I was haunted by the two sides

En wat voor een dag was het? Oh ja, een nieuwe dag om te denken over alle vreselijke dingen die er nu afspeelden. Ze was nog steeds niet over de dood van haar zus heen, nog steeds boos over het feit dat ze verloor tegen een domme shadowclan apprentice, en alles was vreselijk voor haar. Het was warm terwijl de zon fel scheen op de grond, waardoor het erg warm was. Haar wit met bruin bevlekte vacht lag daar op haar zijkant op de warme grond, het was beter dan domme dingen uit te spoken en dan weer de schuld op je te krijgen. Een erge schuld. Haar oranje ogen keken naar de lucht die vol met kleine wolkjes zat, maar toch genoeg plaats lieten voor de felle zon om te schijnen. De young-one hield wel van de zon, lekker warm, het gloeide, het bracht licht…

[+tigera]

Tigera kwam weer het kamp in na het jagen. Ze merkte nu pas hoe lekker warm de zon was op haar vacht. Ze had nu een pauze in haar schema dus ze kon net zo goed even zonnen. De jonge young-one keek om haar heen voor een plekje om te zonnen en zag een plekje naast een oudere young-one. Misschien konden ze ook even praten? Dan kon ze nog wat tips krijgen en vragen. Meteen kon ze ook vertellen wat ze nu toe heeft meegemaakt als young-one. Vrolijk liep ze erop af. Geen idee dat de poes het niet zo had op vrolijke katten. Hallo! Mijn naam is Tigera en ik ben nu 7 moonds! Is het goed dat ik naast je kom liggen? Ze hield haar kopje scheef, terwijl ze vroeg of ze naast haar mocht liggen. Altijd iets vragen voor je iets doet aan oudere katten en ze met respect behandelen. Anders kom je nooit hoog in de Elite.

Oei. Meteen kwam de vrolijkste der vrolijke katten erbij. “Hallo. Ja je mag naast me komen liggen als je maar rustig aan doet”, mauwde de witte young-one en bleef gewoon liggen. Het had geen zin om een jongere young-one te kwetsen nu zij zelf ook gekwetst was door alles dat er was gebeurd. Vrolijkheid was nu wel irritant, een woord dat ze niet in haar kop wilde hebben. Want haar emoties hadden een grote achterstand. Gelukkig kon de poes haar taken goed en snel uitvoeren, zodat ze daar niet teveel last van kreeg, maar gedurende die taken denkt ze soms terug. Terug aan die tijden die ze besteedde met haar zus, haar vrienden. Iedereen die dood ging… Uit het niets. De young-one dacht dat haar zus wel wat sterker was dan dat. Maar nu geen tijd aan herdenken. Een kat uit de elite hoort niet te treuren door een zwakkeling die dood ging.

Tigera hoorde dat ze naast de poes mocht gaan liggen, maar Rustig moest zijn. Waarom dat nou weer! Dat was niet het plan! Het plan was om wat tips uit haar te krijgen, beetje te oefenen en haar skills laten zien! De oudere young-one leek wel erg in gedachte zijn gezonken met in haar ogen een heleboel emoties... Verdriet en koppigheid was het meest te zien. Misschien kon ze haar opvrolijken! Maar waarmee.... Oeh! Tigera heeft een idee! Wat is de grootste prooi wat je ooit hebt gevangen en hoe heb je hem dan gevangen? Misschien wordt de poes, waar ze haar naam nog steeds niet van weet, zo wat afgeleid. Intussen is Tigera ook aan het genieten van de lekkere fijne warmte op haar vacht.

En de rustigheid was niet te vinden. Maar dat boeide nu ook niet meer. Alles dat ze zag deed haar pijn. Vanbinnen. En nu moest ze nog zien te herinneren welke prooi de grootste was die ze ooit heeft gevangen. “Dat weet ik niet…”, reageerde de wit met bruin bevlekte young-one en legde haar kin op de grond zodat ze vooruit kon kijken. Haar stem klonk nogal muf en ook zij was helemaal zwak. De poes was uitgeput van te denken. Al die emoties waren haar een last. Soms zou ze wensen dat ze emotieloos was. En kon doen wat goed was voor de Elite. Al die doden waren lafaards. Waarom kon ze dat besluit niet nemen en verder gaan met het leven?

hu, Je weet niet wat de grootste prooi is die je hebt gevangen? Iedereen heeft toch wel een reusachtige prooi gevangen? Nou dat is niet helemaal waar. Kittens en hele jonge young-ones hebben nog geen grote prooien gevangen. Hun moeten het nog onder de poot krijgen. Very Happy

