Zoef!

Onderwerp: Zoef! di 27 dec 2011 - 19:57

Zoef! Daar ging Colorkit weer die rondjes rende in het kamp. Ze had enorm veel energie en kon maar niet stil zitten. Ze had deze nacht dan ook heerlijk geslapen.
Zoef! Colorkit rende weer langs een paar katten. De blikken die ze kreeg zag ze geeneens. Maar waarschijnlijk waren ze niet zo vrolijk. Ach, ze moest toch haar energie kwijt.
Na een tijdje werd Color duizelig en begon toen maar de andere kant op te rennen.
Zoef, oef, oem, klets, bam!
Colorkit was gestruikeld en maakte een koprol, uiteindelijke werd ze geremd door een steen.
'Mauw,' piepte ze toen ze eindelijk tot stilstand was gekomen.

Onderwerp: Re: Zoef! di 27 dec 2011 - 20:04

Zoef. Daar kwam de kleine Colorkit weer. Een vrolijk gesnor klonk vanuit Marvelpaw zelf. Zo was zij ook geweest. Elke dag vrolijk en dan had ze teveel energie om in de nursery te blijven en bij mama te slapen. De blauwe ogen van de witte poes waren op de kitten gericht die overal rondliep. Ze rende tussen de katten rond en verstoorde soms gesprekken. De witte poes grinnikte luid en merkte op dat de lapjeskitten struikelde en tegen een steen aanliep. De kitten liet wat gemiauw horen en meteen liep de witte kat naar haar toe. Ze stopte bij de kitten en pakte haar voorzichtig bij haar nekvel. Ze trok de kitten recht en gaf een lik over haar kop die tegen de steen aangebotst was. "Rustig, Colorkit. Als je vaker tegen een steen gaat aanlopen komt het niet goed hoor. Je hebt veel energie zie ik. Ik vroeger ook hoor, ik begrijp je." Een vriendelijke liefdevolle glimlach sierde de lippen van de jonge apprentice. Omdat ze nog geen mentor had, kon ze haar bezighouden met de kittens of de oudsten. Ze vond het wel leuk om katten te helpen met kleine klusjes. Ook al zou ze liever leren vechten of jagen. Ze gaf een vrolijk gesnor en keek weer naar de kitten. Ze was eens benieuwd hoe actief ze nu nog was na die stoot. Marvelpaw had niet echt zin om haar naar de medicijnkat moeten dragen. Ze snoof zacht en zwiepte een keer met haar staart terwijl ze haar voorzichtig weer op de kitten richtte. Nog steeds wachtend op enige reactie van haar.

Onderwerp: Re: Zoef! di 27 dec 2011 - 20:33

Ze stond op haar pootjes... hoe? Verbaasd keek ze naar de grond en schudde ze even met haar kopje. Het deed nog steeds zeer. Geïrriteerd krabde ze met haar achterpoot over haar kop.
En toen ze dat deed kreeg ze Marvelpaw in het oog. Meteen stopte ze met haar actie. 'Oh hoi Marvelpaw.' Ze keek de oudere poes aan en krabde opnieuw aan haar kopje. 'Hoe gaat het?'
He haar hoofdje bleef maar vervelend bonken. Dus schudde het kopje van Colorkit weer.
'Heb je eigenlijk al een mentor gevonden?' Weer een krab. En weer een schuddende kop.

Onderwerp: Re: Zoef! di 27 dec 2011 - 20:45

De kleine poes snoof zachtjes en snorde vrolijk toen de kleine kitten met haar kop begon te schudden en daarna met haar pootje begon te krabben. Dat deed ze een paar keren achter elkaar. Het leek erop dat ze koppijn had. Een grinnik verliet haar keel terwijl ze haar blauwe ogen op de kitten gericht had. Opnieuw begon deze met haar kop te schudden terwijl ze haar begroette en vroeg hoe het met haar ging. Met een glimlach knikte ze naar de kitten. "Hey Colorkit. Het gaat heel goed met mij hoor, met jou ook? Of heb je een beetje koppijn?" Ze snorde een keer luid nadat ze de vraag gesteld had of ze koppijn had. Het was zeker niet de bedoeling om de kitten uit te lachen, maar het was gewoon schattig hoe ze rondliep en nu met haar poot krabde of met haar kop schudde. Marvelpaw zwiepte eens met haar staart en draaide haar oren richting de kitten. Deze vroeg daarna ook of ze al een mentor had, waardoor de poes haar hoofd een keer schudde. "Nee. Nog niet, maar dat is geen probleem als ze deze nog niet geven. Ik kan altijd met anderen eens meegaan of op mezelf oefenen." De kat haalde haar schouders op en keek naar de kitten. "En jij? Vermaak je je een beetje?" Ze glimlachte bij die woorden. Stiekem wist ze het antwoord wel want ze had de kleine lapjeskat al vaak genoeg rond zien dartelen door het kamp. Zo cute.

