For men that sow to reap:

Eindelijk mocht hij even het kamp verlaten! Grrr! Als hij de kracht had gehad zou Darkmind elke bloodclanner het kamp uit smijten zonder pardon, maar die inkattige kracht bezat hij helaas niet.  Toch moest Dark wel jagen. Een grom verliet zijn keel terwijl hij op geuren aan het opsporen was naar prooi. Een nieuwe geur kwam langs zijn geurklieren en een nog luidere grom verliet zijn keel. Hoe kon die kater zijn eigen clan verraden! Boosheid nam bezit van hem, maar de donker bruin gemarmerde leerling kreeg net de geur van een vroege fazant in het schaduwclan woud. Die zou hij eerst het hoofd bieden! Sluipend bewoog Darkmind zich van schaduw naar schaduw wetend dat er een Bloodclanner niet ver achter hem zou zitten op te letten. Nu maar hopen dat die kat zich koest zou houden? De geur kwam steeds dichterbij en werd daardoor ook sterker. Dark zag hoe de vrouwelijke bruine vogel de aarde open krabde met haar poten  en er later incekten uit het omgewoelde plekje op te pikken. Ze letten alleen wel verdomt goed op haar omgeving! Dark sloop langs de struiken en hield zijn prooi goed in de gaten en kroop onder een laag hangende tak van een omgevallen boom door. Nu was hij binnen sprong bereik. Hij wachten even tot ze weer begon te krabbelen en sprong bovenop de vrouwelijke fazant die wel schrok, maar geen enkele kant meer op kon. Zijn bek sloot zich rond haar keel zodat ze geen geluid meer kon maken nog dat ze adem kon halen. Ze flapperde wel nog even met haar vleugels die elk deel van zijn lichaam probeerde te raken en hier en daar werd de leerling ook wel geraakt, maar echt schade maken deed de fazant niet. De mannelijke fazanten zouden harder slaan, zelfs in paniek en doodsangst. Toen de prooi geen beweging meer maakte sleepte Darkmind hem tussen de struiken en schraapte er aarde en bladeren erover heen en sprong daarna richting de plek waar  hij Tallstar geur geroken had. Zijn vacht dik opgezet waardoor de jonge kater groter leek stapte hij tussen de bomen door. Daar zag Darkmind wat hun voormalige schaduwclan leider aan het doen was. Ja zo zag hij het voormalig! De vuile verrader! Toch ging Dark niet meteen naar hem toe en probeerde eerst nog wat prooi te vinden, maar de prooi hier in de buurt zou wel muisstom zijn als ze zich met deze herrie buiten hun holletje zouden bevinden.

Hoewel de vogels floten zaten ze te hoog om er direct goed bij te kunnen. Echter spotten Dark een eenhoorn een vossenlengte bij Tallstar vandaan. Zijn oren zakte naar achteren en hij sloop zachtjes maar toch snel naar voren. Elke keer dat de prooi op keek stond hij dood stil, met een poot in de lucht of alle 4 aan de grond. Toen hij op de juiste afstand stond schoot hij naar voren. De eekhoorn sprong nog net weg van zijn klauwen, maar de donkerbruine gemarmerde kater gaf niet op en zetten de achtervolging in. De prooi maakte een scherpe u bocht die Darkmind ook inzetten en heel even maar vertraging op liep, maar die haalde hij direct weer in. Een boom voor de verrader schoot de eekhoorn de boom in. Dark zetten zich af en klemde zich aan de boomstam vast en in zijn bek net het uiteinde van de prooi tussen zijn tanden. Daarna begon hij omhoog te klimmen zoals hij zichzelf talloze malen had getraind wanneer hij vrijaf had. De eekhoorn klom ook naar boven, maar bij de eerste de beste tak klemde Darkmind zich vast en planten een voorpoot op het achterwerk van zijn buit. Zo kon deze niet weg vluchten. Daarna herplaatste de jonge krijger zijn achterpoten met zijn klauwen diep in het schors gedrukt. Dark rekte zijn nek uit en moest zich even terug trekken toen de eekhoorn met probeerde te bijten in zijn neus, maar daarna hoewel het diertje luid kwetterde beet hij met dood en brak zijn nekje. Hoewel een beetje onhandig, maar Darkmind trok zijn voorpoot terug en sloeg deze zo snel als hij kon om de boomstam heen. Daarna begon hij naar beneden te klauteren. Zijn blik was op de grond gericht. Al zat Tall daar, nog keek de donker bruine krijger hem niet aan. Het laatste stukje sprong Dark naar beneden en landen soepeltjes. Waarna zijn ogen pas naar de ex schaduwclan leider gingen. 'Dat kun jij vast niet meer?' vroeg Darkmind met een uitdagende blik in zijn ogen. Nee hij zou dit stuk vossenstront echt nooit meer geloven nog volgen. Zijn loyaliteit en respect had de bruin gestreepte kater compleet verspeeld!