. De oudere young-one lijkt uitgeput... Misschien heeft ze wel honger! Zonder iets te zeggen loopt ze naar de prooihoop en haalt er een klein muisje vanaf. Daar heeft ze misschien zin in! Ook gaat ze dan wel een gesprek met haar voeren. Tigera loopt vrolijk trippelend terug. Voor de andere poes haar neus laat ze het muisje vallen. 'Ik dacht dat je wel honger had...' Zei Tigera twijfelend. Zal ze wel wat willen eten? Zij krijgt in ieder geval al water in haar mond. Hopelijk zij ook...

De poes bleef gewoon liggen, genietend van de warmte. De ander bood haar een prooi aan door een muis voor haar gezicht te laten vallen. “Dankje”, zei de wit met bruine poes zachtjes. Haar oranje ogen bekeken de muis, waarna ze een hap nam van de prooi. Ze wikkelde haar staart rond haar lichaam en bleef door eten. Voor nu was de young-one afgeleid van haar slechte emoties, die slechte tijden. Ze was er eindelijk even vanaf. Dat deed haar goed.

Blijkbaar is haar actie een succes. De oudere kat begon met eten van de muis. Tigera ging naast haar zitten en bleef stil naar de poes kijken. Eindelijk was zij ook even rustig. Iedereen moet een rustig momentje krijgen om te rusten. Dat weet zelfs zij. Ineens bedacht ze dat je na een prooi eten vaak ook dorst krijgt. Ze liep stilletjes weg en pakte een klein kommetje van een twoleg en liep daarmee naar een waterton van twolegs om het kommetje te vullen met water en liep terug. Toen ze aankwam legde ze het kommetje neer. 'Ik dacht dat je ook wel dorst had...' zei ze aarzelend, maar rustig. Eindelijk is ze een beetje rustiger geworden!

De jongere young-one bood haar ook een kommetje van water aan. De wit met bruine poes ging al ietsje rechter zitten om uit de kom te drinken, maar haar blik was gericht naar de ander. Waarom bood ze haar al die dingen aan? Het was in de elite ieder voor zich, niet de bedoeling dat je ander zou helpen wanneer ze vastzaten met problemen in hun eigen ziel. Na wat te drinken, zette de young-one zich recht met haar staart gewikkeld rond al haar poten. “Dus waarom bied je me al die dingen aan? In de elite is ’t ieder voor zich”, zei de witte poes vervolgens, erg zacht.

Na de vraag van de oudere poes, dacht Tigera even na. Dat is een lastige vraag. 'I...Ik denk omdat ik zag hoe uitgeput je was... En ik wil wel met andere katten vrienden worden om op tenminste een paar katten te vertrouwen dat ze me bijstaan of om me iets te leren. Alleen zijn in de Elite is soms vervelend. Helemaal als je vragen hebt of in een moeilijke periode bent. ' zei ze aarzelend. Ja, waarom doet ze dat eigenlijk allemaal. Is wat ze zei echt de reden of is het iets dat in haar zegt dat ze vrienden moet maken. Misschien komt er iets ergs aan en wilt ze vrienden hebben om niet alleen te staan. Ze weet niet waarom ze het doet. Alleen iets zegt dat ze het moet doen. 'Heb jij eigenlijk wel vrienden?' vroeg Tigera nieuwsgierig. 'Je hoeft het natuurlijk niet te zeggen! Ik ben alleen nieuwsgierig. Ik wil je alleen leren kennen.' zei ze nerveus. Ze wilt van alle katten iets weten, zodat ze dat kan gebruiken als ze een opdracht als member krijgt of als er iets mis gaat en ze moet vluchten, natuurlijk, maar dat gaat ze nooit tegen iemand zeggen.

Het was een hele , aarzelende verklaring die uit de poes haar bek kwam. Maar daar antwoorde zij zelf niets op. De jongere young-one vervolgde toen met een vraag of ze vrienden had. “Iedereen waar ik van hield is weg. Doodgegaan, weggelopen, verslagen op het veld. Ze zijn allemaal weg, ze zijn allemaal zwak! Zelfs mijn liefste zus is gewoon vermorzeld door iets waarvan we niet eens weten wat het is! Het is stom, het is vervelend, mijn hartje doet maar pijn al weet ik dat het gewoon domme zwakke katten zijn”, reageerde de poes wild, ze kon niet meer kalm blijven. De wit met bruine young-one was alles kwijt, en ze zou niet vrienden willen worden met deze poes, want op d’n duur zou ze haar ook kwijtraken. Haar woede borrelde naar boven, ze zou een bloeddorstige elite member worden die niet zo maar zou sterven door het domste dat op haar pad kwam. Iemand die niet zou wegrennen door angsten en iemand die geen vrienden meer zou maken, want dat bracht alleen maar pijn.

