You again? Leave me alone Flea bag!

Ze was al vroeg uit haar nest gerutteld om op jacht te moeten gaan. Manepaw geeuwde luid en stond op waarna ze zich uitrekte en alle mos resten uit haar vacht schudden. Daarna was de jonge bruine poes het leerlingen hol uit gelopen en volgde de rest met een slaperige blik nog in haar ogen. Zins de bloodclan hier het kamp in hun klauwen had genomen werkte ze zich nog meer in het zweet dan anders. Niet dat ze niet graag trainde of leerde van haar mentor, maar Mane was het beu om voor de Bloodlcanners te moeten werken terwijl zij niets deden dan liggen etteren en commanderen terwijl de schaduw clan alles moest doen! Ze trippelde de tunnel door en schudden zich buiten de tunnel nog eens uit en schudden haar koppie om haar slaperigheid naar de achtergrond te werken. Wat niet echt hield. Ze kreeg er een rot humeur van! Chagrijnig stapte ze achter de rest van de te vroege jacht patruile aan. Haar bekkie geopend en bemerkte geen enkele prooi zo dicht in de buurt van het kamp, maar ze maakte zich steeds meer zorgen. Hoe dieper ze het woud in gingen des te stiller leek het te worden. Ze zochten, maar vonden enkel oude sporen. Nu er zoveel meer monden te voeden waren was er ook onnodig veel prooi nodig... Manepaw wist dat ze eigenlijk niet van de jacht patruile af mocht, maar ze moest uitzoeken of er nog veel verder geen prooi te ruiken viel. Om de 4 grote sprongen stopte ze even om met open mond de lucht in te drinken. Haar ogen werden steeds zorgelijker. Dit kon geen goed teken zijn! Manepaw sprong van het moerassige gebied waar de jacht patruile eerst naar toe was gegaan richting de Moerasgrotten. Misschien had daar zich een waterrat verscholen, maar bij elke grot waar ze even bij stopte rook ze niets dan muffige lucht. Ze rende verder en verder tot ze bij de verbrande plataan aan kwam. Op de weg er heen rook ze ook niets anders dan oude prooi lucht. Hijgend stopte ze even en liep op een struik af waar ze wel vaker een miezerige muis had weten te vangen in Leafbare. Ze sloop erheen en opende haar bekkie weer, maar opnieuw vond ze geen verse sporen... Waar was alle prooi gebleven? Ze richten haar blik richting de plaatst waar ze enkel ratten konden vinden. De Carrionplace Ze zouden er nooit alleen naar toe mogen gaan, maar nood brak wet! Ze moest toch iets vangen voor haar clan zodat zij tenminste de oudste en de moederkatten konden voeren... Maar Acorndust had gezegd dat daar ook zieke ratten konden rond lopen! Met grote twijfel zetten ze eerst een paar aarzelende passen. Haar adem was weer kalmer, maar Manepaw hakte de knoop door en zetten het op een stuiven richting de plek waar ze als enige nog prooien leek te kunnen vinden. Onderweg hield ze haar bek op een kier om de lucht langs haar gehemelte te laten gaan door de snelheid die ze maakte, maar als nog rook ze geen verse prooigeuren? Eindelijk kwam ze bij het tweebeen hek aan van de Carrionplace. Ze wilde eerst even uit hijgen voor ze het zou betreden. In kalme pas trippelde ze richting het gat en keek er even door heen. Er waren hier ook nog raven. Ze waren veel groter dan duiven, maar ze moest of hen vangen of de ratten! Ze rook verder in het gedeelte van het woud waar zij geweest was geen enkele prooi meer die pas uit hun holletje was gekomen. Manepaw was net het gat door gesprongen toen ze een stem hoorde.  De jonge poes draaide zich half om en zuchten inwendig. 'Waar heb jij het over?' miauwde ze licht geirriteert, waarom moest hij hier nu zijn? Ze wist dat er Bloodclanners de schaduwclanners in de gaten hielden, maar zij was op jacht en dat wilde ze graag afmaken!

@Orchis