Ze hadden alleen amper kennis en het was niet alsof hij zelf kon helpen, want als er iets was waar hij amper iets van wist dan waren het kruiden. Het was in ieder geval iets waar ze naar zouden moeten gaan kijken, maar dat kwam nog. "Ik kwam even kijken hoe alles gaat." Sprak hij rustig en liet kort zijn blik rond de den gaan. "Zijn er nog katten die zwaargewond zijn?" Natuurlijk kwam hij hier niet specifiek voor de katten in de den, maar meer voor haar. Hij had alleen het gevoel dat hij beter nog kon wachten met over Tall te beginnen voor nu.

Pepperpaw volgde de blik van Acornstar en trok een keertje met haar gevlamde oortjes toen hij vroeg over de katten van de clan. Ze liet haar blik nog even een keer over de den glijden, maar schudde vervolgens haar hoofdje. ”Nee.. de meeste katten hebben de medicine cat den wel verlaten. Ik heb gelukkig genoeg van Bloodhound en Acefray onthouden en van mijn eigen behandeling om oppervlakkige wonden te behandelen..” miauwde ze tegen de clanleider. Met papaverzaadjes, spinrag en hopen dat er geen infectie kwam, waren ze gelukkig een heel eind gekomen. ”Is.. is mijn vader nog gezien op clangebied..?” vroeg ze na een korte stilte, haar ogen zowel hoopvol maar angstig op hetzelfde moment.

Hij wist dat het ergens heel oneerlijk was om twee ongetrainde apprentices ineens als medicine cat aan te stellen, maar dit was wat Starclan had gewild, dus hij kon dat moeilijk negeren. En de clan had medicine cats nodig, vooral door de staat waar Bloodhound in was. Hij knikte dan ook alleen maar bij haar woorden, Het was goed dat de meeste katten de den verlaten hadden en weer hun werk konden doen, niemand hield er echt van om lang in de medicine cat den te blijven liggen. Haar volgende vraag was een die hij niet helemaal verwacht had en eerlijk wist hij ook niet goed hoe die te antwoorden. Het zou een leugen zijn om te zeggen dat Tall helemaal niet meer in de buurt geweest was, maar misschien was het beter voor Pepperpaw als hij dat antwoordde. Dan zou ze hopelijk ook niet naar hem op zoek gaan. "Niet dat ik vernomen heb." Het was een simpele leugen dat hopelijk het beste zou zijn.

Onderwerp: Re: The world keeps twisting