Waking up

Onderwerp: Waking up vr 24 apr 2020 - 14:45

If you don't know where you want to go,
then it doesn't matter which path you take

Haar snorharen trilde zachtjes. Groenblauwe ogen opende zich langzaam en knepen zich weer even samen tegen het harde licht dat haar verblindde. Ze was.. Waar was ze?

De kleine kat kwam langzaam omhoog, haar spieren brandde van het weinige gebruiken de afgelopen.. hoe lang? Nogmaals knipperde de apprentice en duwde haar lichaam omhoog. Waar ze was was nogsteeds.. onduidelijk. Er waren andere katten? Maar die zeiden niets.. of waren zelf ver in dromenland. Ze slikte haar keel schor en ruw. Langzaam, bibberend op haar poten stapte ze door de ingang. Kamp.. was dit.. Nogmaals knipperde de kitten en keek rond. Zoekend naar iets bekends, zoekend naar iemand.. mama? Of.. wie.. iemand..?

-open! Serpent heeft vanaf vlak na haar apprentice benoeming tot aan nu in de medicine cat den gelegen. Constant slapend en nauwelijks wakker. Ze heeft een ongeluk gehad waarbij ze hard op haar kopje is gevallen.-

Onderwerp: Re: Waking up vr 24 apr 2020 - 14:52

Pythongaze had niet veel beters te doen dan af en toe eens een rondje door het camp te lopen - kwestie van zijn poten te strekken en zijn angsten langzaamaan te overwinnen. Het territorium ging hij nu zeker niet in, met de huidige onzekerheid. Iedereen bleef volhouden dat Sinclaw dood was, maar dat kon hij niet accepteren. Dat was simpelweg niet mogelijk. Hij zou het pas geloven als hij het met zijn eigen ogen zag - en, zoals iedereen wel wist, was Pythongaze al zijn hele leven blind. Veel gezien zou er dus niet worden. Maar zijn gevoelige oortjes pikten een geschuifel op in de Medicine cat's den. Hij draaide zijn kopje lichtjes, om het geluid beter op te vangen, maar toonde verder niet echt interesse. Er was zo veel geschuifel in de medicine cat's den, meestal betekende het helemaal niets.

Onderwerp: Re: Waking up vr 24 apr 2020 - 15:08

De tom lag op de openplek. Zijn nek en rug bezweet van de brandde zon die op hem straalde. Zijn klauwen groeven zich in het aarde. Tanden knarste luid op een bot. Orchis bromde onder zijn gesmak door. Een kat was naar hem toe gekomen om zijn prooi te stelen maar sinds Shadowclan zo goed voor zijn maaltijden zorgde stond hij zijn verse hapjes vlees niet zo maar af. Met zijn oren in zijn nek gromde hij steeds luider en knaagde alsmaar harder. Spetters kwijl vlogen rond en met trappende achterpoten verjaagde hij zijn clangenoot. Hij zou zijn restjes eten niet verlaten.. oh wacht jawel. Er kwam iets interessants aan! Een verward poesje stapte uit de ziekenboeg en dat was motivatie genoeg voor Orchis om zijn lunch af te breken. Snel krabbelde hij overeind. Er was een nieuwe prooi in zicht. De tom likte zijn bek snel af die onder de kwijl en etensresten zat en huppelde naar grijze apprentice. Met een schuin kopje keek hij haar aan. ''Hallo daar sleeping beauty.'' Sprak hij met een grimas terwijl hij een plukje mos van haar pels sloeg. ''Ik heb je nog niet gezien.. gek. In ieder geval, welkom thuis.''

Onderwerp: Re: Waking up vr 24 apr 2020 - 15:15

De gevlekte kater zat in het kamp, zijn oren strak naar achteren geduwd en zijn goud gele ogen rondspeurend over de grote groep katten. Groter dan normaal, groter dan dat hoorde. Alles was anders dan dat hoorde en hij kon er maar geen grip op krijgen. Hij was bang. Bang voor alle veranderingen, bang voor de gevaarlijke katten in hun huis. Bang omdat mama er niet was, bang omdat papa er niet was. Bang omdat hij niet wist of hij zijn ouders ooit nog terug zou zien, en wat hij over ze moest denken. Alles wat ineens zo moeilijk en anders. En ander was verkeerd. Hij haalde diep en gefrusteerd adem toen hij Pythongaze zag lopen, zijn jongere broer. Nu zijn ouders uit beeld waren was hij wanhopig om zich vast te houden aan alles wat hij nog over had; zijn siblings. En de bruine kater was kwetsbaar en mislukt. Bijna al zijn siblings waren mislukt, allemaal behalve hij. Over mislukte siblings gesproken... Zijn kop draaide ook naar de medicine den. Serpentpaw. Bij Starclan wat had ze lang daar gelegen, zo goed als levenloos. Hij was bang geweest dat ze dood was. Maar blijkbaar niet. Haastig stond hij op en gaf zijn pels enkele likken om zichzelf een houding te geven. Zijn zorgen hielt hij binnen terwijl hij langs zijn blinde broer liep en deze kort een kopje gaf. "Onze zus is wakker. Kom" Baasde hij naar de ander, waarna hij een stuk voorzichtiger zijn zusje benaderde. Cottonpaw was van nature redelijk bazig, redelijk sturend. Het liefste wilde hij dat de hele wereld naar zijn wensen en eisen luisterde, maar dat deed het niet, deze situatie was al een goed voorbeeld ervan. "Serpentpaw, zus" Hoewel hij altijd loog en zijn stem bedriegelijk stabiel kon houden, was er toch een vreemde opluchting en warmte in te vinden. En toen kwam er een van die vuile hazenneukers naar hun toe. En nog voor hij het wist begon hij tegen zijn zusje te praten. Zijn kleine mislukte zusje waar hij verdomt veel van hielt ondanks dat ze zo ver weg van perfectie was dat het pijn deed. Hij zette al zijn vacht omhoog en ging tussen de bloodclanner en zijn familie in staan. Van buiten leek hij misschien stoer en zelfverzekerd, van binnen kon hij wel janken van de angst. Dit... Beest was zo goor. "Blijf weg van haar"