Toen de poes een uitbarsting had, schrok Tigera er wel van. Misschien moet ze daar niet meer over hebben. 'Uumm...Ik heb misschien iets dat je helpt. Alleen als je het fijn vind natuurlijk! Een vriend heb je nodig in een moeilijk periode, maar er is ook iets anders dat je kan gebruiken, een voorwerp. Een steen of een veer, zoiets. Als dat je doet denken aan een dierbare of dat je bij dat voorwerp je hart luchten. Als niemand het weet kan niemand het ook van je nemen.' vertelde Tigera kalm. Hopelijk wordt ze iets rustiger. Straks brengt ze ook nog angst in de Elite en dat kunnen ze niet hebben. Dan vluchten alleen maar meer katten weg. Als je naar Tigera kijkt zie je niks, maar van binnen is ze best bang voor de poes geworden die voor haar staat. Het is best eng dat meestal de engste leden in de Elite voortkomen door het verliezen van vele dierbare, maar zij probeert altijd positief te blijven. Ook al is dat vaak heel lastig.....

Wablief? Een voorwerp? Zo’n stom levenloos object zou haar niet beter kunnen doen voelen. “Een voorwerp kan me niets schelen. Het kan me niet helpen, het is maar zo’n stom levenloos object. Alsof je al je problemen tegen een dom dood lijk gaat vertellen”, reageerde de poes weer woedend. Een jongere poes zou haar niet kunnen helpen. Zij zou haar niet kunnen helpen van haar problemen af te kunnen komen, dat zou ze echt niet kunnen. Een elite member gelooft niet in vriendschap. En een echte elite member helpt anderen niet, het is ieder voor zich en dat zou deze poes duidelijk moeten leren nadat ze haar woede zo omhoog heeft gehaald. En de wit met bruine poes zou het niet erg vinden moest ze een kras of twee verkopen aan de poes naast haar, maar ze wilde haar voor deze keer nog sparen. "Let op met je woorden next time", zei de young-one al wat kalmer.

Tigera schrok wel van haar woorden, maar ze werd er ook kwaad van. Hoe durft die die stuk stront, die ook nog op de zelfde rang als haar staat zo tegen haar tekeer gegaan. Tigera is een echte Elitekat en dat zal ze bewijzen ook! 'Ik probeer alleen maar te helpen, hoor! Een vriend te zijn waar je je hart kan luchten! Maak je duidelijk dat je dat niet wilt, prima! Probeer ik iets ander en wat krijg ik er voor terug?! Gesnauw! Let op je woorden de volgende keer, hé! Oh, sorry dat je jezelf moet tegen houden om mij aan te vallen intussen ik wil helpen! Rot toch een eind op!!' Snauwde ze kwaad. Haar staart zwiepte wild heen en weer en haar oren zitten in haar nek. Tigera is op haar hoede voor als de kat haar aanvalt, maar ze weet een plek waar ze nog net kan komen. Het is te smal voor de grotere en oudere Young-oen! Sinds vandaag moet ze dan wel opletten of ze haar ziet, maar dat komt hopelijk wel goed. Ze gaat gewoon extra goed trainen in gevechtstraining!

De andere young-one begon te snauwen, en nog hevig ook. “Sorry als ik je boos heb gemaakt, maar je snapt gewoon niet… Je snapt niet dat… dat… je snapt… nee…”, ze wilde wel terug snauwen maar iets zei dat de poes moest terugtrekken. Ze was weer in elkaar gezakt, maar de young-one deed moeite om haar tranen in te houden. Ze wilde niet huilen, ze wilde haar zwakte niet tonen. De witte poes had alweer iets verpest, alweer. Elke. Keer. Weer. Haar oren zaten weer in haar nek gevestigd, haar positie weer hetzelfde zoals in het begin van dit gesprek. “G-geef op, het zal je niet lukken. Het is niemand ooit gelukt me weer blij te maken zoals het verleden.”, voegde ze er nog zachtjes aan toe. It was not worth to try something where you don't even have a chance to succeed.