Onderwerp: Re: Zoef! di 27 dec 2011 - 21:00

'Jah, en het doet zo'n zeer..' Met een zielige blik in haar ogen keek ze naar Marvelpaw. Marvel die haar gewoon stond uit te lachen. 'Nou hou lach me niet uit..' Krab, krab. Geïrriteerd krabde ze weer over haar kop.

'Mag ik een keer mee!' Vroeg Colorkit hoopvol aan Marvelpaw. Ze werd het echt zat hier! 'Nou het is wel leuk om met de andere kittens te spelen.. Maar ik wil heel graag een apprentice worden. Dan kan ik uit het kamp en dan kan ik jagen, ontdekken en avontuur beleven!' Colorkit was door haar eigen vreugde haar koppijn al weer vergeten. 'Hoe is het nou buiten het kamp? Leuker als hier toch?' Terwijl ze op antwoord wachtte zwiepte haar staart opgewonden heen en weer. Ze had nog steeds energie voor tien.

Onderwerp: Re: Zoef! di 27 dec 2011 - 21:07

De jonge poes keek nieuwsgierig naar de kleine kitten. Deze klaagde enorm door de koppijn. Ze keek enorm zielig met haar ogen naar de witte poes en vertelde dat het veel pijn deed. Toen deze ook doorhad dat de witte poes haar wat uitlachte, klaagde ze nog meer dan ervoor. Marvelpaw glimlachte speels en gaf een lik over de kop van de kitten. "Zo bedoel ik het niet hoor, Colorkit. Het is gewoon schattig om je zo bezig te zien." De witte poes zwiepte een paar keren met haar staart en meteen schrok ze wakker uit een paar gedachten terwijl de kitten een hele serieuze vraag stelde. Marvelpaw keek haar aan en zweeg een paar seconden. "Oh, ik denk niet dat Bluestar dat goed vind hoor. Je weet dat kittens nog niet buiten mogen." Ze keek neer op de kleine kitten en wachtte even op een reactie, maar de kitten bleef vragen stellen. Ze vertelde dat het wel leuk was om met de andere kittens te spelen, maar ze wilde nu al een apprentice worden. De witte poes knikte zacht en keek haar aan. Ze vroeg opnieuw hoe het was buiten het kamp en begon opgewonden met haar staart te zwiepen. Marvelpaw snorde zacht en verzon een antwoord: "Het is wel gezellig buiten. Je kan eens genieten van de natuur, maar meer is er nog niet te doen. Ik heb geen mentor en ben nog niet getraind dus vechten of jagen kan ik nog niet meteen doen." Ze snorde na haar woorden en keek weer naar de kleine kitten voor haar neus.

Onderwerp: Re: Zoef! di 27 dec 2011 - 21:20

'Maar ik wil niet schattig zijn maar een dappere krijgster worden.' Protesteerde ze over Marvelpaw haar woorden. Ze moest dus nog stoerder gaan doen om niet schattig over te komen. Colorkit kon natuurlijk niet weten dat ze daarmee het tegenovergestelde zou bereiken.
'Dat weet ik wel maar ik zou zo graag mee willen...' Ze wilde de vrijheid voelen en een reis beginnen. Door het territorium natuurlijk. Verder zou ze niet mogen gaan.
'Dus zonder mentor is er eigenlijk nog weinig aan?' Meteen ging ze zitten en lag haar staart stil. Had ze zich daarop verheugd?

Onderwerp: Re: Zoef! wo 28 dec 2011 - 9:36

De jonge poes glimlachte naar de kitten. Haar blauwe ogen bekeken kort het kamp terwijl ze rustig luisterde naar de kitten die niet schattig wou zijn, maar een dappere krijgster. De witte poes knikte begrijpend en gaf nog een lik over de kop van Colorkit. "Dat weet ik, maar je bent nu een kitten en die horen gewoon schattig te zijn. Ik kan jou toch nog niet anders noemen, dat past helemaal niet bij je nu. En ik weet zeker dat je heel dapper zult worden." Ze gaf de kitten nog een knipoog en luisterde naar de woorden van haar. Ze wou wel heel graag mee. Marvelpaw leek vroeger enorm veel op de kleine kitten. Ze kon niet wachten en had vele dingen uitgestoken om toch mee te kunnen. Ze was ook vaak gestraft geweest. Ze zou die tijden nooit meer vergeten. Het waren hele mooie tijden die ook Colorkit nu zou beleven. Ze zuchtte zacht en hoorde de laatste woorden van de kleine poes. Mavelpaw glimlachte. "Zonder mentor leer je niet jagen of vechten. Jagen lukt me wel want dat zit in je instinct, maar als er nu een gevecht zou komen zal ik heel slecht vechten. Ik zal nog wel een mentor krijgen hoor. Ik moet alleen geduld hebben en dat heb ik ook." Ze grinnikte en snorde vrolijk naar de kleine lapjeskat. Ze zwiepte een keer met haar witte staart en richtte haar aandacht dan weer op de kleine poes die redelijk stil leek te zitten nu.