Onderwerp: Re: Waking up vr 24 apr 2020 - 16:37

If you don't know where you want to go,
then it doesn't matter which path you take

Chaos.. WAs dat.. normaal? Ze knipperde nog een paar keer. Volledig opgenomen door haar omgeving en schrok op toen ze een.. bekende?? stem hoorde. Ze draaide haar kopje bij en staarde even schaapachtig naar de gevlekte kat die tegen haar sprak. Ze herkende hem.. toch.. W..Nee niet white.. Cottonkit?"[/b] Mauwde ze zacht, vragend. Voor haar kop terug schoot naar een andere kat die haar aanraakte. Ze knipperde niet geheel wetende hoe ze moest reageren. "Wie bent u?" Vroeg ze, de stem van haar broer? liet haar een stap achteruit zetten. Haar keel was zo droog.. Ze wou.. wat wou ze? Wat was dit allemaal...

Onderwerp: Re: Waking up vr 24 apr 2020 - 19:03

Cottonpaw's pootstappen benaderden hem. Zijn broer mauwde dat hun zus wakker was. De elder fronste niet begrijpend (een uitdrukking die vrijwel in zijn gezicht gebeiteld stond) maar volgde het geluid van de stappen van zijn broer. Serpentpaw. Haar geur vulde zijn neusgaten voor het eerst in.. In manen. Hij was hem vreemd tegenwoordig, alsof ze niet langer zijn zus was, alsof ze dat nooit geweest was. Het was niet dat hij per se gedacht had dat ze dood was; maar eerder dat haar afwezigheid niet meer opviel, niet meer abnormaal was. En nu was ze wakker en Pythongaze wist niet hoe te reageren. De vuile stem van een Bloodclanner kwam tussen hen in. Cottonpaw beval hem meteen om weg te gaan. Pythongaze, die nog steeds naast zijn broer stond, staarde met zijn blinde blauwe blik de richting van de Bloodclanner uit; al waren zijn oortjes gericht op zijn familie. Hij hoefde de opmerkingen van de Bloodclanner, die hier niet hoorde te zijn, niet te horen. Ze deden er toch niet toe.

Onderwerp: Re: Waking up zo 26 apr 2020 - 11:44

Orchis had wat op het oog maar de wereld werkte niet dat je er zomaar heen kon lopen en grijpen kon. Nee, er waren altijd obstakels die in de weg van de prijs lagen. De tom maakte zich niet druk om de blinde mol, maar eerder om de gene die later aansloot. Hij wist de naam niet maar kon door zijn woorden de link leggen dat dit dus al die lieve kinders van Sinclaw waren. Enkel jammer dat mama er niet meer was. De wit met zwarte apprentice stelde zich stoer op maar Orchis keek dwars door zijn schild heen. Hij greens voor kort en trok toen een gezicht vol doodsangsten uit. ''Oh nee! O-orchis s-staat te trillen van angst!' Oh machtige shadowclan kitten, laat O-orchis m-met rust!'' Riep hij uit waarna hij met zijn serieuze kop uitbarstte in een hard gelach. Spetters vlogen uit zijn mond toen hij begon.

Nadat hij eindelijk weer op adem kwam van zijn gelach schraapte hij zijn keel en gaf een onverwachtse klap tegen de apprentice zijn kaak. ''Mijn naam is Orchis, een goeie vriend van jou moeder..'' Mauwde hij rustig tegen de she-cat terwijl hij dichter naar haar toe stapte. Zijn neus wiebelde toen hij haar geur in zag nam. ''Jou moeder is Sinclaw.. en zij heeft mij opgedragen zodra je wakker was.. ik jou naar je echte thuis moest brengen. We zijn hier, de Elite, voor jou.''

Onderwerp: Re: Waking up