De ander young-one was niet boos geworden, maar weer zoals in het begin. Nou, een ding is ze wel blij mee, ze hoeft niet de rest van haar leven te vluchten voor deze poes... Maar dat ze nooit meer blij wordt is wel een beetje erg... Beetje heel erg. Nee...Misschien begrijp ik het niet...maar ik heb ook dierbare verloren... Ik wou alles vergeten, maar ik werd alleen maar meer ongelukkig. Probeer de voordelen van het leven in te zien, dat was voor mij vrienden, de Elite en avontuur. Probeer dingen te bedenken waar je vrolijk van wordt plaats van verdrietig... Hoe lastig het ook is, je kan beter je best doen om vrolijk te zijn, dan dat je je best doet om niet meer geraakt te worden.... zei ze vriendelijk, maar verdrietig van haar verliezen. In de Elite verlies je veel, maar je krijgt veel voor terug. Je moet er alleen van houden om het te zien. Avontuur, je eigen gang kunnen gaan, vrienden, je boos kunnen maken zonder dat er straffen komen. Er zijn nadelen en voordelen aan de Elite, de ander young-one ziet op dit moment de nadelen....

Positief zijn zou voor haar toch niet lukken. Ze had al alles geprobeerd, maar niets werkte. Haar emoties waren een groot, brandend vuur van woede en tsunami’s van verdriet. De vlammen die vanbinnen haar gedachten overnamen die vervolgens werden weggespoeld, dit kon ze allemaal niet volhouden. “Dat heb ik al geprobeerd maar het lukt me niet. Eén keer ben ik blij, staat er een glimlach op m’n gezicht, en dan gaat iemand er ‘boem’ dood. Het is. Niet. Eerlijk. Alsof het lot niet wilt dat ik blij ben omdat ze anders mij al m’n dierbaren zullen ontnemen. Eén voor één.”, zei de wit met bruine young one triest. Misschien was haar leven één grote fout, want de poes maakte elke seconde weer een nieuwe fout. Ze deed nooit iets goeds. En binnenkort komt haar final assestment en dan zal ze misschien wel grandioos falen en uit de elite worden gegooid… Gewoon omdat ze dit allemaal niet aan kan. Het leven was unfair. Maar de elite... It's all she lived for...

Tigera merkte dat de poes hopeloos is. Ze wou graag helpen, maar langzaam begon ze ook hopeloos te voelen. Hoe kon ze de poes helpen!?! 'Je final assestment is toch bijna? Ik zou zeggen dat je tot de final assestment, je gaat concentreren op je taken en trainingen.. daarna kijk je verder. Misschien dat je weer vrienden gaat krijgen, omdat je weet dat je ze kan beschermen, niet dat je dat nu al kan, maar misschien heb je dan ook nog meer vertrouwen in jezelf...? Als je je volledig concentreert op je training vergeet je misschien nog even je zorgen...' zei Tigera een beetje aarzelend en nadenkend. Zal dat inderdaad werken? Als de ander kattin zich concentreert op haar trainingen haalt ze honderd procent zeker de Final Assestment.

Haar trainingen waren goed, kernwoord 'waren'. Laatste tijd was de young-one erg gezakt, en dat deed haar ook veel zorgen op. “Dat is mijn laatste optie- dus ik zal het wel proberen…”, reageerde de wit met bruine poes kalm. Erg kalm, er zat deze keer geen echte emotie in haar stem. Het klonk kalm en neutraal. Ze zag dat de andere young-one haar best deed om te helpen, om haar weer op te fleuren. Maar er kwamen wel eens momenten waar op iets niet lukte. Niet alle verhalen hebben een goed einde. “Ik hoop dat je gelijk hebt”….

Tigera schrok van haar woorden. Haar laatste optie! Nee, dat is niet waar! Ze zien gewoon niet veel opties, dat is het! Het kan niet haar laatste optie zijn! 'Ik geloof niet dat dat de laatste optie is. Misschien wel de enige optie die we zien, maar er moeten meer opties zijn!' Zei Tigera hopeloos. Ze schudde boos haar kopje. Er moeten meer opties zijn! Het moet! Haar volgende woorden leide Tigera even af van haar ''opties probleem''. 'Ik hoop het ook... Anders gaan denk ik de trainingen niet altijd even goed....' zei ze verdrietig. Ze wou dat er een goede, sterke member binnenkort naast haar zat, niet een wrede, kwade member...

Onderwerp: Re: I was haunted by the two sides