Onderwerp: Re: Zoef! wo 28 dec 2011 - 13:04

'Ik wil geen kitten meer zijn. Dat is stom.' Hoewel ze kon nu nog lekker tegen mama aan liggen en dat kon straks niet meer. Maar op dit moment was kitten zijn stom.

'Denk je echt dat ik een dapper krijgster kan worden?' Vroeg ze ditmaal wat onzeker. Ze was natuurlijk nog wel jong en had geen verdere levenservaring. Zou ze het echt in haar hebben?
'Dus eigenlijk is het buiten het kamp gewoon leuk? Want je zegt dat je er kan jagen en dat is leuk toch?' Het leek haar immers leuk.

Onderwerp: Re: Zoef! wo 28 dec 2011 - 19:03

De witte poes keek even om haar heen. Ze zuchtte zacht terwijl ze eens diep na begon te denken over een paar dingen. Haar blauwe ogen waren op het rustige en slapende kamp gericht. Ze zwiepte een keer met haar staart en richtte haar volledig op de kitten die zei dat ze geen kitten meer wilde zijn. De witte poes schrok er wel van. "Dat snap ik. Ik dacht zo toen ik een kitten was, maar nu ik apprentice ben mis ik kitten zijn soms. Het ging veel te snel en dat zal bij jou ook snel gaan." Zacht snorde ze nadat ze geantwoord had op de kleine lapjespoes. Ze vroeg of ze het echt dacht, dat ze een dappere krijgster zou worden. Meteen knikte de witte poes met een fijne glimlach op haar snoet. Ze vroeg ook of het echt leuk was buiten het kamp omdat ze kon jagen. Marvelpaw bedacht heel even een antwoord en knikte dan maar. "Tuurlijk word je een dappere krijgster en ja het is buiten het kamp wel leuk, maar niet altijd. Er kan elk moment iets gebeuren hoor." Heel even dacht ze terug aan het gesprek met de riverclankat die ze was tegengekomen op de grenslijn.

Onderwerp: Re: Zoef! vr 30 dec 2011 - 11:31

'Nee, het gaat juist vreselijk langzaam.' Colorkit was weer opgestaan uit opwinding. Marvelpaw had het mis, het ging niet te snel eerder andersom! 'Ik moet hier maar stom blijven terwijl jij op avontuur kunt gaan. Ik wil dat ook...'
Colorkit keek naar Marvelpaw en toen naar de grond. Ze ging er weer bij zitten. Marvelpaw was al te oud om haar echt te begrijpen. Jaykit zou haar wel begrijpen. Die was bijna net zo oud als zij was.

'Ik zou niet een keer stiekem met jou mee mogen?' Ze keek Marvelpaw met haar liefste blik aan. Dat zou ze toch niet kunnen weigeren?

Onderwerp: Re: Zoef! vr 30 dec 2011 - 11:36

De jonge poes keek naar de kleine lapjeskat die zeurde dat het juist langzaam ging. Marvelpaw grinnikte even en keek haar aan. "Nog twee manen en je bent al een apprentice, Colorkit. En je hebt er al vier gehad. Als het bijna tijd is zal je me wel begrijpen. Dan weet je wat ik bedoel over het snel gaan. Echt waar." Ze gaf de kleine poes een speelse knipoog en begon te snorren toen ze weer uit opwinding ging opstaan. Ze zei dat ze hier stom moest blijven terwijl Marvel op avontuur kon gaan. Ze zuchtte kort. "Colorkit, ik kán op avontuur gaan maar dat is niet de bedoeling. Ik kan in moeilijkheden komen en er kunnen hele erge dingen gebeuren. De clan heeft me nodig. Ik doe het niet eens. Ik heb geen mentor en doe nu alles ook alleen hoor." Ze keek even serieus naar de kleine poes die uiteindelijk toch weer ging zitten. Ze vroeg daarna met een hele lieve blik of ze niet een keer mee mocht, maar dan stiekem. Marvelpaw snoof even en schudde meteen streng haar kop. "Nee, geen sprake van. Als je bijna een apprentice bent kan dat nog wel, maar nu is het te gevaarlijk. Denk maar goed na over mijn woorden voor je uit het kamp gaat. Als er iets gebeurt, klaag je nog harder dan nu."

Onderwerp: Re: Zoef! za 31 dec 2011 - 14:22

Als het bijna tijd is zou je het wel begrijpen. Jajajaja, nee dat hielp haar nu niet! Ze wilde nu! Een zucht ontsnapte uit haar kleine bekje. Ze legde zich er maar bij neer. En luisterde verder braaf naar Marvelpaw. Niet dat Colorkit het er mee eens was.

'Jij wilde vroeger toch ook graag mee met de oudere.. En ik ben bijna een apprentice..' Colorkit wilde gewoon nu een keer buiten het kamp komen en niet pas over twee manen. Ze keek Marvelpaw aan en wist dat zeuren niet zou helpen. 'Maar goed ik wacht wel.' Sprak ze met een behoorlijke tegen zin in haar stem.

Onderwerp: Re: Zoef!